Üniversite öğrencilerinin çocukluk çağı travmaları ile psikolojik dayanıklılıkları arasındaki ilişkiye aleksitimik özelliklerinin etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı; üniversitede öğrenim gören lisans öğrencilerinin çocukluk çağı travmaları ve psikolojik dayanıklılıkları arasındaki ilişkiye aleksitimik özelliklerinin etkisini ve cinsiyet, yaş, boşanmış anne babaya sahip olma, psikolojik destek almış/alıyor olma ve akademik başarı gibi demografik değişkenler açısından nasıl farklılaştığını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Yozgat ilinde ve 2018-2019 eğitim- öğretim yılında Mimarlık, Mühendislik ve Şehir ve Bölge Planlama bölümlerinde öğrenim gören 260 kız 329 erkek olmak üzere toplam 589 lisans öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (PDÖ), Aleksitimi Ölçeği (AÖ) ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin ölçekler ve boyutlarından elde edilen puanlar açısından normal dağılım gösterdiği tespit edildikten sonra parametrik testlerden olan T-testi, Pearson Korelasyon ve One-way Anova analizleri kullanılmıştır. Sonuçlara göre cinsiyete bağlı olarak çocukluk çağı ruhsal travma, psikolojik dayanıklılık ve aleksitimi düzeylerinin istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaşmadığı sonucuna varılmıştır. Anne ve babası birlikte olan öğrencilerin, birlikte olmayan öğrencilere göre duygusal istismar, fiziksel istismar ve duygu biliş puanları daha yüksek, buna karşın duygusal ihmal puanları ise daha düşüktür. Akademik başarısı yüksek öğrencilerin duyguları tanımlama ve ayırt etme düzeyleri diğerlerine göre daha düşük iken kontrol puanlarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Psikolojik destek almayan öğrencilerin, alan ve devam edenlere göre çocukluk çağı ruhsal travma ölçeği ve duygusal istismar, fiziksel istismar, duygusal ihmal ve cinsel istismar puanları daha düşüktür. Duygusal ve cinsel istismar geçmişi olan öğrencilerin aleksitimik özelliklerinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu saptanmıştır.

The aim of this study to examine the effect of alexithymic on the relationship between childhood traumas and psychological resilience of undergraduate students in university and how they differ in terms of demographic variables such as gender, age, having divorced parents, receiving psychological support and academic achievement. The study group consists of 589 undergraduate students (260 girls and 329 boys) studying in the departments of Architecture, Engineering and City and Regional Planning in Yozgat and the 2018-2019 academic year. According to the results, it was concluded that the levels of childhood psychological trauma, resilience and alexithymia did not differ statistically depending on gender. Emotional abuse, physical abuse and emotion cognition scores of the students whose parents were together were lower than the students who were not together, whereas emotional neglect scores were lower. It was found that students with high academic achievement had lower levels of identifying and distinguishing emotions than the others, and the control scores were higher. Alexithymic characteristics of students with a history of emotional and sexual abuse were higher than the others.