Hastanemize başvuran ebeveyn orijini bölgemiz kökenli olan ailevi akdeniz ateşi tanılı çocukların demografik, klinik, laboratuvar ve hastalık ağırlık skorunun genetik mutasyonla ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Ailevi Akdeniz Ateşi (AAA) peritonit, plevrit, artrit veya erizipeleoid benzeri eritem eşliğinde tekrarlayan ateş atakları ile karakterize otozomal resesif bir hastalıktır. AAA çoğunlukla Akdeniz havzası etrafında Türk, Ermeni, Arap ve Yahudi kökenli insanlarda görülmektedir. Toplumuzda da sıklıkla görülmektedir.AAA'nın kalıtımı otozomal resesif olup, akraba evliliği ve AAA taşıyıcılığının yüksek olduğu popülasyonlarda taşıyıcı ve hasta bireylerin görülme sıklığı artmaktadır. 1997 yılında AAA' dan sorumlu gen olarak 16. kromozomdaki 16p13.3' te lokalize MEFV geni (MEDterranean FeVer) belirlenmiştir.AAA tanılı bireylerde klinik özellikler bireyler arasında, hatta aynı ailenin üyeleri arasında bile farklılık gösterebilmektedir. AAA atakları tekrarlayıcı nitelikte olup kısa süreli ateş, peritonit, sinovit, plörit ve nadiren de perikardit atakları ile karakterizedir.Ebeveynleri bölgemiz (Kars, Erzurum ve Ardahan) kökenli olan AAA tanılı çocukların demografik, klinik, laboratuvar ve hastalık ağırlık skorunun genetik mutasyonla ilişkisinin değerlendirilmesini amaçladığımız çalışmamız için klinik takipleri yapılan 417 çocuğun 320' si çalışma kapsamına alındı. Genetik mutasyon analizleri yapılmış olan bu 320 çocuğun 151'i kız (% 47) 169' u erkek ( % 53) idi ve hastalığın ortalama başlangıç yaşı kızlarda ortalama 6,7 yıl; erkeklerde 6,9 yıl olarak belirlendi. Bölgemizdeki hastalık başlangıç yaşı litertüre göre oldukça düşük bulundu. Hastaların % 59' unun yakın akrabalarında AAA öyküsü mevcut olup % 25' inde akraba evliliği hikayesi vardı. Çalışmamızda bizim bölgemizde akraba evliliği oranı daha yüksek idi. Bu hastaların kliniğe başvuru şikayetleri incelendiğinde ise karın ağrısı %85 oranda en sık başvuru şikayeti iken bunu ateş %67, artralji/artrit %64, göğüs ağrısı % 22 ve diğer (Skrotal ağrı, Kusma, İshal) %34 oran ile izlendi. Eklem tutulumu bölgemizde literatüre göre daha yüksek iken karın ağrısı ve ateş sıklığı bölgemizde literatüre göre daha düşük idi.Hastaların genetik mutasyon analizleri incelendiğinde ise hastaların genetik mutasyon analizleri incelendiğinde ise çalışmamızda % 19 oranla M694V homozigot mutasyonu en sık mutasyon iken bunu sırasıyla % 18 oranla M694V heterozigot mutasyon, % 13 E148Q heterozigot mutasyon, % 13 oranla negatif, %7 oranla R202 heterozigot mutasyon, % 5 M680I heterozigot muatsyon, % 5 V726A heterozigot mutasyon, % 3 R761 heterozigot, %3 M680I/M694V, %3 M680I/ M694V/ V726A saptanmıştı. Hastalarımızın genetik mutasyon analizleri Türkiye' de yapılmış birçok çalışmaya benzer şekilde idi ve bizde de en sık M694V mutasyonu izlendi.AAA hastalarının klinik takiplerinde ağırlık skorlamaları sıklıkla kullanılmaktadır. Klinikte en sık Pras ağırlık skoru kullanılmakta olup Pras ağırlık skoru hastalarımızın % 78' inde orta ağırlıkta, % 18' inde hafif ağırlıkta, % 4' ünde ağır ağırlıkta idi ve ağır olan grupta MEFV gen mutasyon oranı diğerlerine göre daha yüksektiAAA tanısında belirli bir laboratuar testi olmayıp klinik izlemde laboratuar parametreleri sıklıkla kullanılmaktadır. Bizim çalışmamızda da White Blood Cell (WBC), CRP (C-Reaktif protein) ve eritrosit sedimen tasyon hızı (ESR) M694V homozigot mutasyonu olan bireylerde diğerlerine göre daha yüksek değerde olmasına rağmen sadece CRP ve Platelet değerleri gruplar arasında farklılık gösteriyordu.Genetik mutasyon analizleri yapılmış, AAA tanılı hastalarımız ile gerçekleştirdiğimiz retrospektif çalışmamız ile bölgemiz hastalarında cinsiyete ve ebeveyn kökenlerine göre genetik mutasyon grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunamamıştı. Klinik bulgular ise karın ağrısı açısından M680I mutasyonu ile diğer tüm gruplar arasında ve komplex allel mutasyonu olanlar ile diğer mutasyon grubu arasında da istatistiksel olarak anlamlılık mevcuttu. Ateş ve artrit/artralji açısından baktığımızda genetik muatsyon grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmamakla birlikte göğüs ağrısı açısından M694V mutasyonu ile E148Q ve negatif grup arasında, compund heterozigot grup ile M680I grubu ve negatif grup arasında, negatif gruplar ile compund ve komplex allel mutasyon grupları arasında istatistiksel olarak anlamlılık mevcuttu. Ağırlık skoru ile genetik mutasyon karşılaştırmasında orta ağırlık skoruna sahip hastalarda V726A mutasyonunun diğer tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur. Sonuç olarak M694V muatasyonu en sık görülen mutasyon tipi olup ağır klinik, yüksek akut faz reaktanları yanıtı ile seyretmektedir. Bu açıdan bölgemizdeki hastaların daha yakından düzenli takibi prognoz açısından önemlidir.

Familial Mediterranean Fever (AAA) is an autosomal recessive disease characterized by recurrent episodes of erythema accompanied by peritonitis, pleuritis, arthritis or erysipeloid erythema. AAA is mostly seen in people of Turkish, Armenian, Arab and Jewish origin around the Mediterranean basin. It is also frequently seen in our society.The inheritance of AAA is autosomal recessive, and the frequency of carriage and sick individuals is increasing in populations with consanguineous marriage and high AAA carriage. In 1997, the localized MEFV gene (MEDterranean FeVer) was identified at 16p13.3 on the 16th chromosome as the gene responsible for AAA.In individuals diagnosed with AAA, clinical features may differ among individuals, even among members of the same family. AAA attacks are recurrent and are characterized by short-term fever, peritonitis, synovitis, pleuritis and rarely attacks of pericarditis.For our study, we aimed to evaluate the relationship between the demographic, clinical, laboratory and disease weight scores of AAA diagnosed children in our region with the genetic mutation, 320 of 417 children with clinical follow-up were included in the study. Of these 320 children whose genetic mutation analyzes were performed, 151 were female (47%), 169 were male (53%), and the average onset age of the disease was 6.7 years in girls; It was determined as 6.9 years for men. 59% of the patients had a history of AAA in their close relatives and 25% had a history of consanguineous marriage. When the complaints of these patients to the clinic were examined, abdominal pain was the most common complaint of 85%, while fever was 67%, arthralgia / arthritis 64%, chest pain 22% and other (Scrotal pain, Vomiting, Diarrhea) 34%. When the genetic mutation analysis of the patients were examined, the most common mutation in our patients was M694V heterozygous (19%) and R202Q heterozygous (19%) mutations. Genetics as M694V homozygous (17%), E148Q heterozygous (13%), normal (10%), V726A heterozygous (9%), R761H heterozygous (5%), A744S (2%) heterozygous and M680I heterozygous mutation in order of frequency. mutations were present. Turkey genetic mutation analysis of our patients' well done work similar to the way many of us have watched the M694V mutation is the most common.Severity scores are frequently used in clinical follow-up of AAA patients. The Pras weight score was used most frequently in the clinic. The Pras weight score was moderate in 78% of our patients, light in 18%, heavy in 4%, and the MEFV gene mutation rate was higher in the heavy group compared to others. There is no specific laboratory test in the diagnosis of AAA, and laboratory parameters are frequently used in clinical follow-up. In our study, White Blood Cell (WBC), CRP (C-Reactive protein) and erythrocyte sedimentary rate (ESR) were found higher in individuals with M694V homozygous mutation compared to others, and our results correlated with Pras weight score. This suggested that the clinical course may be more serious in individuals with high laboratory parameters.With our retrospective study conducted with genetic mutation analyzes and our patients diagnosed with AAA, our region determined that mutation analysis was not similar to many studies, we found that the rate of consanguineous marriage in our patients with AAA diagnosed in our region was higher than many studies, and we thought that geographical difference could be a benefit.