Atriyal fibrilasyonlu hastalarda atriyal miyokardiyal fonksiyonların kardiyoversiyon öncesi ve sonrasında atriyal fibrilasyon rekürensini öngördürmedeki yeri

Abstract

Bu çalışmada amaç kronik atriyal fibrilasyonu olan ve kalp ritmi elektriksel kardiyoversiyon ile sinüs ritmine döndürülmesi planlanan hastalarda, konvansiyonel ekokardiyografik ölçümlere ek olarak doku doppler velosite, strain ve strain rate ile ölçülen atriyal miyokard deformasyon özelliklerinin kardiyoversiyon başarısını ve sinüs ritmi saglananlarda ilk bir aylık takip süresince sinüs ritmi idamesini öngördürmekteki rolünü araştırmaktı.Çalışmaya alınan 27 hastanın dördü TEE incelemede trombus tespit edilerek çalışma dışı bırakıldı. Kardiyoversiyon öncesi transtorasik ekokardiyografi ile sol atriyum boyutları ölçüldü, renkli doku Doppler ile tüm sol atriyum duvarlarından kaydedilen görüntülerden off-line analizle velosite, strain, strain rate degerleri hesaplandı. Sinüs ritmi saglanan hastalarda, işlem sonrası 1.gün, 1.hafta ve 1.ayda ölçümler tekrarlandı. Kardiyoversiyon yapılan 23 hastadan 16'sında işlem başarılı oldu, 7 hastada başarısız oldu. 16 hastanın 7'sinde ilk bir aylık izlemde rekürens gelisti.Başarısız grupta atriyal miyokardiyal velosite, strain rate ve strain degerleri, başarılı olan gruba göre düşük saptandı. Özellikle inferior duvar sistolik velositesi, başarısız grupta düşük bulundu. Rekürens grubunda kardiyoversiyon öncesi anterior duvar sistolik velosite, septum sistolik SR anlamlı olarak düşük ve LAVI ve LA?ML çap anlamlı olarak büyük saptandı. Rekürens grubunun post kardiyoversion 1.gün anterior duvar geç diastolik velositesi, anterior duvar geç diastolik strain rate değeri ve anterior duvar geç diastolik strain değeri düşük bulundu.Miyokardiyal deformasyon görüntüleme yoluyla elde edilen velosite, strain ve strain rate gibi parametreler sol atriyum fonksiyonlarını değerlendirmede umut verici tekniklerdir. CV öncesi sinüs ritminin elde edilmesi ve rekürrens gelişimini öngördürmede bu tekniklere başvurulabilir, fakat klasik bilgi olan sol atriyum boyutları rekürrens gelisimini öngördürmede halen değerlidir.

The aim of this study is to assess the role of atrial myocardial deformation properties such as tissue Doppler velocity, strain and strain rate - in addition to conventional echocardiographic measurements - in predicting the success of electrical cardioversion and maintaining the sinus rhythm 1 month post-cardioversion in chronic atrial fibrillation patients.Out of twenty-seven patients enrolled in the study, four were excluded after confirming thrombi in TEE. Before cardioversion, left atrium dimensions were measured using transthoracic echocardiography; and velocity, strain and strain rate were calculated using off-line analysis of color tissue Doppler imaging. In patients with successful sinus rhythm conversion, analysis was repeated in days 1, 7 and 30 post-cardioversion. Out of 23 patients, 16 had success in rhythm conversion and 7 failed to respond. Out of 16 successful patients 7 had a recurrence within the first month post-cardioversion.In the failed group, atrial myocardial velocity, strain rate and strain values - particularly inferior wall sistolic velocity - were lower than the successful group. In the recurrence group, pre-cardioversion anterior wall systolic velocity and septum systolic SR was significantly lower; LAVI and LA-ML diameter was significantly higher. In the recurrence group, post cardioversion day 1 values for anterior wall late diastolic velocity, strain and strain rate were significantly lower.Parameters such as velocity, strain and strain rate obtained via myocardial deformation imaging are promising techniques in evaluating left atrial functions and may de utilized in predicting the success and recurrence before cardioversion, though left atrial dimensions, as a classical knowledge, are still valuable.