Gelişimsel kalça displazisinde önceden tedavi edilmiş veya edilmemiş son evre osteoartrit gelişen hastalarda çimentosuz total kalça protezi uygulamalarimiz

Abstract

Bu çalışmada gelişimsel kalça displazisine sekonder son evre osteoartit gelişen hastalarda çimentosuz total kalça artroplastisinin sonuçlarını değerlendirdik. 2006-2011 yılları arasında, gelişimsel kalça displazisine bağlı son evre osteoartriti olan 78 hastanın 102 kalçasına (72 kadın, 6 erkek: ortalama yaş 49,2 yıl; 23-72 yıl aralığında) çimentosuz total artroplastisi uygulandı. Asetabular kap gerçek asetabuluma pres fit olarak yerleştirildi ve kalçaların %59'una subtrokanterik transvers osteotomi yapıldı. Ortalama takip süresi 37,1 aydı (24-82 ay aralığında). Crowe sınıflamasına göre, 22 kalça (%21) tip 1, 19 kalça (%18) tip 2, 22 kalça (%21) tip 3 ve 39 kalça (%38) tip 4 idi. Hastalar ayrıca kullanılan yüzeye seçeneğine göre değerlendirildi: metal-metal (24 kalça), seramik-seramik (42 kalça), metal-polietilen (30 kalça), seramik-polietilen (6 kalça). Ortalama Harris kalça skoru son kontrolde 52,8'den (40-72 aralığında) 82,5'e (59-94 aralığında) yükseldi (p<0,001). Harris kalça skorlarına göre 73 (%71) hastanın mükemmel veya iyi sonucu vardı. Crowe tip 1 ve 2 grubunda yer alan hastaların postoperatif Harris kalça skorlarının tip 3 ve 4'de yer alanlardan istatiksel olarak daha iyi idi (p<0,01). Yüzey seçenekleri arasında implant sağkalımı ve Harris kalça skorları arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Onbeşi (%14,7) revizyon gerektirmek üzere toplam 25 (%24,5) komplikasyon gözlemledik. Gelişimsel kalça displazisine sekonder son evre osteoartrit gelişen hastalarda, kabın gerçek asetabuluma yerleştirildiği ve subtrokanterik osteotominin yapıldığı çimentosuz total kalça artroplastisi, etkili ve güvenilir bir işlemdir.

We evaluated the short-term results of cementless total hip arthroplasty in patients with end-stage osteoarthritis secondary to developmental dysplasia of the hip. Between 2006-2011, 102 hips in 78 patients (72 females, 6 males; mean age 49,2 years; range 23-72 years) with end-stage osteoarthritis secondary to developmental dysplasia of the hip underwent cementless total hip arthroplasty. The acetabular cup was placed pres-fit to the true acetabulum in all cases and subtrochanteric transverse femoral shortening osteotomy was performed in 59% of the hips. The mean follow-up time was 37,1 months (range 24-82 months). According to the Crowe classification, 22 hips (21%) were type 1, 19 hips (18%) were type 2, 22 hips (21%) were type 3 and 39 hips (38%) were type 4 respectively. The patients were also evaluated according to the type of bearing that was used: metal-on-metal (24 hips), ceramic-on-ceramic (42 hips), metal-on-polyethylene (30 hips), ceramic-on-polyethylene (6 hips). Functional and clinical analyses were performed by Harris hip scores. The average preoperative Harris hip score of 52,8 (range 40-72) was increased to 82,5 (59-94) at the last follow-up (p<0,001). There were 73 (71%) excellent or good results according to Harris hip scores. The average postoperative Harris hip scores of patients in Crowe type 1 and type 2 were statistically better than type 3 and 4 patients (p<0,01). There was no significant difference between the bearing groups for implant survival and the Harris hip scores (p>0,05). We observed 25 (24,5%) complications in total, fifthteen (14,7%) of which requiered revision surgery. Cementless total hip arthroplasty, with placement of the cup at the level of the true acetabulum and subtrochanteric transverse femoral shortening osteotomy, is an effective and safe procedure in patients with end-stage osteoarthritis secondary to developmental dysplasia of the hip.