Türkiye` de KOBİ`lerde sorunlu kredilerin yönetimi: Sorunlu hale gelen KOBİ kredilerinin erken uyarı sinyallerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bankalar, vadesinde ödenmemesinden dolayı gecikmeli hale gelen ve gecikmelerinde 90 günü aşarak kanuni takibe intikal eden kredilerini ilgili mevzuatta belirtildiği şekilde sınıflandırarak, belirlenen oranlarda karşılık ayırmak zorundadır. Karşılık ayırma işlemi, bankalar için önemli bir maliyet kalemi olup, bankanın gelirlerinin, özkaynaklarının ve başta sermaye yeterlilik rasyosu olmak üzere birçok rasyosunun olumsuz etkilemesine neden olmaktadır. Bu nedenlerden dolayı bankalar gecikmeli müşterilerini ve takibe dönüşen kredilerini yakından izlemekte ve önemler almaya çalışmaktadır. Risk yönetimi ile ilgili yaşanılan tecrübeler neticesinde geliştirilen Basel Uzlaşısı ile bankalar standart yaklaşım ve içsel derecelendirme yaklaşımlarıyla müşterilerini sınıflandırmaya ve kanuni takip oranlarını hesaplamaya yarayan modeller geliştirmektedir. Bu çalışmanın amacı gerçek firma verilerinden oluşan örneklemden temin edilen moralite, ödeme alışkanlıkları, ortaklık ve yönetim yapısı, bilanço ve memzuç bilgilerini kullanarak firmaların sorunlu hale geldikten sonra, takibe intikal etme olasılığını belirlemeyi amaçlayan bir model hazırlamaktır.

Banks classify the loans as specified in the related regulation and allocate provisions at the pre-defined rates, due to overdue and non-performing loans which have exceeded 90 days in delinquency. Provisioning is an important cost item for banks and it causes their income, equity and many financial ratios, especially the capital adequacy ratio to be adversely affected. For these reasons, the banks closely monitor their overdue customers and non-performing loans and try try making necessary measures. The Basel Accord, which was developed on the basis of experiences related to risk management, implements control mechanisms and develops models to classify customers by calculating their probability of default using standard approaches or internal rating approaches. The purpose of this study is to prepare a model, aimed at determining the probability of default for non-retail bank customers, once they become problemmatic, by taking into account their morality, payment habits, partnership and management structure, balance sheet and memorandum information obtained from the sample of real company data.