Taş hastalarında böbreğe ESWL uygulanmasının Oksidatif stres indeksi`ne etkisi

Abstract

Giriş ve Amaç: Böbreklerde, vücut dışından şok dalgaları ile taş kırma (ESWL) sonrasında oluşan birçok hasarın, geçici renal iskemi ve reperfüzyonun neden olduğu oksidatif strese bağlı olarak meydana geldiği kabul edilmektedir. Bu çalışmada taş hastalarında böbreğe ESWL uygulanmasının, oksidatif stresin bir göstergesi olan plazma oksidatif stres indeksine (OSİ) etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.Materyal ve Metod: Ocak 2007 - Temmuz 2008 tarihleri arasında böbrek taşı hastalığı tanısı ile Üroloji Polikliniği'mizce izlenen, uluslararası kılavuzlara göre ESWL tedavisi planlanan ve gönüllü olarak çalışmaya katılmayı kabul eden, 15 yaş ve üzeri 52 hasta çalışmaya alındı. Taş dışında renal patolojisi olanlar, diyabetes mellitus ve hipertansiyon gibi böbreği etkileyen sistemik hastalığı olanlar, üriner ve üriner sistem dışı tümörü olan hastalar, aktif enfeksiyonu olanlar, alkol ve sigara içenler, bilinen antioksidan ilaç kullanan ve organ yetmezliği olan hastalar çalışmaya alınmadı. Hastalardan ESWL'den önce ve ESWL'den sonraki 0 ve 60. dakikalarda alınan kan örneklerinde total oksidan seviye (TOS), total antioksidan kapasite (TAK) ölçümleri yapıldı ve total oksidan seviyenin / total antioksidan kapasiteye bölünmesi ile OSİ hesaplandı.Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 44'ü erkek, 8'i kadındı. Hastaların yaş ortalaması 39,13'dü. TOS ortalama değerleri ESWL öncesi 1,90 ± 0,27, ESWL sonrası 0. dakikada 1,85 ± 0,29 ve ESWL sonrası 60. dakikada ise 1,84 ± 0,30 olarak belirlendi. TOS sonuçları ESWL öncesi-sonrası karşılaştırmasında istatistiksel olarak anlamlı olarak farklı iken, ESWL sonrası sonuçlar arasında anlamlı fark saptanmadı. Ortalama TAK değerleri ESWL öncesi 10,17 ± 1,96, ESWL sonrası 0. dakika 11,45 ± 3,30 ve 60. dakikada 11,38 ± 3,17 olarak belirlendi. Ortalama TAK sonuçları ESWL öncesi-sonrası arasında anlamlı şekilde farklı, ESWL sonrasında ise birbirinden farksızdı. OSİ ortalamaları ESWL öncesinde 5,48 ± 1,50, ESWL sonrası 0. dakikada 6,48 ± 2,97 ve ESWL sonrası 60. dakikada da 6,51 ± 2,97 olarak hesaplandı. OSİ sonuçları ESWL öncesi-sonrası arasında istatistiksel olarak farklı, ESWL sonrasında ise farksızdı.Sonuç: Çalışmaya alınan hastalarda böbreğe ESWL uygulanması, plazma TOS'u artırmış, TAK'yi düşürmüş ve bu neden ile OSİ yükselmiştir. Bu sonuçlar, böbreğe ESWL uygulamasının serbest oksijen radikal oluşumunu artırıp, oksidatif strese yol açabileceğini göstermiştir. Bu durumun nasıl geliştiğini ve/veya olası zararlarını ortaya koymak için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: ESWL, böbrek taşı, total oksidan seviye, total antioksidan kapasite, oksidatif stres indeksi.

Introduction and Objective: The opinion has commonly accepted that observing many injuries in kidneys after than extracorporeal shock wave lithotripsia (ESWL) has occur to be due to oxidative stress caused by transient renal ischemia and reperfusion. In this study, the effect of the renal ESWL on the plasma oxidative stress index (OSI) as a good indicator for oxidative stress was assessed in the patients with urolithiasis.Material and Methods: Fifteen years old and above, 52 volunteer patients with renal urolithiasis that followed in our urology outpatient unit between the dates January 2007 - July 2008 and planned to the ESWL treatment according to the international guidelines were included in this study. Patients with renal pathology other than urolithiasis, systemic illnesses that may affect the kidneys such as diabetes mellitus and hypertension, patients with urinary and nonurinary tumors, active infections, patients who were using alcohol, tobacco and a known antioxidant drug or patients with organ failures were excluded from the study. The blood samples were obtained from the patients before ESWL and after ESWL at 0 and 60th minutes and total oxidant status (TOS), total antioxidant capacity (TAC) were measured. OSI was calculated by the division of total antioxidant level to total antioxidant capacity.Results: Forty-four male and 8 female patients were enrolled to the study. The mean age of the patients was 39.13. The mean values for TOS before ESWL, at the 0th and 60th minute after ESWL were found 1.90 ± 0.27, 1.85 ± 0.29 and 1.84 ± 0.30, respectively. While the differences between means TOS levels for the before and after ESWL had a statistically significant, the two measures for after ESWL had no different. The mean TAC values were found to be 10.17 ± 1.96, 11.45 ± 3.30, 11.38 ± 3.17 for before ESWL, at 0th minute after ESWL and at the 60th minute after ESWL, respectively. The results for the mean TAC before and after ESWL were statistically different while the difference for after ESWL had statistically insignificant. The mean OSI values were calculated as 5.48 ± 1.50, 6.48 ± 2.97, 6.51 ± 2.97 for before ESWL, at 0th minute after ESWL and at the 60th minute after ESWL, respectively. The results for OSI before and after ESWL were found to have a statistically significant difference while the results for after ESWL had no significant difference.Conclusion: In our study group, while the renal ESWL increases the level of the plasma TOS, it decreases the level of the plasma TAC and thus OSI elevated. These findings show that renal ESWL may be cause excessive formation of free oxygen radicals and oxidative stress. Further studies have required for expose to the underlying mechanism and/or probable harmful effects.Key words: ESWL, renal urolithiasis, total oxidant status, total antioxidant capacity, oxidative stress index.