Adil dünya inancı ile kendini sabotaj arasındaki ilişkide umudun rolü

Abstract

Bu araştırma, kendini sabotaj ile adil dünya inancı arasındaki ilişkiyi umut değişkeninin etkisini dikkate alarak inceleme amacı ile tasarlanmıştır. Bunun yanı sıra, üç kavram arasında bulunan ilişkinin yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, ebeveyn eğitim durumları, algılanan gelir durumu değişkenleri ile farklılaşıp farklılaşmadıklarını değerlendirmek araştırmanın bir diğer amacıdır.Araştırma gönüllülük ilkesine dayalı olarak, İstanbul İlinde ikamet eden 18 yaşından büyük, 399 katılımcı üzerinde yapılmıştır. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Genel Adil Dünya İnancı Formu (Göregenli, 2003), Kişisel Adil Dünya İnancı Formu (Göregenli, 2003), Kendini Sabotaj Ölçeği (Akın, Abacı ve Akın, 2010) ve Umut Ölçeği (Akman ve Korkut, 1993) kullanılarak elde edilmiştir. Toplanan verilerin analizi t testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile yapılmıştır. Verilerin analizi ile elde edilen bulgular neticesinde, kendini sabotaj ile adil dünya inancı arasında anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı, kendini sabotaj ile umut arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişkinin bulunduğu saptanmıştır. Bunun yanı sıra eğitim düzeyi ile kendini sabotaj, genel adil dünya inancı, kişisel adil dünya inancı ve umut arasında ilişkinin bulunduğu; anne eğitim düzeyinin genel adil dünya inancı puanlarında farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Kendini sabotaj, genel adil dünya inancı ve kişisel adil dünya inancının algılanan gelir düzeyi açısından farklılıklar gösterdiği bulunmuştur. Mevcut bulgular çerçevesinde araştırma sonuçları değerlendirilmiştir.

This research was designed with the purpose of studying, taking into account the influence of the relativistic hope variable between sabotage and belief in a just world. In addition, it is another aim of the research to evaluate whether the relationship between the three concepts is differentiated by age, gender, educational level, parental education status, perceived income status variables. The study was conducted on 399 participants, aged 18 years, living in Istanbul, based on the voluntary principle. Data were obtained using Personal Self Information Form, General Just World Belief Form (Göregenli, 2003), Personal Just World Belief Form Form (Göregenli, 2003), Self-Handicapping Scale (Akın, Abacı ve Akın, 2010) and Hope Scale (Akman ve Korkut, 1993. Analysis of the collected data was done by t test, Pearson Product Moment Correlation and one way analysis of variance (ANOVA). As a result of the findings obtained by the analysis of the data, it was determined that there is no meaningful relation between self-sabotage and belief in a just world, and there is a negative relation between self sabotage and hope. In addition, there is a relation between education level and self-sabotage, general belief in a just world, personal belief in a just world belief and hope; It has been found that the level of education of the mother differs in general belief in a just world scores. It has been found that self-sabotage, general belief in a just world, and personal belief in a just world differ in terms of perceived income level. Research findings were evaluated within the framework of available findings.