Deltametrin`in Allıum cepa L.`daki fizyolojik , anatomik ve genotoksik etkilerinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Allium cepa L.'nın kök uçlarını kullanarak Deltametrin'in toksik etkilerini araştırmaktır. Bu amaçla, çimlenme yüzdesi, kök uzunluğu, ağırlık kazanımı, mikronukleus (MN), kromozomal anormallik sıklığı ve anatomik değişimler ile oksidatif stres'in indikatörü olan Malondialdehit (MDA) düzeyi toksisitenin indikatörleri olarak kullanıldı. Bulblar 1 kontrol ve 3 uygulama olarak 4 gruba ayrıldı. 72 saat süresince kontrol grubu bulblar çeşme suyu, uygulama grubu bulblar ise Deltametrin'in 5, 10 ve 20 mg/L dozları ile muamele edildi. Sonuçlar, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, tüm uygulama gruplarında çimlenme yüzdesi, kök uzunluğunu ve ağırlık kazanımının azaldığını, MN ve kromozomal anormalliklerin sayısının ise arttığını göstermiştir. Kromozomal anormalliklerde doza bağlı bir artış belirlenmiştir. Fragment, yapışkan kromozom, köprü, kromatinin eşit olmayan dağılımı ve c-mitoz şeklinde anormallikler sayılmıştır. Ayrıca, sonuçlar, Deltametrin'in uygulanan tüm dozlarda yassılaşmış hücre çekirdeği, nekroz, iletim dokuda bazı maddelerin birikimi, korteks hücre duvarında kalınlaşma, belirgin olmayan iletim doku ve hücre deformasyonu gibi anatomik hasarlara neden olduğunu da göstermiştir. Diğer yandan, kontrol ile karşılaştırıldığında Deltametrin'e maruz kalan kök uçlarının MDA düzeylerinde önemli bir değişim vardı. Deltametrin'in üç farklı dozu, lipid peroksidasyonunu önemli ölçüde hızlandırdı ve tüm uygulama gruplarında MDA düzeylerinde bir artışa neden oldu. Maksimum etki ise 20 mg /L doz seviyesinde gözlendi. Bu çalışmada elde edilen veriler, A. cepa L. biyo-analizlerinin Deltametrin'in muhtemel toksisitesini belirlemede önemli bir indikatör olarak kullanılabileceğini göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Allium cepa L., Anatomi, Deltametrin, Fizyoloji, Genotoksisite, Malondialdehit

The objective of the present study was to investigate toxic effects of Deltamethrin using root tips of Allium cepa L. For this purpose, we used the germination percentage, root length, weight gain, frequency of micronucleus (MN) and chromosomal aberrations, anatomical changes with MDA levels that are indicators of oxidative stress as indicators of toxicity. Seeds were divided into 4 groups as 1 control and 3 application groups. The seeds of control group were treated with tap water only, and the seeds of application group were treated with 5, 10 ve 20 mg/L doses of Deltamethrin for 72 h. The results showed that significantly reduced the germination percentage, root length and weight gain, and the number of MN and chromosomal aberrations increased in all the application groups compared with results the control group. A dose-dependent increase of chromosome aberrations was also observed. Abnormalities scored were fragment, sticky chromosome, bridge, unequal distribution of chromatin and c-mitosis. Also, results showed that Deltamethrin at all doses caused anatomical damages such as flattened cell nuclei, necrosis, accumulation of some substances in the vascular tissue, thickening in the cortex cell walls, nonspecific vascular tissue and cell deformation. On the other hand, there was significant an alteration in the MDA levels of the root tips exposed to Deltamethrin when compared with control. Three different doses of Deltamethrin significantly enhanced the lipid peroxidation and caused an increase in MDA levels in all treatment groups, and the maximum effect was observed at the dose level of 20 mg/L. The data obtained in this study showed that Allium cepa bioassays can be used as an important indicator to detect possible toxicity of Deltamethrin.Keywords: Allium cepa L., Anatomy, Deltamethrin, Physiology, Genotoxicity, malondialdehyde