Hışıltılı çocuklarda serum b-vitamini, folikasit, B12 düzeyi

Abstract

Amaç: Bu çalışma ile hışıltılı çocuklar ve kontrol grubunda serum D-Vitamini, Folikasit ve B12 düzeyi bakılarak iki grup arasında anlamlı fark olup olmadığının belirlenmesi amaçlandı.Yöntem: Çalışmaya en az üç kez hışıltı geçirme öyküsü ile başvuran 0-3 yaş arasındaki 107 çocuk ile genel çocuk polikliniğine başvuran sağlıklı 96 çocuk alındı. Çocuklara ve ailelerine sosyo - demografik özelliklerini inceleyen anket uygulandı. Kontrol grubu aynı yaştaki ve sosyo - demografik durumları hasta grubuyla uyumlu çocuklardan seçildi. Periferik kandan Biyokimya tüplerine alınan serum örneklerinde 25 OH D3, Folikasit, B12 düzeyi ölçümü Roche Diagnostic Modular Analytics E170 cihazında, ECLIA (Elektrokemilüminesans immünolojik test) yöntemi ile yapıldı. İstatistiksel analizler SPSS 11,5 kullanılarak yapıldı. p değerinin <0,05 olması anlamlı olarak kabul edildi.Bulgular: Çalışmaya alınan 107 hışıltılı çocuk hastasının ortalama yaşları 23,36 ± 6,57 ay, 96 kontrol grubunun ortalama yaşları 23,36 ± 6,57 idi. İki grup arasında yaş ve cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu. Hasta grubunun ortalama serum 25 OH D3 düzeyi 26,64 ± 11,01 kontrol grubunun ortalama serum 25 OH D3 düzeyi 33,99 ± 9,27 idi. İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttu (p<0.001). İki grup arasında serum B12 ve folikasit açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmedi. (B12 için p= 0,438 Folat için p=0,395). Sonuç: Hışıltılı çocuklarda D vitamini alımının kontrol grubuna göre düşük olması ve serum vitamin D düzeyinin anlamlı derecede düşük saptanması tekrarlayan hışıltı ataklarının etyolojisinde rolü olabileceğine işaret etmektedir. Ayrıca Şanlıurfa gibi bol güneşli bir bölgede bu kadar çok sayıda vitamin D düzeyi düşüklüğü saptanması dikkat çekicidir. Bu bulgumuz güneşli bölgede de olsa çocuklarda D vitamini alımına daha fazla dikkat edilmesi ve gerekirse serum düzeyinin kontrol edilmesi gerektiğini göstermektedir. B12 ve Folikasit eksikliği ile tekrarlayan hışıltı atakları arasında ise ilişki saptanmadı. B12 ve folikasit konusunda daha fazla çalışmaya gereksinim vardır. Anahtar Kelimeler: Hışıltı, Çocuk, Vitamin D, Folikasit, B12 vitamini

Objective: This study aimed to determine whether or not there was any significant difference in serum vitamin D, folic acid and B12 levels between wheezing children and a control group.Methods : The study comprised 107 children aged 0-3 years who presented with a history of at least 3 episodes of wheezing and 96 healthy children who presented at the general paediatric polyclinic. A questionnaire was applied which examined the sociodemographic characteristics of the chidren and their families. The control grouup was selected to conform with the patient group in respect of age and sociodemographic characteristics. Measurements of 25 OH D3, folic acid and B12 levels were made by the ECLIA (electroluminescence immunological test) method with a Roche Diagnostc Modular Analytics E170 device from the serum samples taken into biochemistry tubes from peripheral blood. Statistical analysis was made using SPSS 11.5 program. A level of p<0.05 was accepted as statistically significant.Results: The mean age of the 107 wheezing children included in the study was 23.36 ± 6.57 months and the mean age of the 96 individuals of the control group was 23.36 ± 6.57 months. There was no statistically significant difference between the two groups in respect of age or gender. The mean serum 25 OH D3 level was 26.64 ± 11.01 in the patient group and 33.99 ± 9.27 in the control group, which was a statistically significant difference between the groups (p<0.001). No statistically significant difference was seen between the groups in respect of B12 or folic acid (B12, p=0.438; folic acid, p=0.395).Conclusion: That Vitamin D intake was lower in the wheezing children compared to the control group and that the serum Vitamin D level was determined to be significantly low indicates that it may have a role in the etiology of recurrent attacks of wheezing. In addition it is noteworthy that such a low level of Vitamin D was determined in a region such as Şanliurfa which has a very high level of sunlight. This result shows that even in regions of high rates of sunlight, extra care must be given to the intake of Vitamin D by children and if necessary, the serum level needs to be checked. No relationship was determned between B12 and folic acid and recurrent wheezing attacks. There is a need for further studies on the subject of B12 and folic acid. Key Words: Wheezing, child, Vitamin D, Folic acid, Vitamin B12