Streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş ve metformin-insülin ile diyabet tedavisi gören ratlarda, oleuropeinin hiperglisemi, total oksidan ve total antioksidan kapasite üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmada, streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş ve metformin-insülin ile diyabet tedavisi gören ratlarda, oleuropeinin hiperglisemi, oksidan-antioksidan düzeyleri üzerine etkilerini araştırmak amaçlandı. Bu maksatla, 10-12 aylık, 200-250 gr ağırlığında 40 adet erişkin erkek Sprague Dawley ratlar kullanıldı. Ratlar her grupta 8 hayvan bulunacak şekilde 4 deney ve 1 kontrol grubu olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Deney gruplarında diyabet oluşturmak maksadıyla, pH 4.5 sitrat tamponu ile hazırlanan 50 mg/kg streptozotosin (STZ) tek doz intraperitoneal (i.p) olarak verildi. Kontrol grubuna ise sadece i.p olarak 0.09% NaCl uygulandı. STZ uygulandıktan sonra 72. saatte kuyruktan alınan kan glukoz seviyeleri ölçüldü ve 180-200 mg/dl'nin üzerindeki değerler diyabetik olarak kabul edildi. 72. saatte alınan kan örneklerinde diyabet geliştiği tespit edilenlerden Grup 1, Grup 2, Grup 3 ve Grup 4 diyabet grubu olarak değerlendirildi. Grup 1'deki ratlara 50 mg/kg STZ (G1) ip, Grup 2'deki ratlara 50 mg/kg STZ + 100 mg/kg Metformin + 4 IU /kg insülin (G2) ip, Grup 3'deki ratlara 50 mg/kg STZ +100 mg/kg Metformin + 4 IU /kg insülin ip olarak ve 30 mg/kg oleuropein oral olarak ve Grup 4'deki ratlara 50 mg/kg STZ ip olarak ve 30 mg/kg oleuropein (G4) oral olarak uygulandı. Deney sonunda, eter anestezisi altında ratların batın ön duvarı insizyonla açılarak diyaframdan kalbe ulaşıldı ve punksiyonla kanları alınarak sakrifiye edildi. Kan numuneleri EDTA'lı tüplerde ve doku numuneleri ise naylon poşetlerde -200C'de saklandı. Alınan kan örnekleri hiperglisemi, total antioksidan kapasite(TAK) ve total oksidan kapasite(TOK) meydana gelen değişikliği belirlemek için kullanıldı.Streptozotosin uygulandıktan sonraki 3. günde kontrol grubu ile deneme grupları arasında kan glukoz değerleri istatistiksel olarak önemli düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0.001). G1 ve G2 gruplarının glukoz düzeyleri kontrol grubuna göre 10. günde (sırasıyla p<0.01, p<0.001) ve G1, G2 ve G4 gruplarının glukoz düzeyleri kontrol grubuna göre 21. günde (sırasıyla p<0.001, p<0.05 ve p<0,01) istatistiksel olarak yüksek bulunmuştur. Grupların canlı ağırlıkları karşılaştırıldığında kontrol grubu ile deneme grupları arasında istatistiksel olarak önemli bir farklılık belirlenmemiştir. Plazma total antioksidan kapasiteleri gruplara göre kıyaslama yapıldığında, G1 grubunun TAK kapasiteleri deneme gruplarıyla kıyaslandığında, G2 ve G3 grubunun TAK kapasitelerinin istatistiksel olarak daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.001). Plazma total antioksidan kapasiteleri kontrol grubu ile deneme gurupları arasında kıyaslama yapıldığında G3 grubunun TAK kapasitelerinin, kontrol grubuna göre istatistiksel olarak yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05). G4 grubunun TAK kapasitelerinin ise kontrol grubuna göre düşük olduğu belirlenmiştir. Plazma Total Oksidan Kapasiteleri gruplara göre kıyaslandığında G1 (p<0.001), G2 (p<0.01) ve G3 (p<0.05) grubunun TOK'leri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak yüksek olduğu belirlenmiştir. Karaciğer total antioksidan kapasitelerinin gruplara göre kıyaslama yapıldığında, deneme gruplarının TAK kapasitelerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak önemsiz olduğu belirlenmiştir. Karaciğer Total Oksidan Kapasiteleri gruplara göre kıyaslandığında G2 grubu ile G4 gurubunun TOK'lerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak yüksek olduğu (sırasıyla p<0.01, p<0.001) belirlenmiştir.Sonuç olarak oleuropeinin tek başına kullanımının kan glukoz düzeyini, canlı ağırlığı ve plazma ile karaciğer TAK ve TOK kapasitelerini etkilemediği, ancak diyabette yükselen oksidasyona karşılık, metformin ve insülinle birlikte kullanımının anti-oksidan sisteme destek olduğu ve serbest radikal tutucu etkiyi kuvvetlendirdiği düşünülmektedir.

In this study, it was aimed to investigate the effects of oleuropein on hyperglycemia and oxidant-antioxidant levels in metformin-insulin treated streptozotocin-diabetic rats. For this purpose, 40 Sprague-Dawley rats were used. Animals were divided into 5 groups in which 4 experiment and 1 control. In each group had 8 rats. Streptozotocin (STZ) was used to create a diabetes that prepared with citrate buffer in pH 4.5. A single dose of 50 mg / kg STZ has been given intraperitoneally (ip) to the study groups in order to create diabetes. Only 0.09% NaCl solution was injected ip to the control group. Blood glucose levels were measured 72th h after the application of STZ, 180-200 mg/dl and over were considered to diabetic. Experimental groups were designed as Group 1, Group 2, Group 3 and Group 4 those are considered as diabetes group which identified the development of diabetes at the 72th h in taken blood samples. 50 mg/kg STZ ip was given to the Group 1, 50 mg/kg STZ + 100 mg/kg Metformin + 4 IU/kg insulin ip was given to the Group 2, 50 mg/kg STZ ip and 30 mg/kg oleuropein orally was given to the Group 4 and 50 mg/kg STZ + 100 mg/kg Metformin + 4 IU/kg insulin ip and 30 mg/kg orally oleuropein was given to the Group 3 were administered. At the end of the experiment, rats were sacrificed by taking blood to the heart from diaphragm opening the front wall of the abdomen by incision under ether anesthesia. Blood samples were taken to the EDTA tubes and tissue samples were saved in plastic kaps in -200C. Blood samples was used to determine the changes that occur in hyperglycemia, total oxidant and antioxidant status.Blood glucose values were statistically significant higher between the control and experimental groups 3 days after Streptozotocin application (p<0.001). Blood glucose values were statistically significant higher in the G1, G2 group than the control on 10th day (respectively p<0.01, p<0.001) and this level also higher in the G1, G2, G4 group than the control on 21th day (respectively p<0.001, p<0.05 ve p<0,01). When compared to body weights of groups, a statistically significant difference wasn?t observed between the control and the trial groups. When the TAS levels of G1 compared to the trial groups, it was determined that G2 and G3 group TAS levels were statistically higher than G1 (p<0.001). If antioxidant levels were compared according to groups, it was found that plasma TAS levels of G3 group were statistically higher than the control group (p<0.05). TAS levels of G4 group, were determined to be low compared to the control group. When plasma total oxidant levels were compared according to groups, it was determined that the G1(p<0.001), G2 (p<0.01) and G3 (p<0.05) group had significantly higher levels of the TOS than the control group. The total antioxidant levels in the liver of the experimental groups were determined to be statistically insignificant according to the control group. Total oxidant levels in the liver compared according to the groups, it was detected that the TOS levels of the G2 and G4 group were significantly higher than the control group (respectively p<0.01, p<0.001).In conclusion, The use of oleuropein alone was not affected on the blood glucose level , the live weight, the plasma and the liver TAS and TOS levels, but the use of metformin, insulin as antidiyabetic with oleuropein as an anti-oxidant and free radical scavenger according to the rising oxidation in diabetes were supported and strengthen the system. It was said that administration of the metformine, insulin and oleuropein on streptozotocin-diabetic rats have protective role on hyperglycemia and oxidant-antioxidant levels.