Rat overinde oluşturulan iskemi-reperfüzyon modelinde dexmedetomidine`in koruyucu etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; rat overlerinde deneysel olarak oluşturulan iskemi - reperfüzyon hasarına karşı Dexmedetomidine 10 mcg ile Dexmedetomidine 20mcg tedavisinin koruyucu etkinliğini değerlendirmektir.Materyal ve metod: Çalışma protokolümüz Harran Üniversitesi ve Dollvet Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu (DUHADEK, DOLLVET - HADYEK) tarafından onaylandı. Çalışmamız da 42 adet female Wistar albino rat kullanıldı. Ratlar randomize bir şekilde sham, torsiyon, torsiyon-detorsiyon, torsiyon-detorsiyon+salin, torsiyon-detorsiyon+ Dexmedetomidine 10 mcg ve torsiyon-detorsiyon+ Dexmedetomidine 20 mcg olmak üzere yedişer rattan oluşan altı gruba ayrıldı. Sham grubu hariç diğer tüm gruplara iki saat boyunca ovaryan torsiyon işlemi uygulandı. Torsiyon grubu dışındaki diğer tüm gruplara 2 saat detorsiyon prosedürü uygulandı. Salin, Dexmedetomidine 10mcg ve Dexmedetomidine 20mcg gruplarında yer alan ratlara; detorsiyon işleminden yarım saat önce intraperitoneal yoldan 2 mlt serum fizyolojik, 10 mcg/kg Dexmedetomidine ve 20 mcg/kg Dexmedetomidine uygulandı. Ardından tüm ratlardan oksidatif stres markerları ve tümör nekrotizan faktör alfa düzeylerinin çalışılması için 2 ml kan ile histolojik inceleme için torsiyone edilen ovaryum çıkarıldı.Bulgular : Histopatolojik hasar skorlamasına göre en az hasar sham grubunda, en fazla ise torsiyon-detorsiyon grubunda olduğu görüldü (1.00 ± 0.81, 11.00 ± 1.15, p<0.001, p<0.001, sırasıyla). Dexmedetomidine 10 mcg ve Dexmedetomidine 20 mcg tedavisinin doku hasarını azaltmada etkili olduğu (total hasar skoru ortalaması: 5.85 ± 1.86, 6.28 ± 1.79, p<0.001, p<0.001) sırasıyla), buna karşın her iki ilaç arasında histopatolojik hasarın azaltılmasında anlamlı bir farklılığın olmadığı görüldü (p=0.966). Torsiyon-detorsiyon grubunda oksidatif stres düzeylerinin daha yüksek olduğu, Dexmedetomidine 10 mcg ve Dexmedetomidine 20 mcg tedavisinin ise oksidatif stres düzeylerinde belirgin bir azalmaya neden olduğu saptandı. Ayrıca inflamatuar bir markır olarak kullanılan tümör nekrotizan faktör alfa düzeylerinin ilaç verilen gruplarda anlamlı ölçüde azaldığı tespit edildi (51.03 ± 8.30, 49.22 ± 6.64, p<0.001, p<0.001, sırasıyla). Buna karşın tümör nekrotizan faktör alfa düzeylerinin azaltmada her iki ilacında eşit etkinlikte olduğu gözlendi (51.03 ± 8.30, 49.22 ± 6.64, P=0.968, sırasıyla).Sonuç: Bu çalışma Dexmedetomidine 10 mcg ve Dexmedetomidine 20 mcg tedavisinin rat overlerinde oluşturulan iskemi-reperfüzyonun indüklediği oksidatif stres ve doku hasarını önlemede etkili olabileceğini göstermiştir. Buna karşın ikisi arasında koruyucu etkinlik açısından bir fark bulunmamıştır. Anahtar kelimeler: Adneksiyal torsiyon, iskemi reperfüzyon hasarı, Dexmedetomidinee 10mcg, Dexmedetomidinee 20mcg, rat

Aim: The aim of this study is evaluating the protective activity of Dexmedetomidinee 10 mcg, Dexmedetomidine 20 mcg treatment against ischemia - reperfusion damage created experimentally in rat ovaries.Material and method: Our work protocol was approved by Harran University and Dollvet Animal Testing Local Ethics Committee (DUHADEK, DOLLVET - HADYEK). 42 female Wistar rats were used in our study. Rats were separated randomly into six groups consisting of seven rats as sham, torsion, torsion- detorsion, torsion-detorsion+salin, torsion-detorsion+ Dexmedetomidine 10mcg and torsion- detorsion+ Dexmedetomidine 20 mcg/. Except Sham, ovarian torsion procedure was implemented to all other groups for 2 hours. Detorsion procedure was implemented to other groups for 2 hours, except the torsion group. Medications were given through intraperitoneal way half an hour before the detorsion procedure in salin (two milliliter), Dexmedetomidine 10 mcg/kg and Dexmedetomidine 20 mcg/kg groups. Then, 2 ml of blood samples were drawn for markers of oxidative stress work and the ovaries, which were torsioned for the histologic examination, were extracted from all rats. Results: According to histopathologic damage scores, the least damage was seen in sham group and the most damage was seen T-DT group (1.00 ± 0.81, 11.00 ± 1.15, p<0.001, p<0.001, respectively). It was seen that Dexmedetomidine 10 mcg and Dexmedetomidine 20 mcg treatments were effective in decreasing tissue damage (total damage score average 5.85 ± 1.86, 6.28 ± 1.79, p<0.001, p<0.001, respectively), and on the other hand there was not any difference between Dexmedetomidine 10 mcg and Dexmedetomidine 20 mcg treatments (p=0.966). Besides, it was determined that oxidative stress levels were higher in torsion - detorsion group and the Dexmedetomidine 10 mcg and Dexmedetomidine 20mcg treatment caused a significant decrease in oxidative stress levels. In additionally, the reductions of tumour necrosis factor-alpha levels were found to be equally effective in both drugs (51.03 ± 8.30, 49.22 ± 6.64, P=0.968).Conclusions : The current study shows that Dexmedetomidine 10mcg and Dexmedetomidine 20mcg treatment can be effective in preventing tissue damage and oxidative stress, which is induced by ischemia-reperfusion that is created in rat ovaries. On the other hand, a difference was not found between Dexmedetomidine 10 mcg and Dexmedetomidine 20 mcg with regards to protective activity.Key words: Adnexal torsion, ischemia-reperfusion injury, Dexmedetomidine 10 mcg, Dexmedetomidine 20 mcg, rat model