Sağlık çalışanlarında travma sonrası stres belirtileri ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi.

Abstract

Bu çalışmada sağlık çalışanlarının yaşamış oldukları ruhsal sorunlar ve bu sorunlarla nasıl baş ettiklerini ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Sağlık çalışanlarının çalışma şartlarından kaynaklanan mesleki travmatik olaylarla karşılaşma yaygınlığı yaşam boyu travmatik olaylarla karşılaşma sıklıkları ve travmatik olaylara tanıklığın yanından mesleki yaşantılarında ve iş yaşamlarından kaynaklı sorunlarını da yaşamlarında nasıl yer tuttuğunu ortaya çıkarmak hedeflenmektedir.Araştırma; İstanbul İlinde 2014 yılında Devlet ve Özel Hastanelerdeki sağlık çalışanlarını kapsamaktadır. Araştırma dahilinde kişisel bilgi formunu ve anket sorularını yanıtlayan 295 bireyin 178'ini kadınlar ve 117'sini erkekler oluşturmaktadır.Araştırma dahilinde kişisel bilgi formunu ve anket sorularını yanıtlayan 295 bireyin (%60,3) kadınlar ve (%39,7) erkekler oluşturmaktadır. Bireylerin yaşlarının ortalaması 31,08 ± 9,26'dır. Travma sonrası stres ölçeği puanları açısından mesleğini isteyerek seçip seçmediği arasında mesleğini istemeden seçen bireylerin lehine anlamlı bir fark vardır [U= 9,70, p=.005]. Mesleğini istemeden seçen bireyler mesleğini isteyerek seçen bireylere oranla travma sonrası stres düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Travma sonrası stres ölçeği puanları açısından çalışılan sektörler arasında kamuda çalışan bireylerin lehine anlamlı bir fark vardır. Kamuda çalışan bireyler özelde çalışan bireylere oranla travma sonrası stres düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Travma sonrası stres ölçeği puanları açısından çalıştıkları kurumda fiziksel saldırıya şahit olup olmadığı arasında çalıştıkları kurumda fiziksel saldırıya şahit olan bireylerin lehine anlamlı bir fark vardır. Fiziksel saldırıya şahit olan bireyler fiziksel saldırıya şahit olmayan bireylere oranla travma sonrası stres düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Travma sonrası stres ölçeği puanları açısından çalıştıkları kurumda fiziksel saldırıya maruz kalıp kalmadıkları arasında çalıştıkları kurumda fiziksel saldırıya maruz kalmış olan bireylerin lehine anlamlı bir fark vardır. Fiziksel saldırıya maruz kalan bireyler fiziksel saldırıya maruz kalmamış olan bireylere oranla travma sonrası stres düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür.Bu çalışma ortamlarında çalışanlara yönelik bilgilendirme ve işle ilgili stresi azaltacak girişimlerde bulunma gibi yapılacak koruyucu sağlık hizmetlerinin artırılması gerektiği düşünülmektedir. Bunun yanında işyeri ortamını ve çalışma koşullarının travma etkilerini en aza indirecek ve bireyin başa çıkma olanaklarını destekleyecek biçimde düzenlenmelidir. İlerde yapılacak bu alandaki çalışmalar bu yerlerde çalışanlara yönelik koruyucu ve tedavi edici yaklaşımların artmasına katkı sağlayabilir.Anahtar Kelimeler: Sağlık çalışanları, travmatik stres, kişilik, öğrenilmiş güçlülük

In this paper, it is aimed to show the psychological problems of the healthcare personnel and how they cope with them. It is also aimed to reveal the encounter frequency of healthcare personnel with the occupational traumatic events arising from the working conditions, encounter frequency with lifelong traumatic events and besides witnessing the traumatic events, it is aimed to show that how the problems they suffer in their occupational life affect their personal (private) lives.The study includes the healthcare personnel in State and Private Hospital in İstanbul between 2013 and 2014. 178 of 295 individuals answering the personal information form and questionnaire within the scope of research are female and 117 of them are male. 60,3% of 295 individuals answering the personal information form and questionnaire within the scope of research consists of female and 39,7% of them consists of male. The average age of the individuals is 31,08 ± 9,26. There is a significant difference for the benefit of individuals who choose the profession reluctantly in terms of grades of posttraumatic stress scale [U= 9,70, p=.005]. It is seen that the posttraumatic stress levels of the individuals who choose the profession reluctantly are higher compared to the ones who choose the profession eagerly. There is a significant difference between the sectors for the benefit of individuals who work in public service in terms of grades of posttraumatic stress scale. It is observed that the posttraumatic stress levels of the individuals who work in public sector are higher compared to the ones who work in private sector. There is a significant difference between the ones whether they witness physical assault in the institution they work for the benefit of individuals who witness physical assault in the institution they work in terms of grades of posttraumatic stress scale. It is seen that the posttraumatic stress levels of the individuals who witness physical assault in the institution they work are higher compared to the ones who do not witness physical assault in the institution they work. There is a significant difference between the ones whether they are exposed to physical assault in the institution they work for the benefit of individuals who are exposed to physical assault in terms of grades of posttraumatic stress scale. It is seen that the posttraumatic stress levels of the individuals who are exposed to physical assault are higher compared to the ones who are not exposed to physicalassault.It is thought that within this working environment, information and awareness oriented medium towards the employees and protective service approaches such as reducing work related stress should be increased. Along with this studies, working conditions should also be organised to minimize trauma effect and the individuals should be supported to handle the challenging circumstances. In the future, futher studies within this field may also encourage supportive and remedial applications.Key words: Health care workers, traumatic stress, personality, learned resourcefulness