Kamu ihale sözleşmelerinde taraf olarak adi ortaklık

Abstract

Adi ortaklık TBK m. 620 ile m. 645 arasında düzenlenmiştir. Adi ortaklığın tanımını yapan TBK m. 620 uyarınca, bir adi ortaktan söz edebilmek için beş unsur bulunmalıdır. Öncelikle, TBK m. 620'deiki ya da daha fazla kişinin emeklerini ve mallarını ortak bir amaca erişmek üzere birleştirmeyi üstlendikleri bir sözleşme olarak tanımlanan adi ortaklık için doktrinde tanımlar yapılmıştır. Adi ortaklık hükümlerine dair olan en önemli hususlardan biri TBK m. 620/2'de düzenlenen bir ortaklığın kanunla düzenlenmiş̧ ortaklıkların ayırt edici niteliklerini taşımaması halinde adi ortaklık hükümlerine tabi olması hususudur.Adi ortaklığın kamu ihalelerindeki önemi ise sözleşmenin tarafları hususunda kendini göstermektedir. Kamu ihale sözleşmeleri idarenin ihtiyaçları çerçevesinde ortaya çıkmaktadır. İdare bazı ihtiyaçlarını kendisi üretmekte ancak bazı ihtiyaçları için özel sektör ile iş birliği yapmaktadır. İşte idarenin, bazı hizmetlerin karşılanması için özel sektörle yapacağı anlaşmalar ihale yöntemi ile yapılmaktadır ve hukuki ilişki kamu ihale sözleşmeleri ile kurulmaktadır. Hizmetin etkili bir şekilde sağlanması için ihale sürecinin de etkili bir şekilde tamamlanması gerekmektedir.Bu hizmetlerin sağlanması için yapılan kamu ihale sözleşmelerinde taraflardan biri idare diğeri ise isteklidir. İstekli olabilecekler ise Kamu İhale Kanunu'nda belirtildiği üzere gerçek veya tüzel kişi veya bunların oluşturdukları ortak girişimdir. Ortak girişim ise iş ortaklığı veya konsorsiyum şeklinde oluşabilmektedir. İş ortaklığı da adi ortaklık niteliğinde olan bir ortaklıktır.Türk hukukunda idarenin ihtiyaçlarını karşılamak için gerçek veya tüzel kişilerle yaptığı sözleşmeler 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu, ihale uygulama yönetmelikleri, ihalelere başvurular hakkında yönetmelikler ve tebliğler ile düzenlenmektedir.Bu çalışmada kamu ihale sözleşmeleri, kamu ihalelerini düzenleyen kanunlar, yönetmelikler ve tebliğler ile birlikte diğer ilgili kanun, yönetmelik ve tebliğler kapsam ve çerçevesinde, adi ortaklık bağlamında incelenmiştir. Konu, sözleşmenin bir tarafı olan isteklinin iş ortaklığı şeklinde ihaleye katılması halinde ve adi ortaklık niteliği göstermesi nedeniyle `adi ortaklık` kapsamında açıklanmıştır.Bu sebeple çalışmada, iş ortaklığının daha açıklayıcı şekilde anlatılabilmesi için adi ortaklık ve kamu ihale sözleşmeleri de anlatılmış ve bu çerçevede kamu ihale sözleşmelerinde adi ortaklık konusu işlenmiştir.

Ordinary partnerships have been regulated between articles 620 and 645 of the Turkish Code of Obligations. There must be five elements to be able to refer to an ordinary partner pursuant to article 620 of the Turkish Code of Obligations, which defines an ordinary partnership. To begin with, definitions have been made in the doctrine for ordinary partnership, which is defined in article 620 of the Turkish Code of Obligations as a contract in which two or more persons undertake to combine their efforts and assets in order to achieve a common purpose. One of the most important issues regarding the provisions of ordinary partnership is that if a partnership regulated in article 620/2 of the Turkish Code of Obligations does not have the distinctive characteristics of partnerships regulated by law, it is subject to the provisions of ordinary partnership.The importance of ordinary partnerships in public procurements manifests itself in terms of parties to contracts. Public procurement contracts occur based on needs of the administration. The administration produces some of its needs itself; however it cooperates with the private sector for some of its needs. Contracts entered into by the administration with the private sector for the provision of certain services are made through tenders and the legal relationship is established through public procurement contracts. The tender process must be completed effectively for the effective provision of services. In public procurement contracts to provide such services, one party is the administration and the other is the tenderer. Those who can be tenderers are real or legal persons or joint ventures established by them as stated in the Public Procurement Law. A joint venture may be created in the form of a business partnership or consortium. A business partnership is a type of partnership which qualifies as an ordinary partnership.In Turkish law, contracts made by the administration with real or legal persons in order to meet its needs are regulated by the Public Procurement Law No. 4734, Law No. 4735 on Public Procurement Contracts, procurement implementation regulations, and regulations and communiqués on applications for tenders.In this study, public procurement contracts have been reviewed within the scope and framework of laws, regulations and communiqués regulating public procurements, as well as other related laws, regulations and communiqués and in the context of ordinary partnership. The subject has been described within the scope of `ordinary partnership` in case that the tenderer, who is a party of the contract, participates in the tender in the form of a business partnership and this qualifies as an ordinary partnership. Therefore, in the study, ordinary partnership and public procurement contracts are also described in order to further explain the business partnership, and the subject of ordinary partnership in public procurement contracts has been discussed in this context.