Küreselleşme sürecinde çok uluslu şirketler ve yoksulluk olgusu

Abstract

Serbest ve sağlıklı bir ticaretin, bilgi akışının ve transferin olması gerektiği bir dünyada küreselleşme ve çok uluslu şirketler yadsınamaz iki önemli oyuncudur. Bu iki oyuncu günümüzde tüm dünyanın sadece ticaret alanında değil, sosyal, kültürel ve ekonomik alanında da belirleyicidirler. Ulusal ve uluslararası kuruluşların en riskli problemler listesinde ilk sırada yer verdikleri yoksulluk sorununa, bu iki aktörün etkileri literatür taramaları ile tespit edilmiştir. Olumlu ve olumsuz iki görüşün tespit edilmesinden sonra savunulan bu görüşlerin ortak noktaları tespit edilmiştir. Az gelişmiş veya gelişmekte olan bir ülke gelişmek istiyorsa ne küreselleşme kavramını ne de çok uluslu şirket kavramını reddedemez. Yoksulluğun çok boyutlu olduğu ve birçok faktörden etkilendiği çağımızda ülkelerin bu iki güce kendilerini koşulsuz teslim etmemeleri gerektiği sonucuna varılmıştır. Küreselleşmenin ve çok uluslu şirketlerin sağladıkları faydaları kabul ederken sahip oldukları yoksulluk sıfatının yanına `bağımlı` sıfatını da eklememek adına devletin bazı önlemlere ve doğru politikalara ihtiyaç duyduğu tespit edilmiştir.

Globalization and multinational companies are two incontrovertible and significant actors in the world where free and sound trade and flow and transfer of information are necessary. These two actors are determinants not only in trade sphere but also in social, cultural and economic sphere. The effects of these actors on the issue of poverty which is ranked first in the list of the most risky problems by national and international organizations have been determined by the literature review. After the identification of positive and negative opinion, the common points of these opinions have been determined. An underdeveloped or developing country can refuse neither multinational companies nor the concept of globalization if it desires to be a developed country. It is concluded that in this era where the poverty is multidimensional and affected by various agent, countries should not be surrender to these actors definitively. It also concluded that countries need to some precautions and right policies in order to not get `dependent` title beside the title of indigent while accepting the benefits globalization and multinational companies provide.