Farklı konsantrasyonlardaki asetilsalisilik asitin lenfosit hücre kültürü ortamında genotoksisite ve oksidatif durum üzerine etkilerinin araştırılması

Abstract

Asetilsalisilik asit (ASA) ticari formuyla aspirin, trombosit agregasyonunu önlemede güçlü bir silah olmakla beraber eski çağlardan beri analjezik, antipiretik ve antiinflamatuvar olarak kullanılan, dünya üzerinde en çok tüketilen ilaçlardan biridir. Aspirin siklooksijenaz enzim inhibisyonu yapan non-steroid antiinflamatuvar ilaçlardandır. Antitrombotik etkisi sebebiyle aspirinin, kardiyovasküler hastalıklarda primer ve sekonder korunmada etkin bir role sahip olduğu yapılan çalışmalarla gösterilmiştir. ASA'nın siklooksijenaz yolundaki enzimlere seçiciliği farklı olduğundan antiinflamatuvar, analjezik ve antipiretik etkiler oluşturmak için farklı terapötik dozlar kullanılmaktadır. ASA'nın hidroksil radikalini süpürerek, biyolojik hedefleri bu radikalin neden olduğu hücresel hasardan koruduğu ve dolayısıyla antioksidan özelliklerinin olduğu gösterilmektedir. Bu bilgiler ışığında biz, asetilsalisilik asitin farklı konsantrasyonlarının insan lenfosit hücre kültüründe 1., 2., 3., 24., 48. ve 72. saatlik inkübasyonlar sonundaki genotoksik ve oksidatif stres üzerine etkilerini incelemeyi amaçladık. Bu kapsamda genotoksik etkiyi tespit etmek için Comet assay yöntemiyle DNA hasarını, oksidatif durumu belirlemek için ise Toplam antioksidan seviye (TAS), Toplam oksidan seviye (TOS) ve Oksidatif stres indeksi (OSI) düzeylerini araştırdık. Araştırma bulgularımıza göre ilk üç saatlik inkübasyon süreleri sonunda DNA hasarı, TAS, TOS ve OSI düzeyleri açısından, en uygun konsantrasyonun 5 mM ASA, 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon süreleri sonunda ise en uygun konsantrasyonun 1 mM ASA olduğunu bulduk. Sonuç olarak, ASA'nın insan lenfosit hücreleri ile uzun dönemli inkübasyonunda 1 mM ASA konsantrasyonunun, kısa süreli inkübasyonda ise 5 mM ASA konsantrasyonunun genotoksik ve oksidatif etkiler bakımından daha zararsız olduğu kanaatine vardık. Yan etkileri nedeniyle, tıbbi kullanım dozlarının belirlenmesi için daha ileri in vitro ve in vivo çalışmalara gereksinim duyulmaktadır.

Acetylsalicylic acid (ASA), commercially known as aspirin, a powerful weapon in the prevention of platelet aggregation as well as used to be an analgesic, antipyretic and anti-inflammatory medication since ancient times, is one of the most consumed drug in the world. Aspirin is one of the non-steroidal anti-inflammatory drugs that make inhibition of cyclooxygenase enzyme. Due to the effect of antithrombotic, aspirin has been shown to have an active role in the primary and secondary prevention of cardiovascular diseases in the previous studies. To create anti-inflammatory, analgesic and antipyretic affects ASA is used at different therapeutic doses since it has different selectivity to enzymes in the cyclooxygenase patways. ASA that sweep up hydroxyl radical, protects biological targets against cellular damage caused by the radical and thereby shown to be having antioxidant properties. In light of this information, we aimed to investigate genotoxic and oxidative-antioxidative effects of ASA at different concentrations in 1st, 2nd, 3rd, 24th, 48th, and at the end of 72 hours incubation on human lymphocytes in in vitro conditions. In this context, we investigated DNA damage, using comet assay method to detect genotoxic effects, we measured total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS) and oxidative stress index (OSI) to determine the oxidative status. According to our findings, at the end of the first 3 hour and 24, 48 and 72 hours incubation periods it was found that in terms of DNA damage, TAS, TOS and OSI the most suitable concentrations were 5 mM and 1 mM ASA, respectively. As a result, we concluded that in the long-term incubation of human lymphocyte cell with ASA 1 mM ASA concentration, on the other hand in short-term incubation 5 mM ASA concentration is less harmful in terms of genotoxic and oxidative effects. Because of its side effects, further in vitro and in vivo studies are required for determination of the medical doses.