Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yayılış gösteren bazı meşe genotiplerinde genetik çeşitliliğin RAPD-PCR tekniği ile belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada, DNA markörlerinden RAPD markörü kullanılarak Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yayılış gösteren meşe genotipinin (Quercus brantii, Quercus infectoria subsp. boissieri ve Quercus coccifera), 7 farklı lokasyondan örneklenen popülasyonları arasındaki genetik akrabalık ilişkileri belirlenmiştir. RAPD-PCR analizi için dizayn edilen 56 primerden amplifikasyon durumuna göre 53 primer kullanılmıştır. 53 primerden toplam 627 bant elde edilmiştir. Bu bantlardan 616'sı polimorfik bant olarak belirlenmiştir. Polimorfizm oranı % 98,25 olarak tespit edilmiştir. Primerler değerlendirilmeye alındığında en fazla sayıda DNA bantları OPH-19 primerinden (21 bant), en az sayıda DNA bantları ise 4 bant ile OPH-20 ve OPJ-06 primerlerinden elde edilmiştir. En yüksek genetik benzerlik 0,450 ile Diyarbakır-Çermik ve Şanlıurfa-Siverek'ten toplanan mazı meşesi (Quercus infectoria subsp. boissieri) popülasyonları arasında gözlenmiştir. En düşük genetik benzerlik ise 0,102 ile Adıyaman-Palanlı'dan toplanan kermes meşesi (Quercus coccifera) ve Şanlıurfa-Siverek'ten toplanan mazı meşesi (Quercus infectoria subsp. boissieri) genotipleri arasında belirlenmiştir.

Genetic kinship among populations of oak genotypes (Quercus brantii, Quercus infectoria subsp. boissieri and Quercus coccifera) sampled from 7 different locations in Southeastern Anatolia region was investigated by using RAPD marker of DNA markers in this study. Based on RAPD-PCR analyses, 53 primers out of 56 were found polymorphic. Polymorphic primers detected 627 DNA bands and 616 (98.25 %) of them were found polymorphic. The highest number of bands (21 DNA bands) were obtained from the primer OPH-19 whereas the smallest number of bands (4 DNA bands) were attained from the primers OPH-20 and OPJ-06. The highest genetic similarity (0.450) was found between Quercus infectoria subsp. boissieri populations sampled from Diyarbakır-Çermik and Şanlıurfa-Siverek. However, the lowest genetic similarity (0.102) was detected between the genotypes Quercus coccifera sampled from Adıyaman-Palanlı and Quercus infectoria subsp. boissieri sampled from Şanlıurfa-Siverek.