Sert güç unsuru olarak ekonomik yaptırımların iran nükleer anlaşma sürecine etkileri

Abstract

Ekonomik yaptırımlar doğrudan savaş durumunun mümkün olmadığı zamanlarda devletlerin istediklerini yaptırabilmek için uyguladıkları sert güç unsurlarıdır. Ekonomik yaptırımların sonuç alma konusundaki etkileri İran örneği üzerinden incelenerek gelişmeler bu çalışma ile analiz edilmiştir. Çalışmanın konusu İran'ın üyesi olduğu anlaşmaları görmezden gelmesi ile başlamış ve bu krizin uluslararası toplumda nükleer silah korkusu yaratması üzerine uluslararası güvenlik sorunu ortaya çıkmıştır. Bu güvenlik krizinin aşılması için Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve Birleşmiş Milletler askerî müdahale seçeneklerinin çeşitli nedenlerle mümkün olmaması üzerine sert güç unsurlarından biri olan ekonomik yaptırımları kullanarak nükleer krizi çözme girişimlerinde bulunmuşlardır. Uygulanan kapsamlı ve sert yaptırımlar sonucunda İran Devleti büyük ekonomik hasarlar yaşamış ve bu ekonomik bunalımdan kurtulabilmek adına 2015 yılında anlaşma şartlarına uymak durumunda kalmıştır. Bu yönüyle ekonomik yaptırımlar tarafların 14 Temmuz 2015 yılında karşılıklı onayı ile nihai anlaşma başarıya ulaşmıştır. Bu süreç içerisinde sert güç unsurlarından biri olan ekonomik yaptırımların nükleer krizin çözümünde diplomasi ve müzakerelerin önünü açması ve uygulamadaki esnekliği bakımından başarılı olduğu gözlemlenmiştir.

Economic sanctions are the hard power that states impose to make what they want when the direct war situation is not possible. The effects of economic sanctions on the outcome of the Iranian case have been examined and developments have been analysed with this study. The study started when Iran ignored the agreements that it was a member of, and the international security problem arose as a result of this crisis creating fear of nuclear weapons in the international community. The United States, European Union and United Nations military response options are not possible for various reasons to overcome this security crisis, United States, European Union and the United Nations, economic sanctions, which are one of the elements of the hard-to-do attempts to solve the nuclear crisis. As a result of the extensive and harsh sanctions imposed, the Iranian state suffered great economic damage and had to comply with the terms of the agreement in 2015 in order to avoid this economic crisis. In this regard, the final agreement was successful with the mutual approval of the parties by the economic sanctions on July 14, 2015. It has been observed that the economic sanctions, which are one of the elements of hard power in this process, are successful in solving the nuclear crisis in terms of diplomacy and opening the way for negotiations and its flexibility in implementation.