Çalışan bireylerde yaşam doyumu, mesleki tükenmişlik ve dini başa çıkma arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Çalışan bireylerde stres, yıpranma ve mesleki tükenmişlik günümüz modern çağında bireyselleşme ve azalan sosyalleşme ile beraber gittikçe artmakta, bu durum bireylerin yaşam doyumunu etkilemektedir. Yaşanan bu stres ve tükenmişlik ile bireyler çeşitli şekillerde başa çıkmaya çalışmaktadır. Din ve inanç birçok birey için önemli bir olgu olması nedeni ile bireyler başa çıkma yolu olarak dini tutum ve düşüncelerini kullanabilmektedir. Bu araştırmanın amacı; çalışan bireylerin mesleki tükenmişlik düzeyleri, yaşam doyumu düzeyleri ve dinî başa çıkma türleri arasındaki ilişkiyi incelemek, ayrıca demografik değişkenlere (cinsiyet, medenî durum, yaş, eğitim düzeyi, meslek, görev süresi ve aylık gelir düzeyi) göre tükenmişlik düzeylerinin, yaşam doyumu düzeylerinin ve dinî başa çıkma türlerinin farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırma 2019 yılında farklı illerde yaşamakta olan, farklı yaş, meslek (öğretmen, hemşire ve polis), eğitim durumu ve gelir düzeyine sahip bireylerin katılımıyla gerçekleşmiştir. Araştırma grubunun belirlenmesinde basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmış, online ve yüz yüze anket yöntemi ile 286 kişiye ulaşılmıştır. Araştırmada, Maslach ve Jackson tarafından hazırlanan ve Türkçe uyarlaması Ergin (1992) tarafından oluşturulan `Mesleki Tükenmişlik Ölçeği`, Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından hazırlanan, Dağlı ve Baysal (2016) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan `Yaşam Doyumu Ölçeği` ve Ekşi ve Sayın (2016) tarafından geliştirilen `Dini Başa Çıkma Ölçeği` kullanılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda yaşam doyumu ile olumlu dinî başa çıkma arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif bir ilişki bulunmuştur. Yaşam doyumu düzeyi, mesleki tükenmişlik düzeyi ve dini başa çıkma stilleri demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir. Ulaşılan sonuçlar bulgular kısmında ayrıntılı olarak verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Yaşam doyumu, mesleki tükenmişlik, dini başa çıkma2019, 110 sayfaBilim Kodu:…

Stress, wear and occupational burnout among working individuals are on the rise along with individualization and decreasing socializing in modern age which in turn affects individuals' satisfaction with life. İndividuals use various methods to try and cope with the stress and burnout they suffer. Since religion and faith are significant facts for most individuals, they use their religious attitudes and thoughts as a means of coping. The purpose of the present study is to study the correlation between individuals' satisfaction with life, burnout level and religious coping ways as well as analyzing whether their satisfaction with life, burnout level and religious coping ways have differentiated in respect to demographic variables (gender, marital status, age, education attainment, occupation, duty term and monthly income level). Simple random sampling method has been used to determine the study group. 286 people has been designated with online and face to face method. 'Occupational Burnout Scale' produced by Maslach and Jackson and translated into Turkish by Ergin (1992), 'Satisfaction With Life Scale' produced by Diener, Emmons, Larsen and Griffin (1985) and translated into Turkish by Dağlı and Baysal (2016), and 'Religious Coping Scale' have been used in the study. As a result of the study a statistically significant correlation has been found between satisfaction with life and positive religious coping. Levels of satisfaction with life, occupational burnout and religious coping methodsshow statiscally signifant difference with respect to demographic variables. The results attained have been presented in the findings section.Key Words: Satisfaction with life, occupational burnout, religious coping.2019, 110 pagesScience Code:…