Yetişkin kadınlarda uyku kalitesi ve gece yeme davranışıyla beden kitle indeksi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışma özel bir beslenme ve diyet danışmanlık merkezine başvuran yaşları 20-60 arasında değişen 70 yetişkin kadın bireyin uyku kalitesi ve gece yeme durumunu belirleyerek beden kütle indeksiyle ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bireylerin demografik özellikleri, antropometrik ölçümleri, beslenme ve sağlık durumuyla ilgili bilgiler anket formuyla sorgulanmıştır. Uyku kalitesinin değerlendirilmesinde Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ), GYS varlığı için Gece Yeme Anketi (GYA) yapılmış ve günlük enerji, besin alımını belirlemek için bir günlük besin tüketim kaydı alınmıştır. İstatistiksel analizlerde SPSS 20 programı kullanılmıştır. Bulguların değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metodlar (frekans, oran, ortalama, standart sapma) ve Mann-Whitney U Test, Bağımsız Gruplarda T Testi, Pearson Ki-Kare Analizleri kullanılmıştır. Katılımcıların BKİ ortalaması 28,07 ± 5,08 kg/m²'dir. Katılımcıların %54,3'ü kötü uyku kalitesine ve %10'u Gece Yeme Sendromuna (GYS) sahip olarak bulunmuştur. GYS ve uyku kalitesiyle BKİ ortalaması arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0.05). Kötü uyku kalitesi grubunda gece yeme puanı istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). İyi ve kötü uyku kalitesi gruplarında besin öğeleri alımı karşılaştırılmış; enerji, karbonhidrat, doymuş yağ asidi ve folat ortalamaları kötü uyku kalitesi grubunda anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). GYS olan grupta enerji, karbonhidrat protein, tiamin, biotin, triptofan, çinko, demir ve fosfor ortalamaları GYS olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak uyku kalitesi ve gece yeme sendromunun birbiriyle ilişkili olduğu ve beslenme durumunu etkilediği görülmüştür. Konuyla ilgili kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

The aim of this study was to investigate the relationship between body mass index and the quality of sleep in 70 adult women aged 20-60 years. Demographic characteristics, anthropometric measurements, nutritional status and health status of the subjects were questioned by a questionnaire. The Sleep Quality Index (PSQI) was used for the evaluation of sleep quality, and the Night Eating Questionnaire (GYA) was used for the presence of NES and 1 day of food consumption was recorded to determine the daily energy and nutrient intake. SPSS 20 program was used for statistical analysis. Descriptive statistical methods (frequency, ratio, mean, standard deviation) and Mann-Whitney U Test, T Test in Independent Groups and Pearson Chi-Square Analysis were used to evaluate the findings. The mean BMI of individuals was 28,07 ± 5,08 kg / m². 54.3% of the participants had poor sleep quality and 10% had Night Eating Syndrome (NES). There was no significant relationship between NES and sleep quality and BMI (p>0.05). Night eating scores were found to be statistically higher in the poor sleep quality group (p<0.05). Good and bad quality of sleep in food groups were compared to intake; Energy, carbohydrate, saturated fatty acid and folate averages were significantly higher in the poor sleep quality group (p<0.05). Energy, carbohydrate protein, thiamine, biotin, tryptophan, zinc, iron and phosphorus were found to be significantly higher in group with NES than group without NES (p<0.05). It was observed that sleep quality and night-eating status were interrelated and affect nutritional status. More comprehensive studies are needed.