Perianal fistüllerde fistülotomi sonrası anal kontinansın değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Perianal fistüllü hastalarda seçkin tedavi cerrahidir. Cerrahi tedavi sonrası hastalarda değişik oranda ve derecede inkontinans gelişebilmekte ve hastanın sosyal hayatını olumsuz etkileyebilmektedir. Bu çalışma, cerrahi tedavinin (fistülotomi) en sık tercih edildiği intersfinkterik ve transsfinkterik perianal fistüllü hastalarda, ameliyat sonrası anal kontinans durumlarını değerlendirmek amacıyla planlandı. Çalışmaya 31 perianal fistüllü hasta dahil edildi. Hastalar; Tip-I, intersfinkterik grup (n:19) ve Tip-ll, transsfinkterik grup (n:12) olarak 2 gruba ayrıldı. Tüm hastalara fistülotomi operasyonu yapıldı. Çalışmaya dahil edilen tüm hastalara, preoperatif ve postoperatif 24. hafta içerisinde anal manometri uygulandı. Fekal inkontinans şiddet indeksi kullanılarak hastaların kontinans durumları değerlendirildi. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Manometrik incelemeler sonucunda her iki gruba ait hastaların postoperatif istirahat ve sıkma basıncında preoperatif değerlerine göre anlamlı bir düşme gözlendi. Fekal inkontinans şiddet indeksi kullanılarak kontinans değerlendirmesinde, intersfinkterik gurupta %10, transsfinkterik grupta %16 oranında minör inkontinans gözlendi. İnkontinans gelişen hastaların %75'i, aynı gruptaki diğer hastalara oranla, düşük preoperatif istirahat ve sıkma basınçlarına sahip hastalardı. Gruplara ait hastaların hiçbirinde majör inkontinansa ait bulguya rastlanmadı. Sonuç olarak; intersfinkterik ve transsfinkterik fistüllü hastalardan anal basınçları düşük olanları ameliyat öncesi belirlemek kaydıyla, fistülotomi operasyonu bu grup hastalarda halen seçkin tedavi yöntemi olarak gözükmektedir. Anahtar Sözcükler: Perianal fistül, fistülotomi, fekal inkontinans şiddet indeksi. II

ABSTRACT Surgery is a selected treatment for patients with perianal fistula. After the surgical treatment, incontinence may develop with various rates and degrees in patients and affects the social life of the patients negatively. This study planned to evaluating the anal continence conditions after the commonly preferred surgical treatment (fistulotomy) of intersphincteric and transsphincteric perianal fistulas in patients. In this study 31 patients with perianal fistulas were evaluated. Patients were classified into two groups; Type-I intersphincteric (n:19) and Type-ll transsphincteric (n:12) fistulas. Fistulotomy operation was applied to all patients. In this study, anal manometry was applied to the all patients before and at the 24 th week after the operation. The continence was evaluated with fecal incontinence severity index. The results were compared with statistically. As a result of the manometric examination, for the patients of two groups, significant decrease was observed in resting and squeezing pressure after the operation when compared with preoperative value. When the continence was evaluated by using the fecal incontinence severity index, minor incontinence was observed in 10 % of the intersphincteric group, and in 16 % of the transsphincteric group. In 75 % of the patients developing incontinence, compared with the other patients in their groups, had lower preoperative resting and squeezing pressures. We didn't determine any major incontinence findings in all patients. As a result; considering to determine the lower anal pressures with the intersphincteric and transsphincteric fistulas patients before surgery; fistulotomy operation is still a preferred treatment method in these patients. Keywords: Anal fistula, Fistulotomy, Fecal incontinence severity index. Ill