Kemoterapi alan hastaların apopitozis markılerı, tümör belirteçleri, mikro RNA düzeyleri ile klinik, laboratuar ve radyolojik görüntüleme verileri açısından değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada kanser tanısı alan ve kemoterapi başlanacak olan hastalarda,oksidatif DNA hasarı belirteçleri, apopitozis markırları ve miRNA düzeylerindeki değişimlerinkontrol grubu ve kemoterapi sonrası düzeyleri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Böylece bumarkırların kanser etyolojisindeki rolleri ortaya konacaktır. Ayrıca kemoterapi sonrası klinikinceleme, laboratuvar incelemeleri ve radyolojik görüntüleme yöntemleri ile saptanabilenregresyon oranı ve progresyon oranlarının çalışılacak olan biyokimyasal parametrelerle koreleolarak değerlendirilmesi, böylelikle de yeni prognoz belirteçlerinin bulunması amaçlanmıştır.Metod: Yaptığımız prospektif gözlemsel kesitsel çalışma için Harran ÜniversitesiOnkoloji Bilim Dalına başvuran ve kemoterapi almasına karar verilmiş kanser tanısı almış vedaha önce kemoterapi almamış hastalar seçildi. Hastalardan yazılı ve sözlü onam alındı.Hastalardan kemoterapi öncesinde ve bir sonraki kemoterapi kürü öncesinde kan numunelerialındı. Kemoterapi sonrası 10. günde toksisite kontrolü için hastalar kontrole çağrıldı. Hastalardakemoterapi öncesi, kemoterapi sonrası ve kontrol grubu miR-29a ekspresyon düzeyleri, apopitozismarkerlerındaki değişim ve oksidatif DNA hasarı belirteçleri karşılaştırıldı. Ayrıca kemoterapiyeyanıt da değerlendirilerek, kemoterapinin etkinliği ile ilgili veriler elde edildi. Biyokimyasalbelirteçlerin kemoterapi sonuçlarına göre değişimleri belirlendi. Hastalarda kemoterapi sonucuoluşan toksisite bulguları kaydedildi.XIBulgular: Çalışmaya 34 kanser hastası ve 28 sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. 20 hastanınkemoterapiye yanıt verdiği ve tümor/metastaz dokusunun radyolojik olarak regrese olduğu, 10hastanın kitlesinin progrese olduğu, 4 hastanın kitlesinin stabil seyrettiği görüldü. Çalışmaya dahilolan 2 hasta kemoterapileri devam ederken plevral effüzyon, pulmoner emboli ve perikardiyaleffüzyon gibi komplikasyonlarla yoğun bakıma yattı ve yoğun bakımda ex oldular.Çalışmaya alınan hastaların toksisite kontrollerinde %73,5 oranı ile bulantı en sık rastlanansemptomdu. 7 hastada grade 4 nötropeni gelişti ve hastaların kemoterapi dozları azaltıldı.Çalışmaya alınan 30 hasta ve 27 kontrol grubu bireyin biyokimyasal belirteçleri çalışıldı.Kemoterapi öncesi ve kemoterapi sonrası değerler karşılaştırıldığında 8-OHdG düzeylerikemoterapi sonrasında anlamlı olarak yüksek bulundu. M30 düzeyleri kemoterapi öncesi anlamlıyüksek bulundu. Ancak TAS, TOS ve OSİ değerleri açısından kemoterapi öncesi ve kemoterapisonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. Hasta grubu ile kontrol grubukarşılaştırıldığında 8-OGdG düzeyleri bakımından anlamlı bir farklılık görülmedi. Ancak M30,M65, TOS ve OSİ düzeylerinin hasta grubunda kontrol grubuna oranla anlamlı yüksek olduğusaptandı. TAS değeri ise kontrol grubunda hasta grubuna oranla anlamlı olarak yüksekti.miR-29a'nın hasta grubunda kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecededownregüle olduğu saptandı. miR-29a'nın kemoterapi öncesi ve kemoterapi sonrası değerleriarasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı.Sonuç: Oksidatif DNA hasarı belirteçlerinin kanser tanılı grupta yüksek bulunması,oksidatif DNA hasarının kanser etyolojisinde rol oynadığını göstermektedir. Kanser açısındanriskli kişilerde DNA hasarı belirteçlerinin bakılması ve bu belirteçlerin düzeylerin düşürülmesiyönünde önlemlerin alınmasının kanseri önlemede başarılı olabileceği düşünülmektedir.Progresyon, regresyon ve stabil hastalık sonuçlarına sahip gruplarda biyokimyasal belirteçlerarasında anlamlı farklılık saptanmadı. Hasta sayısının nispeten az olması nedeniyle anlamlıfarklılık bulunmadığını düşünmekteyiz. Daha büyük çaplı çalışmalarda prognoz belirteçlerininbulunabileceğini düşünmekteyiz. miR-29a downregülasyonu, çalışmamızda bulunan memekanseri, akciğer kanseri, prostat kanseri, kolon kanseri gibi çeşitli kanser türlerinde saptandı vekanser etyolojisinde rol oynadığı kanısına varıldı. miR-29a'nın hedeflediği genler ve etkiXIImekanizmasında rol oynayan yolakların aydınlatılması için daha büyük çaplı çalışmalara ihtiyaçduyulmaktadır. miR-29a'nın karsinogenezdeki rolü tam olarak aydınlatıldığında kansertedavisinde önemli bir hedef olabileceği açıktır.Kemoterapi de DNA hasarına yol açtığı için kemoterapi alan hastaların ikincil kansergelişimi açısından takibe alınması gerekmektedir. Kemoterapi alan hastaların toksisite açısındandeğerlendirilmeleri tedavi başarısında ve hasta mortalite ve morbiditesinin azaltılmasında oldukçaönemlidir.

Objective: The objective of this study was to compare the oxidative DNA damagemarkers, apoptosis markers and changes in miRNA levels in patients diagnosed with cancer andwill start chemotherapy with the control group and post chemotherapy levels. Thus, the roles ofthese markers in cancer etiology will be presented. The objective was also to evaluate regressionratio and progression ratios which can be detected through post-chemotherapy clinical inspection,laboratory inspections and radiological imaging methods in correlation with the biochemicalparameters to be studied and thus finding the new prognosis markers.Method: Patients who referred to Harran University Oncology Department and decidedto take chemotherapy and didn't have chemotherapy were chosen for the prospective observationalcross sectional study. Written and verbal consent was taken from the patients. Blood samples weretaken from the patients before the chemotherapy and before the next chemotherapy cure. Patientswere called for toxicity control on the 10th day after the chemotherapy. Pre-chemotherapy, postchemotherapyand control group miR-29a expression levels, change in apoptosis markers andoxidative DNA damage markers were compared for the patients. Data on the efficiency ofchemotherapy was acquired by also evaluating the response to chemotherapy. The changes ofbiochemical markers were determined based on chemotherapy results. Toxicity findings occurringdue to chemotherapy in patients were recorded.Findings: 34 cancer patients and 28 healthy control group participants were included inthe study. It was observed that 20 patients responded to chemotherapy and had radiologicallyregressed tumor/metastasis tissue, the masses of 10 patients progressed and masses of 4 patientshad a stabile course. While their chemotherapy was continuing, two patients participating thestudy were hospitalized in intensive care unit with complications such as pleural effusion,XIVpulmonary embolism and pericardial effusion and died in the intensive care unit.Nausea was the most common symptom with a ratio of 73.5% in the toxicity controls ofthe patients participating the study. Grade 4 neutropenia developed in seven patients and thechemotherapy doses of the patients were lowered.Biochemical markers were studied for the 30 patients and 27 control group participantsincluded in the study. When pre and post chemotherapy values were compared, 8-OHdG levelswere found significantly high after chemotherapy. M30 levels were found significantly highbefore chemotherapy. But no statistically significant different was detected between pre and postchemotherapy TAS, TOS and OSI values. When patient group was compared to the control group,a significant difference was not observed in 8-OGdG levels. But M30, M65, TOS and OSI levelswere detected significantly higher in the patient group compared to the control group. TAS valuewas significantly higher in the control group compared to the patient group.miR-29a was detected to be statistically significantly downregulated in the patient groupcompared to the control group. A statistically significant difference was not detected among preand post chemotherapy values of miR-29a.Result: High oxidative DNA damage markers found high in cancer diagnosed groupdemonstrates that oxidative DNA damage plays role in cancer etiology. It is considered thatchecking DNA damage markers and taking precautions to lower the levels of these markers inindividuals with cancer risk would be successful for preventing cancer. No significant differencewas detected among biochemical markers in groups with progression, regression and stabiledisease results. We think that the lack of a significant difference was due to the relatively lownumber of patients. We think that there may be prognosis markers can be found in larger studies.miR-29a downregulation was detected in different cancer types such as breast, lung, prostate andcolon cancer and considered to have a role in cancer etiology. Larger studies are required to clarifythe genes targeted by miR-29a and the pathways playing role in the effect mechanism. When therole of miR-29a's role in carcinogenesis is completely clarified, it is obvious that it may becomean important target in cancer treatment.XVAs chemotherapy also causes DNA damage, patients taking chemotherapy should befollowed-up for secondary cancer occurrence. Evaluation of patients taking chemotherapy fortoxicity is quite important for the success of the treatment and decreasing patient mortality andmorbidity.