Sinematografik terörizm: özgün propaganda yöntemleri ve film teknikleriyle bir terör örgütünün göstergebilimsel analizi (DAEŞ örneği)

Abstract

11 Eylül 2001 saldırılarından sonra ABD ve Batılı müttefikleri Ortadoğu'yu terörün kaynağı olarak belirleyip binlerce kilometre uzaklıktan bu bölgeye sayısız askeri operasyon düzenlenmeye başlamıştır. Bölgenin tarihsel ve mezhepsel anlamda kırılgan bir yapıda olması, iç çatışmaların ve mezhep kavgalarının da etkisiyle kontrol edilemez bir hal almıştır. Uzun yıllar süren ve günümüzde de devam eden çatışma ortamı bölge halkının yaşadığı zulüm, mağduriyet ve kamplaşma neticesinde farklı etnik grupların kendileri gibi inanan ve düşünen bazı silahlı gruplara katılarak can ve mal güvenliklerini sağlama refleksi göstermesine sebep olmuştur. Terör örgütleri yaşanan bu mağduriyeti iyi değerlendirerek, örgüte katılımı artırmış, düşman profillerini belirlemiş ve üyelerini eyleme geçmeye teşvik etmiştir. 2014 yılında örgütün halifelik ilan etmesiyle 2018 yılına kadar geçen sürede özellikle Irak ve Suriye bölgesinde geniş çapta eylemler düzenleyen en büyük terör örgütlerinden biri olan DAEŞ de etkili propaganda stratejisi ve sosyal medya gibi çeşitli medya araçlarının kullanımıyla küresel ölçekte tanınan bir terör örgütü olmuştur. DAEŞ'in ürettiği propagandif video içeriklerinin sinematografik estetiğe sahip oluşu ve sinema seyircisinin yabancılık çekmeyeceği biçimde hazırlanmış olması, çalışmanın inceleme alanına girmektedir. DAEŞ'in üretmiş olduğu bu videoların çözümlenmesi çalışmanın asıl amacını teşkil etmektedir. Örgütün ürettiği videolardan amaçsal örneklem metoduyla seçilen örnekler Christian Metz'in özgül kodlar ve kültürel kodlar kavramları ve Roland Barhtes'ın düzanlam, yananlam, metafor, metonimi ve mit kavramlarıyla çözümlemeye tabi tutulmuştur. Yapılan çözümlemeler neticesinde DAEŞ'in bu yayınları sayesinde yalnızca silahla değil, video materyalleriyle de bir tür sinematografik terör uyguladığı, tehdit, korkutma ve sindirme politikaları izlediği, taraftar kazanma amacı güttüğü sonucuna ulaşılmıştır.

After the attacks of September 11, 2001, the US and its Western allies identified the Middle East as the source of terror and began to carry out numerous military operations in this region from thousands of kilometers away. The fact that the region is fragile in historical and sectarian terms has become uncontrollable due to the effects of internal conflicts and sectarian fights. The conflict that arose as a result of the persecution, victimization and polarization experienced by the people of the region caused the people of the region to join some armed groups in order to ensure their safety. Terrorist organizations evaluated these complaints well and increased participation in the terror organization, identified enemy profiles and encouraged their members to take action. DAESH, one of the largest terrorist organizations that organized large-scale activities especially in Iraq and Syria, from the time the organization declared the caliphate in 2014 until 2018, became a globally recognized terrorist organization thanks to its effective propaganda strategy and good use of various media tools such as social media. The fact that the propaganda content produced by ISIS has cinematographic aesthetics and that it is prepared in such a way that the cinema audience will not be alienated, is within the scope of the study. The main purpose of the study is to analyze these videos produced by DAESH. The samples chosen from the videos produced by the organization with purposive sampling method were analyzed with Christian Metz 'specific codes and cultural codes concepts and Roland Barhtes' denotation, connotation, metaphor, metonymy and myth consepts. As a result of these analyzes, it was concluded that these publications of ISIS applied some form of cinematographic terror not only with weapons but also with video materials.