Hava fotoğrafı ve çağdaş fotoğraf sanatında kullanımı

Abstract

İlk hava fotoğrafçılığı 1856'da Nadar'ın bir balonu ile çekilmiştir. Ardından, hava fotoğrafçılığı I.Dünya Savaşı sırasında düşman bölgelerin keşfi için yararlı bir veri kaynağı haline gelmiştir. İlerleyen süreçlerde arkeoloji, antropolojik araştırma, haritalandırma, coğrafya ve şehir planlaması gibi alanların çoğunda yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu gelişmelerle birlikte fotoğraf sanatçıları, farklı bir bakış açısıyla dünyayı gökyüzünden çekmeyi tercih ederek hava fotoğrafçılığını estetik bir düzlemde ele almaya başlamışlardır.21. yüzyılda teknolojinin her alanda gelişerek hayatımıza girdiği gibi görüntüleme ve resimleme alanında da hayatımızın önemli bir parçası haline gelmeye başlamıştır. Hava fotoğraflarının da bu doğrultuda günümüz çağdaş fotoğraf sanatındaki kullanımı gün geçtikçe geniş bir alana yayılmaya başlamıştır. Son teknolojiyle birlikte dronelar ve insansız hava uçakları sayesinde yeryüzünde kuş bakışı ile yakalanan tüm görüntüler, yüksek çözünürlük performansıyla çekilebilmektedir.Sanata bakan yönüyle fotoğraf daima tartışılmıştır. Fotoğrafın bir sanat olup olmadığına dair bir tartışma, sanattaki insan yaratısının arka plana atılıp teknolojik yaratının ön plana çıkmasından kaynaklanmaktadır. Söz konusu fotoğraf, genellikle sanatsal yanı haricinde toplumlarla iç içe olduğu için, yani teknik, endüstriyel ve bilimsel yönden olan hizmetleri insan topluluklarına daha çok sunulmuş olduğundan sanat olarak gerçek değerinin farkına varılamamaktadır.Tüm bunlarla birlikte bu çalışma giriş ve sonuç bölümlerinin haricinde üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde fotoğrafın tarihi gelişimine değinilerek hava fotoğrafçılığının tarihsel temelleri üzerinde durulmuştur. Yine aynı bölümde hava fotoğrafının ve hava fotoğrafçısının özellikleri değerlendirilmiştir. İkinci bölümde hava fotoğrafından kullanılan teknik ekipmanlara dile getirilerek hava fotoğrafının kullanım alanları olan askeri, arkeoloji ve coğrafya disiplinleri için ifade ettiği önem açıklanmıştır. Son bölüm olan üçüncü bölümde ise çağdaş bir sanat çerçevesinden hava fotoğrafçılığının estetik algısı ve bu estetik algıyı şekillendiren görsel faktörler değerlendirilmiştir. Bunlara ek olarak dünyaca ünlü hava fotoğrafçılarının sanat tavırları ve eserleri üzerinden hava fotoğrafı estetik düzlemde değerlendirilmiştir. Ayrıca ulusal bazda hava fotoğrafçısı olan isimlere ve onların eserlerine de yer verilmiştir. Sonuç kısmında hava fotoğrafının diğer bilimsel disiplinlere kaynaklık eden görsel bir veri olmasının yanında sanatsal bir estetik kaygı ile ortaya konulduğu üzerine genel bir değerlendirme yapılarak çalışma nihayete erdirilmiştir.

The first aerial photography was shot in 1856 with a balloon of Nadar. Then, aerial photography has become a useful source of data for the discovery of enemy regions during World War I. In the following processes, archeology, anthropological research, mapping, geography and urban planning have become widespread. Together with these developments, photographers prefer to take the world from the sky with a different perspective and take aerial photography into an aesthetic plane.In the 21st century, technology has become an important part of our life in the field of imaging and illustration as it has developed in every field and entered our lives. In this direction, the use of aerial photographs in today's contemporary photography art has begun to capture a large area. Thanks to the latest technology, drones and unmanned aerial drones (UAV), all images captured with a bird's eye view on earth can be taken with high resolution and performance.The photographs are always discussed in the aspect of facing the art. A discussion of whether photography is an art stems from the creation of the human creature in art and the technological creation. Since the photograph in question is often intertwined with societies other than the artistic side, that is to say, technical, industrial and scientific services are presented more in human societies.In addition to this, this study consists of three parts except the introduction and conclusion sections. In the first chapter, the historical development of photography is emphasized and the historical basis of aerial photography is emphasized. In the same section, the features of aerial photography and aerial photographer were evaluated. In the second chapter, the technical equipment used in the aerial photography is explained and the importance of the aerial fography for military, archeology and geography disciplines is explained. In the third chapter, the aesthetic perception of aerial photography from a contemporary art framework and the visual factors that shape this aesthetic perception are evaluated. In addition to these, the aerial photography has been evaluated on the aesthetic plane through the art behaviors and works of the world famous aerial photographers. In the conclusion part, the study was finalized by making a general evaluation on the fact that aerial photography was presented with an artistic aesthetic concern besides being a visual data which is the source of other scientific disciplines.