İlköğretim okulunda çalışanların iş doyumları ile ilgili bir çalışma

Abstract

Araştırma, ilköğretim okulu çalışanlarının iş doyumu düzeylerinin belirlenmesi amacı ile tanımlayıcı olarak planlanmış ve veri toplama aracı olarak, kişisel bilgi formu ve iş doyumu ölçeği kullanılmıştır. Araştırma, İstanbul ili Anadolu yakası Ümraniye ilçesinde bulunan ilköğretim okulundan izin alınarak, Aralık 2008-Ocak 2009 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, eğitim kurumunda görev yapan toplam 130, örneklemi ise araştırmaya katılmayı kabul eden 120 çalışan oluşturmuştur. Ancak 111 kullanılabilir anket formu elde edilmiştir. İstatistiksel değerlendirme SPSS 10.0 paket programında yapılmış; veri analizinde sayı ve yüzde, gruplar arasında yapılan karşılaştırmalarda ise, sayı, ki-kare, t-testi ve varyans analizi testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular; Araştırmaya katılan çalışanların, %69,4'ünün çalıştıkları okuldan memnun oldukları, iş doyumu boyutlarından kendini gerçekleştirme (p<0.05) kurumsal politikalar, yöneticilik-liderlik ve iş yeri olanakları boyutlarında (p<0.01) ileri derecede anlamlı bulunmuş ve çalışanların çalıştıkları okuldan memnun olmalarının iş doyumunu arttırdığı saptanmıştır. Çalışanların iş doyumu boyutlarından, kurumsal politikalar ve sosyal olanaklar/sağlık güvencesinden en az doyum sağladığı, kendini gerçekleştirme ve kişiler arası iletişim boyutlarından ise en fazla doyum sağladığı (p<0.01), kişiler arası iletişim boyutundan 18-24 yaş arasındaki çalışanların en fazla memnuniyet duyan grup olduğu (p<0.05), sosyal olanaklar/sağlık güvencesi boyutundan ortaokul mezunlarının (p<0.01) ve 5-8 yıl arası çalışma süresine sahip çalışanların (p<0.05) en çok memnuniyet duyan grup olduğu saptanmıştır. Çalışanların iş doyumu boyutlarından, kişiler arası iletişim ve sosyal olanak/sağlık güvencesi boyutundan haftada 8-12 saat çalışanların en fazla doyum sağlayan grup olduğu (p<0.05), kişiler arası iletişim ve iş yeri olanakları boyutundan hafta içinde boş günü olan çalışanların daha fazla doyum sağladıkları (p<0.05), sosyal olanaklar/sağlık güvencesi boyutundan eğitim gördükleri alanda çalışanların, daha az doyum sağladıkları (p<0.05), kendini gerçekleştirme (p<0.05) kurumsal politikalar ve sosyal olanaklar/sağlık güvencesi (p<0.01) boyutlarında, çalışanların üstleri karar alırken kendilerinden fikir alma durumunun iş doyumunu arttırdığı saptanmıştır.

This research was designed as a description of the aim of finding out the satisfaction levels of the employees in primary schools, a data gathering instrument, a personal information document and a job satisfaction criterion. The research was implemented by taking permission in a primary school in Ümraniye, a town in İstanbul, between December 2008 and January 2009. The research included 120 educators in the school. A survey was conducted to these educators but only 111 of these surveys were usable. The statistical evaluation was done with the program SPSS 10.0; numbers and percentages were used for data analysis, and numbers, chi square test, t-test and variance was used for the comparisons among the groups. The gained results showed that the 69,4% of the educators attended the survey were pleased with their schools and their job satisfaction levels, their self realization (p<0.05), institutional policies, management-leadership and working conditions (p<0.01) were meaningful. It was found that the educators pleasure from their school increased their job satisfaction level. The educators were satisfied less for their job satisfaction level, the institutional policies, social facilities and health security than self realization and interpersonal relationships (p<0.01). It was found that the interpersonal relationships were stronger among the educators aged between 18-24 (p<0.05), The social facilities and health security were stronger among the secondary school graduates (p<0.01) and it was found that the educators worked for 5-8 years in the school were the most satisfied group. The educators worked for 8-12 hours in a week were the most satisfied group in job satisfaction, interpersonal relationships, social facilities and health security (p<0.05). The educators that had a half off day were the most satisfied group in interpersonal relationships and working conditions (p<0.05). To conclude, it was found that asking employees? opinion increased the job satisfaction of them.