Duygusal zekânın iş performansı üzerindeki etkisi: Tıp doktorları ve toplu ulaşım şoförleri üzerinde karşılaştırmalı alan uygulaması

Abstract

Sağlık sektöründe çalışan tıp doktorlarının sorumlulukları kendine özgü olup, iş performanslarındaki başarı, hastalarının hayat kalitesini ve duygusal durumunu doğrudan etkilediği gibi çalıştıkları kurumların itibar düzeyine de doğrudan katkı sağlamaktadır. Aynı bağlamda dünyanın sayılı metropollerinden biri olan İstanbul'un toplu ulaşım kurumu İETT'nin hizmet kalitesi ve başarısı, kurum çalışanların duygusal dünyalarının bir çıktısı olarak şehir yaşayanlarının hayat kalitesinden şehrin dünyadaki bilinirliğine kadar geniş bir alanı etkilemektedir.Bu çalışmada, 387 tıp doktoru ve 465 İETT şoförüne ait veriler kişisel olarak doldurulan testler ile değerlendirildi. Bar-On'un `Duygusal Zeka Ölçeği` ile katılımcıların EQ değerlendirmeleri ve `İş Performansı Ölçeği` ile iş performansı değerlendirmeleri yapıldı. `Demografik Soru Formu` ile demografik bilgiler toplandı. Araştırmada parametrik olmayan istatistiki analizler kullanılarak yapılan değerlendirme sonucunda iki grupta da duygusal zekânın iş performansını etkilediği doğrulandı. Tıp doktorlarının ve şoförlerin duygusal zekâ ve demografik özellikleri arasındaki ilişkiler bu doğrultuda sınandı. Her iki grubun mevcut çalışanlarının duygusal yeteneklerinin geliştirilmesi için eğitim programlarına ağırlık verilmesi önerildi. Ayrıca şoförler gurubu için işe alım aşamasında yapılacak insan kaynakları değerlendirmelerine duygusal zekâ ölçüm analizlerinin de eklenmesi önerildi.

The responsibilities of medical doctors working in the healthcare sector are unique in that the level of their performance not only directly affects the quality of life and emotional state of their patients, but contributes to the reputation of the institutions they work for. In a similar vein, as a direct outcome of the emotional status' of its employees, the service quality and performance of IETT, the mass transport agency of metropolitan Istanbul, affects the quality of life of the city inhabitants immensely, almost to the same scale as the world renown status of the city itself.In this study, sample data gathered using individually completed survey forms of 387 medical doctors and 465 İETT drivers are analyzed. `Bar-On Emotional Quotient Inventory` is used to evaluate emotional intelligence. `Job Performance Scale` is used to assess job performance. Population characteristics are obtained via a demographics questionnaire. Additional analysis of the data using non-parametric statistical methods revealed that emotional intelligence affects job performance in both professions.The relationship between the emotional intelligence levels of medical doctors as well as drivers and their respective demographic attributes is examined accordingly. To improve emotional competencies of both groups, targeted skill development programs are recommended. In the case of the drivers group, emotional intelligence criteria are recommended to be incorporated into the hiring process.