Durağan durum ekonomisi: Ekolojik sürdürülebilirlik ve sosyal adalet için parasal ve mali politikalar

Abstract

Mevcut makroekonomik politika sürekli olan bir ekonomik büyümeyi teşvik etmektedir. Bu iktisadi iklimde işsizlik, yoksulluk ve borç, yetersiz büyüme ile ilişkilendirilmektedir. Ekonomik faaliyet, doğal materyallerin dönüşümü ve nihai olarak çevreye atık olarak geri dönmesine dayanmaktadır ve mevcut akım hacmi seviyeleri gezegenimizin taşıma kapasitesini geçmektedir. Başarısız bir şekilde kurulmuş ekonomik kuruluşların bir sonucu olarak toplum, ekolojik felaket ve sefalet arasında kabul edilemez bir seçim yapmaya zorlanmaktadır. Gezegenin sınırları ile uyumlu bir akım hacmi ile karakterize edilen bir durağan durum ekonomisine geçiş şarttır. Bu çalışma, mevcut parasal ve mali politika yapılarının eksik yanlarını inceleyerek ve çözüm önerileri sunarak bir durağan durum ekonomisi kurulmasına katkı sağlayacaktır. Bir durağan durum para politikası, kamu sektörü aracılığıyla, sürdürülebilir bir refahı destekleyecek şekilde, döngüsel olmayan ve borçtan bağımsız bir dikey para yaratımı sağlar. Bir durağan durum maliye politikası, gelir elde etmek için değil ama para politikası hedeflerine ulaşmak için, harcanan ve borç verilen her para ile bu paranın geri kazanımı arasında dikkatli bir şekilde denge oluşturmak zorundadır. Bir durağan durum maliye politikasının öncelikleri stratejik kamu malı yatırımları, ekolojik zararların ve ekonomik rantların vergilendirilmesi ve artan oranlı vergi mekanizmalarının yürürlüğe konması olmalıdır. Bu çalışmada ayrıca, akım hacmini düzenleyecek bir `Müşterekler Sektörü` ve para arzını sıkı sıkıya düzenleyecek bir `Para Komitesi` da dahil olmak üzere çeşitli kurumsal yenilikler düşünülmüştür.

Our current macroecomonic policies encourages a continuous economic growth. In this economic climate, insufficient growth leads to debt, unemployment and poverty. Economic activity depends on conversion of natural resources, which then returns to environment as waste. Our current levels of throughput exceeds the carrying capacity of our planet. Because of poorly structered economic institutions, the society is forced to choose between ecological catastrophe and misery. Transition into a steady-state economy, described as having levels of throughput compatible with the limits of the environment, is a must. This work contributes to developing a steady-state economy by adressing the lacking parts of current monetary and fiscal policies and recommending possible solutions. A steady-state economy, in a way that will support a sustainable prosperity, ensures non-cyclical and debt-free vertical money creation via the public sector. A steady-state economy must balance the spending and lending of money with the recovery of said money, not for revenue purposes but for the purposes of accomplishing the goals of the monetary policy. The priorities of a steady-state fiscal policy must be strategic public goods investments, taxation of economic rents and ecological harms and implementation of progressive taxation mechanisms. This work also considers a number of institutional reforms including a `Commons Trust` for regulating the throughput and a `Monetary Committee` for strictly regulating the money supply.