Show simple item record

dc.contributor.advisorAyaydın, Hamza
dc.contributor.authorGüngören, Sümeyra
dc.date.accessioned2020-12-04T15:37:58Z
dc.date.available2020-12-04T15:37:58Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2020-01-22
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/90353
dc.description.abstractGiriş ve Amaç: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu(DEHB); dikkat süresi kısalığı/dağınıklığı, hareketlilik ve dürtüsellik ile seyreden, belirtileri büyük oranda yaşam boyu devam eden nörogelişimsel bir bozukluktur. Etyolojisinde en temel rolü genetik etkenlerin oynadığı ve eşlik eden çevresel, biyolojik faktörlerle birlikte DEHB'nin ortaya çıkması için gerekli nörobiyolojik yapının geliştiği düşünülmektedir. Buna yönelik immün sistem anormallikleri ve oksidatif stres ve prenatal stres gibi faktörlerin DEHB ile ilişkisi birçok çalışma ile gösterilmiştir. Biz de bu çalışmamızda, DEHB etiyolojisinde maternal faktörlerle ilgili daha çok çalışmaya ihtiyaç duyulması nedeniyle, DEHB tanılı çocukların annelerinde, Anti-Yo, Anti-Hu, Anti-Ri, Anti-Amfifizin oto-antikorlarını ve oksidatif DNA hasarını araştırmayı amaçladık.Yöntem: Çalışmaya, Aralık 2017-Aralık 2018 tarihleri arasında Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Çocuk ve Ergen Psikiyatri Polikliniği'ne başvuran, 6-12 yaş, DSM-5 tanı kriterlerine göre DEHB tanılı çocuğu olan 40 sağlıklı anne ve aynı yaş grubunda çocuğu olan, ruhsal ve/veya fiziksel herhangi bir hastalığı olmayan 42 sağlıklı anne alındı. Tüm annelere sosyodemografik veri formu dolduruldu. Hasta grubundaki annelere DEHB'li çocukları için ''Yıkıcı Davranım Bozuklukları için DSM-IV'e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği'' doldurtuldu. Komorbiditeyi değerlendirmek için DEHB'li çocuklara ''Okul Çağı (6-18 Yaş) Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu- Türkçe Versiyonu (ÇGDŞ-ŞY-T)'' uygulandı. Çalışmaya alınan annelerin serumlarında Anti-Yo, Anti-Hu, Anti-amphiphysin, Anti-Ri antikorları ve 8-OHdG düzeyleri düzeylerine bakıldı.Bulgular: Çalışmaya alınan kişi sayısı hasta grubunda 40 (%48,7), kontrol grubunda 42 (%51,2) idi. Hasta ve kontrol grubunun sosyodemografik verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). Hasta grubundaki 3 kişide (%7,5)'inde anti-Ri antikoru pozitifliği varken, kontrol grubunda 6 kişide (%14,2) anti-Ri antikoru pozitifliği vardı. Bu istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Hasta grubunda 8-OHdG düzeyi anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Anti-Hu ise kontrol grubunda, hasta grubuna göre anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0,001). Hasta ve kontrol grubu arasında Anti-Yo, Anti-amphiphysin parametrelerinde ise istatiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0,05).Sonuç: Araştırmamızın sonuçları, DEHB'li çocuğu olan annelerde Anti-Yo, Anti-Amfifizin anti-nöronal antikorlarının düzeylerinin ve anti-Ri pozitifliğinin kontrollerden farklı olmadığını fakat oksidatif DNA hasarının arttığını göstermektedir. Annedeki artmış oksidatif stresin, gebelik dönemindeki oksidatif strese duyarlı olan fetal beyine etkileri, DEHB etyolojsinde altta yatan mekanizmalardan biri olabilir. Ancak bu durumun DEHB etyopatogenezinde maternal faktörlerden biri olup olmadığını netleştirmek için daha geniş hasta ve kontrol grubunun dahil edildiği çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.Anahtar Kelimeler: DEHB, Anti-Purkinje Hücre Antikorları, Oksidatif Stres, 8-Hydroxy-2-Deoxyguanosine, DNA Hasarı
dc.description.abstractIntroduction and objective: Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is a neurobehavioral childhood disorder that is characterized by persistent and maladaptive symptoms of hyperactivity/impulsivity and inattention. It is thought that the most important role in ADHD etiology is genetic factors and neurobiological structure is needed for the emergence of ADHD with accompanying environmental and biological factors. Several studies have shown the relationship between ADHD and factors such as immune system abnormalities, oxidative stress and prenatal stress. In this study, we aimed to investigate the anti-Yo, anti-Hu, anti-Ri, anti-amphiphysin auto-antibodies and oxidative DNA damage in the mothers of children with ADHD because of the need for more studies on maternal factors in the etiology of ADHD.Method: The study included 40 healthy mothers with children with ADHD for patient group who were diagnosed with ADHD according to DSM-5 diagnostic criteria, aged between 6 and 12 years, who were admitted to Harran University Faculty of Medicine Hospital Child and Adolescent Psychiatry Outpatient Clinic between December 2017 and December 2018 and 42 healthy mothers without any physical/psychiatric disease for control group. The sociodemographic data form was completed for all mothers. The severity of ADHD symptoms was evaluated according to the DSM-IV-based Disruptive Behavior Disorders Screening and Assessment Scale. In order to evaluate comorbidity, all children diagnosed with ADHD were applied the Schedule for affective disorders and schizophrenia for school-age children – present and lifetime version (K-SADS-PL). Anti-Yo, Anti-Hu, Anti-amphiphysin, Anti-Ri antibodies and 8-OHdG levels were determined in all participants.Results: The number of people included in the study was 40 (48,7%) in the patient group and 42 (51,2%) in the control group. There was no statistically significant difference between the sociodemographic data of the patient and control groups (p> 0.05). 3 people (7,5%) of the patient group had anti-Ri antibody positivity and 6 people (14,2%) had Anti-Ri antibody positivity in the control group. This was not statistically significant (p> 0.05). 8-OHdG levels were significantly higher in the patient group (p <0.001). Anti-Hu was significantly higher in the control group than the patient group (p <0.001). Anti-Yo and Anti-Amphiphysin parameters were not statistically different between patient and control groups (p> 0.05).Conclusion: The results of our study show that Anti-Yo, anti-amphiphysin anti-neuronal antibodies levels and anti-Ri positivity were not different from controls but increased oxidative DNA damage in mothers with ADHD children. The effects of increased oxidative stress on maternal fetal brain during pregnancy may be one of the underlying mechanisms in the etiology of ADHD. However, in order to clarify whether this condition is one of the maternal factors in the etiopathogenesis of ADHD, there is a need for studies in which larger patients and control groups are included.Key Words: ADHD, Anti-Purkinje Cell Antibodies, Oxidative Stress, 8-Hydroxy-2-Deoxyguanosine, DNA Damageen_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectPsikiyatritr_TR
dc.subjectPsychiatryen_US
dc.titleDehb tanılı çocuğu olan annelerde antipurkinje hücre antikorları ve DNA hasarının değerlendirilmesi
dc.title.alternativeEvaluation of antipurkinje cell antibodies and DNA damage in mothers with children with attention deficit hyperactivity disorder
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2020-01-22
dc.contributor.departmentÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid10304229
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityHARRAN ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid604302
dc.description.pages108
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess