Geriatrik hastalarda epikardiyal yağ dokusu kalınlığının metabolik sendrom parametreleri ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Epikardiyal yağ dokusu kalınlığının metabolik sendromlu hastalarda artmış olduğu gösterilmiştir fakat geriatrik populasyondaki metabolik sendromlu hastalarda epikardiyal yağ dokusu kalınlığının artıp artmadığı konusundaki bildiklerimiz sınırlıdır. Biz bu çalışmada geriatrik hastalarda metabolik sendrom parametreleri ile epikardiyal yağ dokusu kalınlığı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.Metod: Kesitsel çalışmaya geriatrik metabolik sendromlu 30 hasta (Grup 1) ve 30 sağlıklı birey kontrol grubu (Grup 2) olarak alındı. Gruplar arası epikardiyal yağ dokusu kalınlığı istatiksel olarak karşılaştırıldı. Epikardiyal yağ doku kalınlığı Renkli Dopler görüntüleme yöntemiyle ölçüldü. Epikardial yağ dokusu kalınlığının Metabolik Sendromlu hastalarda prediktivitesi için Lojistik regresyon ve klinik kullanılabilirliği ile ilgili ROC analizi yapıldı.Bulgular: Her iki grupta yaş ve cinsiyet dağılımı benzerdi (p>0,05). Grup 1 de yer alan MetS lu hastalarda epikardiyal yağ doku kalınlığı kontrol grubuna göre anlamlı yüksek tespit edildi (p<0,05). Logistik regeresyon analizinde epikardiyal yağ dokusu kalınlığının MetS'lu hastaların bağımsız değişkeni olduğu tespit edildi (B= 17,35, S.E= 4,93, Wald= 12,36, p<0,001). Yapılan Roc analizinde ise epikardiyal yağ dokusu kalınlığının 0,73 üzerindeki değerler MetS hastalığını %96,7 sensivite ile %86,7 spesifite ile gösterdiği tespit edildi (Eğri altındaki alan= 0,969; %95 güven aralığı= 0,928-1,00). Sonuç: Bu çalışma geriatrik metabolik sendromlu hastaların epikardiyal yağ dokusu kalınlığının artmış olduğunu ve bu hastaların bağımsız değişkeni olduğunu, ayrıca metabolik sendrom tanısında yeri olabileceğini göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Epikardiyal yağ doku kalınlığı, Metabolik Sendrom, Geriyatri

Introduction: Epicardiyal adipose tissue thickness has been shown to be increased in metabolic syndrome patients, but we have limited knowledge whether epicardiyal adipose tissue thickness is increased or not in geriatric patients with metabolic syndrome. In this study, we aimed to investigate the relationship between epicardial adipose tissue thickness and metabolic syndrome parameters in geriatric patients.Methods: Thirty geriatric patients with metabolic syndrome and thirty healty controls were included in the present study. Epicardial fat tissue thickness was statistically compared among groups. Epicardial fat tissue thickness were measured using Color Doppler imaging. Logistic regression analysis was used to find the predictors of the metabolic syndrom patients, and for clinical usefullness the ROC analysis was performed.Results: Mean age and gender were similar between the groups (p>0,05). Compared to control group; epicardial adipose tissue thickness was found to be stastistically higher in Group 1 (p<0,05). In logistic regression analysis, epicardial fat tissue thickness was found to be a predictor for MetS (B= 17,35, S.E= 4,93, Wald= 12,36, p<0,001). In Roc analysis, epicardiyal adipose tissue measurements above 0,73 cm predicted the MetS with a %96,7 sensitivity and %86,7 spesifity (area under the curve= 0,969; %95 confidence interval= 0,928-1,00). Conclusions: This study showed that epicardial fat tissue thickness is increased, an independent predictor, and would be screening test for diagnosis of the geriatric patients with MetS.Keywords: Epicardial adipose tissue thickness, metabolic syndrome, geriatric patients