Quantitative research on the perception of burnout syndrome among English teachers in state secondary schools: The case of Sultanbeyli district

Abstract

Öğretmenlik en köklü ve en saygın mesleklerden biridir. Teknolojinin gelişmesi, sosyal alanda değişimler ve beklentiler, teknoloji çağında doğan çocuklara öğretmeyi zor ve stresli hale getirir. Türkiye'de toplum, öğretmenlerden öğrencilerine anne gibi bakmalarını, onların özel sorunlarını çözmelerini ve okul günlerinde onlarla ilgili tüm sorumluluklarını üstlenmelerini beklemektedir. Ayrıca, öğretmenlerin gelecek için kendi kendini idare eden ve iyi eğitilmiş çocuklar yetiştirme rolü vardır, öğretmenler birçok zorlu koşulla başa çıkmak, öğrenciler ve ebeveynleriyle etkileşime girmek, yöneticilerin kesintisiz taleplerini karşılamak ve iş arkadaşlarıyla tutarlı ilişkiler kurmaya çalışmak zorundadırlar. Sonuç olarak, gün geçtikçe, psikolojik olarak çöktüklerini, ve mesleklerinden, çalışma koşullarından ve öğrencilerinden bıktıklarını hissetmeye başlarlar. Uzun vadede yoğun stres, kronik yorgunluk, memnuniyetsizlik ve verimsizlik hissine maruz kalan öğretmenler tükenmişlik hissi ile karşı karşıyadır. Bu durum, aynı koşullar altında ve benzer duygularla, yabancı dil öğretmenin zorluğu içinde öğrencileri yabancı dil öğrenmeye motive etme gayretini sürdürmeye çalışan İngilizce öğretmenleri için daha endişe verici sonuçlar meydana getirebilir. Bu çalışma, Sultanbeyli'de çalışan ve devlet ortaokullarında en az beş yıllık öğretmenlik deneyimi olan İngilizce öğretmenlerinin tükenmişlik sendromu algılarını öğrenmeyi amaçlamaktadır. Çalışma 49 İngilizce Öğretmeni ile yürütülmüştür. Demografik faktörler dikkate alınmıştır. Araştırmacının oluşturduğu kişisel bilgi formu ve öğretmen tükenmişliği ölçeği katılımcılara uygulanmıştır.

Teaching is one of the most established and most respected professions. The development of technology, changes, and expectations in the social field make it difficult and stressful to teach children born to the age of technology. In Turkey, society expects teachers to take care of students like their mothers, to address their special problems, and to take all the responsibilities about them within a school day. Besides, teachers have a role of raising autonomous and well-educated children for the future, they have to deal with many harsh and challenging conditions, interact with students and their parents, meet administers' non-stop demands and try to have a coherent relationship with co-workers. As a result, day by day, they begin to feel psychologically collapsed and fed up with their profession, working conditions, and students. Being exposed to intensive stress, chronic fatigue, dissatisfaction, and the notion of inefficacy in the long term, teachers are confronted with burnout feeling. This may have more worrying outcomes for English teachers who try to keep their efforts to motivate students to learn a foreign language under the same conditions and with similar feelings, with the difficulty of teaching a foreign language. This study seeks to find out perceptions of burnout among English teachers working in Sultanbeyli and having minimum of five years of teaching experience at state secondary schools. It has been conducted with 49 English Teachers. Demographic factors have been taken into account. A personal information form generated by the researcher and teacher burnout scale have been implemented to participants.