Diyabetik ayak infeksiyonunda difüzyon ağırlıklı magnetik resonans görüntülemenin klinik önemi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Tip 2 diyabetes mellitusa bağlı diyabetik ayak ülseri olan hastalarda difüzyon ağırlıklı magnetik resonans görüntülemenin (MRG) apse ve osteomiyelit gibi tedavi stratejisini etkileyecek lezyonları teşhis etmedeki etkinliğini saptamayı ve elde edilen sonuçları hastaların klinik parametreleri ile karşılaştırılması amaçlandı.Yöntem: Diyabetik ayak ülseri olan 30 hastaya konvansiyonel ve difüzyon ağırlıklı MRG incelemeleri yapıldı. Konvansiyonel MRG ile ostemyelit tanısı konulan 9 hasta bir gruba, kalan 21 hasta diğer gruba alındı. İki grubun difüzyon ağırlıklı MRG'den elde edilen ?apparent diffusion coefficient? (ADC) değerleri, klinik ve biyokimyasal parametreleri karşılaştırıldı.Bulgular: 9 vakada konvansiyonel MRG ile ostemyelit (n=9, % 30), 4 hasta da ise apse formasyonu (n=4, % 13.3) saptandı. Osteomyeliti olan (n=9) grupta osteomyeliti olmayan (n=21) gruba göre Wagner derecesi (p=0.022), eritrosit sedimantason hızı (p=0.014) anlamlı olarak yüksek ve kemik ADC değeri (p=0.022) anlamlı olarak düşük bulundu. Osteomyeliti olan vakaların kemik ADC değeri yumuşak doku ADC değerine göre istatistiksel olarak anlamlı düşük bulundu (p=0.04). Korelasyon analizinde ortalama ADC değeri diyastolik kan basıncı (r=0.425, p=0.019) ve LDL kolesterol (r=0.457, p=0.011) ile pozitif, hsCRP (r= -0.409, p=0.025) ile negatif ilişkili olarak bulundu.Sonuç: Konvansiyonel MRG'de osteomyeliti olan olguların kemik ADC değerleri kendi yumuşak dokularının ve osteomyeliti olmayan olguların kemik ADC değerlerinden anlamlı olarak düşük bulundu. Mevcut bilgilerimize göre diyabetik ayak ülserli olgularda difüzyon ağırlıklı MRG ilk defa kullanılmıştır. Elde ettiğimiz verilere göre kantitatif ADC değerleri klinik ve konansiyonel MRG bulguları ile birlikte diyabetik ayak ülserlerinin değerlendirilmesinde kullanılabilir. Osteomyelit tedavisi sırasında kullanılabilirliği ve önemini ortaya koymak için geniş ölçekli ve prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: diyabetik ayak ülseri; difüzyon ağırlıklı magnetik resonans görüntüleme; konvansiyonel magnetik resonans görüntüleme; ostemyelit; ?apparent diffusion coefficient?

Objective: The aim of study is to detect the diagnostic efficiency of diffusion weighted magnetic resonance imaging (MRI) in defining abscess or osteomyelitis which effect the treatment strategy and to compare these findings with clinical parameters.Methods: Both conventional and diffusion weighted MRI were performed to 30 patients with diabetic foot ulcer. Patients were divided into two group according to osteomyelitis diagnosed with conventional MRI (patients with osteomyelitis n=9, patients without osteomyelitis n=21). Apparent diffusion coefficient (ADC) values, clinical and biochemical parameters of the two groups were compared.Results: We detected osteomyelitis in 9 patients (n=9, 30%) and abscess formation in 4 patients (n=4, 13.3%) with conventional MRI. Wagner grade (p=0.022) and erythrocyte sedimentation rate were significantly high and bone ADC value was significantly low in osyeomelitis group (n=9) when compared with non-osteomyelitis group (n=21). Bone ADC value was significantly lower than soft tissue ADC value (p=0.04) in patients with osteomyelitis. Mean ADC value was significantly correlated with diastolic blood pressure (r=0.425, p=0.019), LDL cholesterol (r=0.457, p=0.011) and hsCRP (r=-0.409, p=0.025).Conclusion: Bone ADC value of patients with osteomyelitis was significantly lower than their own soft tissue ADC and bone ADC of patients without osteomyelitis which detected with conventional MRI. To our best knowledge, we used firstly diffusion weighted MRI in the patients with diabetic foot ulcer. Quantitative ADC values may be used in the diagnosis of osteomyelitis of diabetic foot ulcer together with clinical parameters and conventional MRI findings. Prospective and comprehensive studies are needed to detect the availability and importance of ADC.Key words: diabetic foot ulcer diffusion weighted magnetic resonance imaging conventional magnetic resonance imaging; ostemyelitis; apparent diffusion coefficient