Kamu ve vakıf üniversitelerindeki akademik personelin stratejik planlama tutumlarının sosyo-demografik değişkenlere göre değerlendirilmesi: bir alan çalışması

Abstract

Stratejik planlama kavramı ile günümüzde özellikle kamu kurum ve kuruluşları için önemli hale gelen uzun vadeli düşünme eylemi; örgütlerin güçlü ve zayıf yönlerini, fırsat ve tehditleri göz önünde bulundurarak yöneticileri, örgütün tüm kaynaklarından etkin biçimde faydalanmaya, esnek ve şeffaf bir örgüt yapısı oluşturmaya ve alınan kararlarda gerek örgütün kendi dinamiklerini gerekse çevresel dinamiklerini hesaba katmaya mecbur bırakmaktadır. Bu araştırmada, akademisyenlerin stratejik planlama tutumlarının sosyo-demografik değişkenlere göre nasıl farklılaştığının tespiti amaçlanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre akademisyenlerin stratejik planlamaya yönelik tutumları; medeni durumları, yaşları, akademik pozisyonları ve görevli olunan üniversite türüne göre kısmen farklılık gösterirken, stratejik planlama hakkında bilgi sahibi olma ve stratejik planlama sürecine katılma durumu stratejik planlamaya yönelik tutumlarda anlamlı farklılık yaratmaktadır.

With the concept of strategic planning, long-term thinking action, which has become important especially for public institutions and organizations today; taking into consideration the strengths and weaknesses of organizations, opportunities and threats, it obliges managers to benefit from all the resources of the organization effectively, to establish a flexible and transparent organizational structure and to take into account both the organization's own and environmental dynamics in the decisions taken. The aim of this study is to analyze the realistic objectives of the strategic plans prepared in state and foundation universities, and how much the academic staff working in these universities internalize the objectives of the planning and thus reach the objectives of the plans.According to the findings of the research; attitudes towards strategic planning and knowledge about strategic planning and participation in strategic planning process, development of the institution, efficiency and effectiveness in the dimensions of strategic planning and those who have knowledge of the strategic planning process is higher than those who participated in the insecurity and resistance. It is seen that the ratio of those who do not have information about strategic planning and those who do not participate in strategic planning process is higher.