İstanbul`da mimarinin semiyotik söylemi: B3 Evi örneği

Abstract

Bu çalışmada doğrudan birbirleriyle ilişkisi bulunmayan kent, mekân ve ev kavramları arasındaki bağlantının, kavramsal ayrımlarla ortaya çıkan keskin ilişkileri, çeşitli dönemlerden alınacak olan referanslarla göstergebilim ekseninde incelenecektir. Öncelikli amaç, 19. yüzyıl geleneksel Osmanlı evlerinden günümüze uzanan dönemde, ev tasarımlarının hangi sebeplerle ve nasıl değiştiğini saptayarak tüketim toplumuyla beraber ortaya çıkan yeni tasarımlardan biri olan B3 Evi'nin varoluş sebebini küreselleşme bağlamında ortaya koymaktır. Bu sebeple ilk olarak, ilksel evlerin ve binaların çoğunu sempatik ve yaşanılır gösteren ekolojik mimarlık ürünleri olması ile fiziksel birer özgürlük olarak addedilen modern evleri lanetlenmiş gösteren duygusal yoksunluk, tasarımsal farklılıklar ve yüklenilen anlamlar göstergebilimsel yaklaşımlar ve kent kuramları çerçevesinde tartışılacaktır.

This disertation aims to make a semiotic analysis of relations between city, space and house concepst which haven't got direct relationship with each other. It would like to demonstrate this relations with taking references from different time period. The main purpose of this dissertation is to introduce and demonstrate the transformation of `hause cathegory` from 19th century's Ottoman period to current days. By understandig the main causes of this transformation, this study will be analyse B3 House's links with consumer society and in the era of globalization. For this reason semiotic analysis and urban theory will be used together for destructuring the development of categhory of house from the beginning which is based on ecological architecture to modern ones which is based on phsical fredom.