15-kanallı transmıt-receive diz sargısı ve 3 tesla MR cihazı ile elde olunan MR görüntülerinin diz patolojilerini göstermedeki etkinliği

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 3 T MR'da 15 kanallı verici-alıcı (transmitreceive)diz koyili ve morfolojik - kompozisyonel görüntüleme sekansları ile eldeedilen imajların, diz eklemi kartilaj defektlerini göstermedeki tanısal performansını,rutin 1.5 T protokoller ile karşılaştırmak ve üstünlüğünü saptamaktır.Gereç ve Yöntem: Altı aydan kısa bir zaman aralığında aynı dize yönelikolarak 1.5 T ve 3.0 T MR incelemesi yapılan, artroskopi sonuçları olan 9 hastaretrospektif olarak belirlendi. MR inceleme protokolleri 3.0 T'da 3D PDW-SPACE,3D STIR-SPACE; 1.5 T'da 2D T1W TSE, 3D PDW, 2D Dual TSE, 2D PDW TSE,2D T2W TSE sekanslarından oluşmaktaydı. İki radyolog tarafından tüm kartilajdefektlerinin diz eklemindeki anatomik lokalizasyonu ve grade'lemesi ICRS'Cartilage Injury Evaluation Package'e göre; sinovyal kavitedeki efüzyon ve eklemyüzlerindeki ödem Whole-Organ MRI Score (WORMS)'a göre yapıldı. Kartilajdefektlerinin maksimum boyutları ve derinliği sagittal imajlardan ölçüldü. Çalışmadagözlemciler içi ve gözlemciler arası uyum Cohen'in kappa katsayısı ve sınıf içikorelasyon katsayısı hesaplanarak incelenmiştir. Analizler SPSS (Statistical Packagefor Social Sciences) v21 programında yapılmış olup p<0.05 istatistiksel olarakanlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: Çalışma grubu toplamda 12 kartilaj defektinin izlendiği 9 hastadan(2 kadın, 7 erkek; ortalama yaş 39,6 yıl) oluşmaktaydı. Kartilaj defektleriningrade'lenmesinde, 3.0 T MR protokolü standart referans ile daha yüksek uyumdüzeyine sahipti (3.0 T p<0.001; 1.5 T p= 0.126); gözlemci içi uyum 3.0 T'da dahayüksekken (3.0 T = 1.00; 1.5 T = 0.86), gözlemciler arasındaki uyum her ikiprotokolde de aynı düzeydeydi. Eklem yüzlerindeki defektlerin belirlenmesiaçısından 1.5-T ve 3.0-T MR protokollerinde gözlemci içi (sırasıyla kappa = 0.81 /1.00; sırasıyla p = 0.001 / 0.001) ve gözlemciler arasında (sırasıyla kappa = 1.00 /0.64; sırasıyla p = 0.001 / 0.018) anlamlı uyumluluk bulundu. Standart referans ile1.5-T MR ve 3.0-T MR protokolleri konsensus verileri arasında anlamlı uyumlulukizlenmedi (sırasıyla kappa = 0.00 / 0.33; sırasıyla p = 1.00 / 0.121). Kartilaj59defektlerinin koronal ve sagittal imajlarda lokalizasyonunun belirlenmesinde 3.0 TMR artroskopi ile daha yüksek uyum düzeyi gösterdi; ancak gözlemci içi vegözlemciler arası uyum düzeyi her iki protokolde de benzerdi.Sonuç: Rutin 1.5 T MR protokolü ile karşılaştırıldığında, 3.0 T MRmorfolojik ve kompozisyonel değerlendirme protokolü diz eklemi kartilajlezyonlarının değerlendirilmesinde tanısal performansı artırmaktadır.Anahtar kelimeler: 3.0 T- 1.5 T MR, Kartilajı Görüntüleme, 3.0 TKomposizyonel MR, T1 mapping.

Purpose: The purpose of this study is to compare the diagnostic performanceof morphological and compositional 3T MR imaging with standart 1.5 T MRprotocol for evaluating the articular cartilage of the knee joint.Material and methods: Nine patients were identified retrospectively ashaving 1.5 T and 3.0 T MR studies of the same knee within an average of 6 mounthsand also had been undergone knee arthroscopy at the time of study. MR imagingprotocols consisted of 2D T1 Mapping, 3D PDW-SPACE, 3D STIR-SPACE at 3.0T, and 2D T1W TSE, 3D PDW, 2D Dual TSE, 2D PDW TSE, 2D T2W TSE at 1.5T. All cartilage defects were localised and graded by using ICRS 'Cartilage InjuryEvaluation Package'; the effusion of synovial cavity and bone marrow edema ofarticular surfaces were graded by using Whole-Organ MRI Score (WORMS) by tworadiologists. The maximum size and depth of cartilage defects were measured onsagittal images. Intraobserver and interobserver variability of each protocol, also thevariability between reference standart and consensus was determined by intraclasscorrelation coefficient (ICC) and kappa statistics.Results: Nine patients (2 women, 7 men; mean age 39.6 years) ,with 12cartilage defects totally, were included in the study. In order to grade cartilagedefects, 3.0 T had better agreement with arthroscopy as a standart of reference (3.0-Tp<0.001; 1.5-T p= 0.126). Intraobserver agreement was higher at 3.0 T (3.0-T =1.00; 1.5-T = 0.86), but not interobserver agreement for grading cartilage defects.For depicting cartilage defects on articular surfaces, there was statistically significantintraobserver (1.5-T and 3.0-T respectively 0.81/ 1.00; 1.5-T and 3.0-T respectively p = 0.001 / 0.001) and interobserver (1.5-T and 3.0-T respectively =1.00 / 0.64; p = 0.001 / 0.01) agreement with both 1.5-T and 3.0-T MR protocols.There was not statistically significant agreement between standart reference andconsensus with both protocols (1.5-T and 3.0-T respectively kappa = 0.00 / 0.33; p= 1.00 / 0.121).61For localising defects on coronal and sagittal images 3.0 T had betteragreement with standart reference (1.5-T and 3.0-T respectively, coronal plane =0.47 versus 0.67; sagittal plane = 0.49 versus 0.61), intra and interobserveragreements were similar.Conclusion: Compared to routine 1.5 T MR protocol, 3.0 T morphologicaland compositional MR protocol has improved diagnostic performance for evaluatingthe articular cartilage defects of the knee.Keywords: 1.5 T MR-3.0 T MR Compare, Cartilage Imaging, 3.0 TCompositional MR, T1 mapping.