Şark çıbanında antimon tedavisinin eser elementler ve immunositokinler üzerine olan etkilerinin araştırılması

Abstract

Şark çıbanı ve rezidivan şark çıbanı L. major ve L. tropica'nın sebep olduğu lokal bir enfeksiyondur. Bu çalışmanın amacı Şark çıbanı ve rezidivan şark çıbanı hastalarındaki serum selenyum, bakır ve çinko konsantrasyonları ve İL-2, İL-6, İL-8 ve TNF-a seviyelerim ölçmek ve bu parametreler arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Serum selenyum, bakır ve çinko seviyeleri Atomik Absorbsiyon Spektrofometresi ve İL-2, İL-8, İL-6 ile TNF-a seviyeleri Kemiluminessan metodu ile çalışıldı. Şark çıbanı ve rezidivan şark çıbanı gruplarında İL-2, İL-6 ve TNF-a seviyelerini ile bakır konsantrasyonları kontrol grubuna göre önemli derecede yüksek bulunurken, İL-8, çinko ve selenyum seviyeleri düşük bulundu. Hasta gruplarında TNF-a seviyeleri ile çinko arasında her iki hasta grubunda şark çıbanı (r = 0.490 p <0.05) rezidivan şark çıbanı ( r= 0.668 p <0.05) pozitif bir ilişki ve İL-2 ile bakır ( r = -0.617 p < 0.05) (r= -0.850 p <0.05) önemli bir negatif ilişki, İL-8 ile selenyum arasında ( r = +0.776 p<0.05) önemli bir pozitif ilişki tespit edildi. Antimon tedavisi soması, tedavi öncesine göre İL-2, İL-6 ve TNF-a seviyeleri ile bakır konsantrasyonlarında anlamlı düşme gözlenirken, İL-8 seviyeleri ile çinko ve selenyum konsantrasyonlarında yükselme görüldü. Sonuç olarak Şark çıbanı ve rezidivan şark çıbanı hastalarında serum selenyum, bakır ve çinko konsantrasyonları değişmektedir. Bu değişikliklerde enfeksiyona karşı organizmada interlökinler tarafında indüklenen defans startejisinin bir parçası olabilir. Tedavi ile birlikte interlökin indüksiyonunundan kaynaklanan değişikliklerin de ortadan kalktığı, dolayısı ile hastalık anında görülen eser element yetersizlikleri yönelik tedavinin gerekmediği kanaatinme varıldı. ANAHTAR KELİMELER: Selenyum, balar, çinko, interlökin-2, interlökin-6, interlökin-8 tümör nekrosis faktör-alfa

Cutaneous Leishmaniasis (CL) and Leishmania Recidivans (LR) caused by L. major L. tropica are characterized by a local infection. Objective of this study was to measure alterations in serum selenium copper and zinc concentrations and IL-2, IL-6, IL-8 and TNF-a levels and to investigate relationship between these parameters in CL and LR patients before and after therapy. Selenium copper and zinc concentrations were measured with Atomic Absorption Spectrometer (AAS), and DL-2, IL-6, IL-8 and TNF-a levels with Chemiluminescence method. TNF a, IL-2 and IL-6 levels and Cu concentrations were significantly higher while IL-8, Zn and Se concentrations were lower in CL and LR groups compared to the control. There were positive relationship between TNF-a and Zn (r = 0.490 p<0.05), and IL-2 and Cu ( r = -0.617 p < 0.05) in CL group. There were positive relationship between and IL-8 and selenium ( r = +0.776 p <0.05) and TNF-a and Zn (r = 0.668 p<0.05 ) and BL-2 and Cu (r= -0.850 p<0.05) in RL group. After the antimonial therapy, TNF-a, IL-2 and IL-6 levels and Cu concentrations were found significantly lower, whereas IL-8 levels and, Zn and Se concentrations higher than before treatment in CL and LR groups. Our results suggested that serum Se, Cu and Zn concentrations change in CL and LR patients. The changes may be a part of defense strategies of organisms induced by the interleukins. As a result we addressed that these changes may. reverse by the treatment, therefore there may be no need to replace the deficiency of these trace elements occurring in these diseases. KEY WORDS: Selenium, copper, zinc, interleukin-2, interleukin-6, interleukin-8 tumor necrosis factor-alpha