Atılganlık eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin atılganlık düzeylerine etkisi

Abstract

Atılganlık eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin atılganlık düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla ön test ve son test kontrol gruplu yarı deneysel modelde planlanan araştırma, 2010-2011 öğretim yılı Haliç Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu birinci sınıf öğrencilerinden 15 deney, 30 kontrol olmak üzere 45 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirildi.Veriler, öğrencilerin sosyodemografik özelliklerini belirleyen Tanıtıcı Bilgi Formu ve Kolej Kendini Anlatma Ölçeği uygulanarak toplandı.Verilerin analizinde; Oneway Anova testi, Tukey HSD testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi, Student t testi, Ki-Kare testi, McNemar testi kullanıldı.Kolej Kendini Anlatma Ölçeği Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0,760 bulundu.Deney grubundaki öğrencilerin atılganlık eğitimi öncesi Kolej Kendini Anlatma Ölçeği puan ortalaması 113,13±16,36, atılganlık eğitimi sonrası 123,13±14,61 ve atılganlık eğitimi üç ay sonrası 139,33±11,56 olarak belirlendi.Deney grubunda, ön teste göre son testte ve üçüncü ay son testte istatistiksel olarak anlamlı artışlar görüldü.Son teste göre üçüncü ay son test puanlarında da anlamlı artışlar görüldü.Kontrol grubundaki öğrencilerin atılganlık eğitimi öncesi Kolej Kendini Anlatma Ölçeği puan ortalaması 122,60±14,56, atılganlık eğitimi sonrası 115,06±16,72 ve atılganlık eğitimi üç ay sonrası 111,10±19,11 olarak belirlendi. Kontrol grubunda, ön teste göre son testte ve üçüncü ay son testte istatistiksel olarak anlamlı düşüşler görüldü.Deney grubunun üçüncü ay son testte Kolej Kendini Anlatma Ölçeği puanları kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu.Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin arkadaşlık kurma ve kendi davranış tipini algılama durumlarında atılganlık eğitimi öncesi istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı.Atılganlık eğitimi sonrası, kontrol grubunda aynı ve karşı cinsten kişilerle arkadaşlık kurmada bazen güçlük çekenlerin ve kendini çekingen algılayan öğrencilerin oranı yüksekken; deney grubunda güçlük çekmeyenlerin ve kendini girişken algılayan öğrencilerin oranı yüksek bulundu.Elde edilen bulgular doğrultusunda, verilen atılganlık eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin atılganlık düzeyi üzerinde etkili olduğu saptandı.

This research, planned with a model of quasi-experimental with pretest and posttest control group in order to determine the effect of assertiveness training on assertiveness levels of nursing students, is carried out with the participation of 45 students out of which 15 experimental group and 30 control group from the first class of Haliç University Health Higher School 2010-2011 training semester. The data are collected by means of questionnaire from determining socio-demographic features of the students and the College Self-Expression Scale. In the evaluation of data analysis, Oneway Anova, Tukey HSD, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Student t test, Chi-square and McNemar test are used. Cronbach?s Alpha reliability coefficient of the College Self-Expression Scale is found as 0,760.The College Self-Expression Scale mean score of the experiment group students before assertiveness training is 113.13±16.36, whereas this score is determined as 123.13±14.61 just after the assertiveness training and determined as 139.33±11.56 after three months. This clearly indicates that in the experiment group there are significant statistical increases in posttest-1 and posttest-2 compared with pretest. The College Self-Expression Scale mean score of the control group students before assertiveness training is determined as 122.60±14.56, whereas just after the training this mean score come out as 115.06±16.72 and 111.10±19.11 is recorded three months later after the assertiveness training. Significant statistical decreases are observed in posttest-1 and posttest-2 in control group students when compared with pretest. The College Self-Expression Scale mean score of the experiment group in posttest-2 is found significantly higher than the mean score of control group in terms of statistics. There is not significant statistical difference between the students in experiment and control groups in terms of making friend and self-determination of behavior type before the assertiveness training. After assertiveness training, the ratio of students having difficulty sometimes making friends with their genders and opposite gender and the ratio of perceiving themselves as avoidant in control group is observed high, whereas the ratio of those having no difficulties and perceiving themselves as assertive is found high. In line with the findings obtained from this research, the effect of the assertiveness training, which is given to nursing students, on their assertiveness levels is determined.