Temporomandibular eklem disfonksiyonunda tetik nokta tedavisinin ağrı ve fonksiyonellik üzerine etkisi

Abstract

Şahin, D.(2020). Temporomandibular Eklem Disfonksiyonunda Tetik Nokta Tedavisinin Ağrı ve Fonksiyonellik Üzerine Etkisi. İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul 2020.Çalışmamızın amacı Temporomandibular Eklem Disfonksiyonunda (TMD) , Tetik Nokta Tedavi çeşitlerinden İskemik Kompresyon tekniğinin, ağrı, ağrı eşiği ve toleransı (AET), eklem hareket açıklıkları (EHA) ve fonksiyonellik üzerine etkisini belirlemektir.The Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD)'ye göre TMD tanısı konmuş ve tetik nokta varlığı tespit edilmiş 50 olgu çalışmaya dahil edildi. Olgular randomizasyon yöntemi ile İskemik Kompresyon Grubu (Grup 1) ve Egzersiz Grubu (Grup 2) olmak üzere 2'ye ayrıldı. Ağrı değerlendirmesi Görsel Ağrı Skalası (GAS) ve Derecelendirilmiş Kronik Ağrı Skalası Sürüm 2.0 (DKAS) ile; ağrı eşiği ve toleransı (AET) algometre ile; EHA cetvel yardımı ile; fonksiyonellik ise Çenenin Fonksiyon Kısıtlanma Skalası-8 (ÇFKS) ile değerlendirildi. GAS, AET ve EHA değerlendirmeleri tedavi öncesi, tedaviden 1 hafta sonra ve tedaviden 4 hafta sonra; DKAS ve ÇFKS değerlendirmeleri ise tedaviden önce ve tedaviden 4 hafta sonra yapıldı. Grup 1'e massater kası üzerinde tespit edilen tetik noktalar üzerine 90 saniye boyunca iskemik kompresyon uygulandı ve ev egzersiz programı olarak Rocabado's 6x6 egzersizleri ve postür egzersizleri gösterildi. Grup 2'ye ise sadece Rocabado's 6x6 egzersizleri ve postür egzersizleri gösterildi. 'Paired Sample T Test' kullanılarak yapılan grup içi değerlendirmede, ağrı değerlendirmelerinde, Grup 1 ve Grup 2'de GAS ve DKAS'da anlamlı iyileşme bulundu (p<0,05). Gruplar arası fark `Independent Sample T Test` ile değerlendirildiğinde, DKAS ağrı değerlendirmesinde parametresinde Grup 1, Grup 2'ye göre daha anlamlı bulundu (p<0,05). AET ve EHA'ın bazı alt parametrelerinde ve fonksiyonellik değerlendirmesinde ise Grup 1 ve Grup 2'de grup içi anlamlar bulunmasına rağmen (p<0,05), 2 grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Bu çalışmanın sonucunda, tetik nokta tedavisinin TMD'de ağrı tedavisi üzerinde, yalnızca egzersiz tedavisine göre daha etkili olduğu bulundu. Anahtar Kelimeler: Temporomandibular Eklem, Tetik Nokta, Miyofasyal Ağrı Sendromu

Şahin, D.(2020). The effect of trigger point treatment on pain and functionality in temporomandibular joint dysfunction. Istanbul Aydın University, Institute of Graduate Education, Department of Physiotherapy and Rehabilitation. Postgraduate Thesis. İstanbul 2020. The aim of our study; was to determine the effect of Ischemic Compression technique, one of the Trigger Point Therapy types, on pain, pressure pain threshold (PPT), range of motion (ROM), and functionality in Temporomandibular Joint Dysfunction.Fifty patients diagnosed with TMD according to the Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD) and the presence of trigger points were included in the study. The patients were divided into two groups as ischemic compression group (Group 1) and exercise group (Group 2) by randomization method. Pain assessment was performed using Visual Pain Scale (VAS) and Graded Chronic Pain Scale Version 2.0 (GCPS); PPT assessment was performed using algometer; ROM assessment was performed using a ruler and functionality was assessed using the Jaw Function Restriction Scale-8 (JFRS). GAS, PPT and ROM evaluations were evaluated before treatment, 1 week after treatment and 4 weeks after treatment; DKAS and JFRS were evaluated before treatment and 4 weeks after treatment. Patients in the experimental group (Group 1) received exercise and ischemic compression treatment, while the control group (Group 2) received only exercise treatment. Intra group evaluation using by 'Paired Sample T Test' , there were significant improvement was found in Group 1 and Group 2 in VAS and GCPS (p <0.05). When the difference between the groups was evaluated with 'Independent Sample T Test', Group 1 was found to be more significant than Group 2 in GCPS (p<0.05). Although there were significant improvement was found in Group 1 and Group 2 in subgroups of PPT and ROM, and functionality; there was no significant difference between the two groups (p> 0.05). As a result of this study, it was found that trigger point treatment was more effective on pain therapy in TMD than exercise therapy alone.Key-words: Temporomandibular Joint, Trigger Points, Myofascial Pain Syndrome