`A home of hearts`: The effectiveness of an intervention program for foster families

Abstract

Koruyucu ailelik, çocuklara güvenli ve stabil bağlanma ilişkileri kurabilecekleri bir ortam sağladığı için çocuk koruma sistemleri arasındaki en uygun sistemlerden biridir. Bununla beraber, çocukların birçoğu bu ilişkiye önceki olumsuz bakım deneyimleriyle birlikte başlar ve bu durumun koruyucu ailedeki ebeveyn-çocuk ilişkisi üzerinde önemli bir etkisi vardır. Literatür, koruyucu ailelerin bu konuda yaşadıkları zorlukları göstermektedir. Bu çalışma, koruyucu ailelerin bu zorluklarla baş etmesine yardım etmek amacıyla farklı terapi yaklaşımlarından uyarlanmış ebeveyn-çocuk bağlanma ilişkisine odaklanan kısa dönemli yarı yapılandırılmış bir terapi modeli sunmaktadır. Bu destekleyici psikoterapi müdahale programının uygulanabilirlik ve etkililik değerlendirmesine dair ön bulgular 3-6 yaş arası çocuğu olan altı koruyucu aile ile yapılan uygulamanın ardından kalitatif ve kantitatif yöntemlerle gösterilmiştir. Ebeveynlerin koruyucu aileliğe ve programa dair deneyimlerini değerlendirmek için müdahaleden önce ve sonra ebeveyn görüşmeleri yapılmış ve bu görüşmeler tematik analiz ile incelenmiştir. Müdahalenin çocuklar üzerindeki etkisini ölçmek için Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği, Oyuncak Öykü Tamamlama Testi ve Oyun Değerlendirme Skalası puanları sürecin başında ve sonunda toplanmıştır. Aynı zamanda, çocukların oyun kapasitelerindeki gelişmeleri takip edebilmek amacıyla Oyun Değerlendirme Skalası puanları her oyun seansı için hesaplanmıştır. Sonuçlar, ebeveynlik becerilerinde ve çocukların oyun kapasitelerinde önemli değişimler göstermiştir. Ebeveynler, ebeveyn-çocuk ilişkisinde kendilerine dair gelişmiş mentalizasyon ve uyumlanma becerileri belirtmiştir. Çocukların sembolik oyun becerilerinde anlamlı gelişme görülmüştür. Çocukların semptomlarında ve bağlanma modellerinde müdahaleden sonra anlamlı değişim olmamıştır. Bu sonuçlar, koruyucu aileler için uygulanabilir ve etkili bir müdahale programı sunarak Türkiye literatürüne ve klinik pratiğine katkıda bulunmaktadır.

Foster care is considered to be one of the most appropriate services for children who are under government protection by providing them an opportunity to form stable and secure attachment relationships. Nevertheless, most of the children come into this relationship with their earlier adverse caretaking experiences, which is likely to have considerable influence on their interaction with foster parents. Literature demonstrates the difficulties foster families face following the placement of the child. This study presents a short-term semi-structured play therapy model that is adapted from different therapy approaches with an aim to support foster families in dealing with the difficulties of parenting by targeting the attachment relationship between foster parents and their children. A preliminary evaluation of the applicability and effectiveness of this supportive psychotherapy intervention is presented through qualitative and quantitative methods following the implementation of the program with six foster families who have three-to-six years old children. In order to examine the experiences of foster parents during the program, parent interviews were conducted before and after the intervention and were analyzed by using thematic analysis. To assess intervention outcome on children, Child Behavior Checklist (CBCL), Attachment Story Completion Task, and Play Assessment ratings were collected pre- and post-intervention. Play Assessment ratings were also scored for each play session in order to examine the process of children's play capacities. Results revealed significant improvements in parenting skills and children's play capacities. Parents indicated better mentalization and attunement skills on parent-child interaction, and children showed progress in symbolic play capacity. No significant results were found regarding children's symptoms and attachment patterns after the intervention. These results contribute to the literature and clinical practice by presenting an applicable and effective intervention for foster families.