Show simple item record

dc.contributor.advisorAkırmak, Ümit
dc.contributor.authorCemgil, Asli Çiğdem
dc.date.accessioned2020-12-04T17:58:40Z
dc.date.available2020-12-04T17:58:40Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2019-10-09
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/94930
dc.description.abstractÖZETBu niceliksel araştırmanın temel amacı, moderatör olarak duygu düzenleme güçlüğünün empati ve ikincil travmatik stres arasındaki ilişkiye etkisini Türkiye'de değişik seviyelerde travma geçmişleri olan danışanlara hizmet eden ruh sağlığı çalışanları üzerinde araştırmaktır. Araştırma internet üzerinden bir anket çalışması ile yapılmıştır. Türkiye'nin çeşitli şehirlerindeki kamu, kamu olmayan ve özel kliniklerde çalışan 214 kişinin dahil edildiği çalışmada katılımcılara kartopu yöntemi ile ulaşılmıştır. Anket paketinde onam formu, demografik bilgi formu, Çalışanlar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (ProQOL IV), Kişiler Arası Tepkisellik Ölçeği (IRI), Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-Kısa Formu (DERS-16) yer almıştır. Bu çalışmanın ilk hedefi duygu düzenleme güçlüğü ile ikincil travmatik stres, tükenmişlik ve eşduyum tatmini arasında ilişkiyi incelemektir. İkinci olarak, empati değişkeninin perspektif alma, fantezi, empatik düşünce, kişisel rahatsızlık alt boyutlarının ikincil travmatik stres, tükenmişlik ve eşduyum tatmini üzerindeki yordayıcı etkisi incelenmiştir. Son olarak, duygu düzenleme güçlüğünün, empati ve ikincil travmatik stres arasındaki ilişkiye moderatör olarak etkisinin incelenmesi hedeflenmiştir. Öncelikle sonuçlar ikincil travmatik stres ve duygu düzenleme güçlüğü arasında anlamlı ve orta düzeyde pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca tükenmişlik ve duygu düzenleme güçlüğü arasında da anlamlı ve orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur. Eşduyum tatmini ve duygu düzenleme güçlüğü arasında da anlamlı ve orta düzeyde negatif bir ilişki bulunmuştur. İkinci olarak fantezi ve kişisel rahatsızlık değişkenlerinin ikincil travmatik stres değişkenini anlamlı bir şekilde yordadığı, perspektif alma ve empatik düşüncenin ise ikincil travmatik stresi yordamadığı gözlenmiştir. Empatinin kişisel rahatsızlık boyutunun tükenmişliği yordadığı gözlenmiştir. Ayrıca, perspektif alma boyutunun eşduyum tatminini anlamlı düzeyde yordadığı gözlenmiştir. Üçüncü olarak, duygu düzenleme güçlüğünün, empati ve ikincil travmatik stres arasındaki ilişkiye anlamlı bir düzeyde moderatör olarak etki etmediği gözlenmiştir. Ancak istatistiksel açıdan kabul edilebilir düzeyde olmasada bir eğilim olduğu gözlenmiştir. Son olarak, bu araştırmanın güçlü yönleri, kısıtlılıkları, klinik uygulamalara ve gelecek araştırmalara yönelik öneriler tartışılmıştır.Anahtar kelimeler: İkincil travmatik stres, dolaylı (üstlenilmiş) travma, empati, duygu düzenleme, ruh sağlığı çalışanları
dc.description.abstractABSTRACTThe main purpose of this quantitative study was to examine the role of difficulties in emotion regulation on the association between empathy and secondary traumatic stress among the mental health workers who work with trauma victims with varying intensity in Turkey. The research was conducted with an online survey using a snowball sampling with a total of 214 mental health workers from non-governmental, governmental organizations and mental health clinics located in different cities of Turkey. The online questionnaire included the informed consent form, demographic information form, Professional Quality of Life Scale (ProQOL IV), Interpersonal Reactivity Index (IRI) and Turkish version of Difficulties in Emotion Regulation Scale-Brief Form (DERS-16). In this study, it was first aimed to examine the relationship between difficulties in emotion regulation and secondary traumatic stress, burnout, and compassion satisfaction. Moreover, it was also aimed to investigate the effect of the dimensions of empathy, perspective taking, fantasy, empathic concern, and personal distress on secondary traumatic stress, burnout and compassion satisfaction. Finally, moderation effect of difficulties in emotion regulation on the association between empathy and STS was examined. The results revealed that there was a significant medium, positive correlation between secondary traumatic stress and difficulties in emotion regulation. Similarly, a significant medium positive correlation between burnout and difficulties in emotion regulation was also found. A significant, medium negative correlation was found between compassion satisfaction and difficulties in emotion regulation. While fantasy and personal distress as dimensions of empathy significantly predicted traumatic stress, the other two dimensions of empathy that were perspective taking and empathic concern did not. Personal distress as an empathy dimension was found to be significant predictor for burnout. Also, perspective taking as an empathy dimensions significantly predicted compassion satisfaction. The moderating effect of difficulties in emotion regulation was not found on the relationship between empathy and secondary traumatic stress. There was a tendency towards moderating effect of difficulties in emotion regulation on the relationship between empathic concern and secondary traumatic stress, although the results did not reach the conventional levels of significance. Lastly, limitations, strengths, clinical implications and future research suggestions of this study were discussed.Keywords: Secondary traumatic stress, vicarious traumatization, empathy, emotional regulation, mental health workersen_US
dc.languageEnglish
dc.language.isoen
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectPsikolojitr_TR
dc.subjectPsychologyen_US
dc.titleSecondary traumatic stress among mental health workers in Turkey: moderating role of emotion regulation on the relationship between empathy and secondary traumatic stress
dc.title.alternativeTürkiye'deki ruh sağlığı çalışanlarında ikincil travmatik stres: Moderatör olarak duygu düzenlemenin empati ve ikincil travmatik stres arasındaki ilişkiye etkisi
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2019-10-09
dc.contributor.departmentDiğer
dc.identifier.yokid10255668
dc.publisher.instituteLisansüstü Programlar Enstitüsü
dc.publisher.universityİSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid566367
dc.description.pages126
dc.publisher.disciplineKlinik Psikoloji Bilim Dalı


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess