İdrar matriks bileşenlerinin ve koruyucu kimyasalların iyot ölçümüne etkilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada idrar toplama için idrar analitlerinin stabilizasyonunu sağlamada kullanılan hidroklorik asit, asetik asit, borik asit, Na2CO3, sodyum florid, formalin, timol, etanol + polietilen glikol gibi farklı özellikteki koruyucu kimyasalların idrar iyot ölçümü üzerine etkilerinin düzeylerinin in vitro belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Referans çalışmalardan elde edilen miktarlar dikkate alınarak farklı koruyucu kimyasallar için hazırlanan tüplerden her birine idrar havuzundan son hacim 10 mL olacak şekilde idrar numunesi aktarıldı. Her bir tüp ve bu tüplere uygun bazal idrar numunelerinde iyot analizleri en az beş kez tekrarlandı.Bulgular: Kullanılan kimyasal koruyucular içerisinde idrar iyot analiz sonuçlarına interferansları diğerlerine göre daha kabul edilebilir düzeylerde olanlar sırasıyla %1 (v/v) 100 g/L timol, %0,5 (w/v) Na2CO3, %1 (w/v) Na2CO3, %1 (v/v) 6N HCl, %0,25 (v/v) 100 g/L timol, %1 (v/v) %50 asetik asit, %1 (w/v) borik asit, %1,8 (w/v) borik asit ve 10 mL/L formalin + 0,15 mol/L NaCl idi. Ek olarak matriks çalışması ile bazal patolojik idrar düzeylerinin iyot analizine etkileri kabul edilebilir düzeylerde olan parametreler protein ve lökosit sayıları iken, 1:2 dilüsyonlu numunelerin patolojik düzeylerinin iyot analizine etkileri kabul edilebilir düzeylerde olanlar glukoz, bilirubin, ürobilinojen, keton (asetoasetik asit), eritrosit sayıları ve epitel sayıları idi. Ancak nitrit, lökosit ve bakteri varlığının dikkate değer düzeylerde olduğu idrar numunesinin gerek bazal gerekse 1:2 dilüsyonlu düzeylerinin iyot analizine etkileri kabul edilebilir düzeylerde değil idi.Sonuç: İdrar iyot analizlerinde kullanılabilecek koruyucu kimyasalların tipleri ve düzeyleri için literatürde bilimsel verilerin mevcut olmaması ve farklı üretici firmaların test kılavuzlarında önerilen koruyucu kimyasal bilgilerinin birbirleri ile çelişebilmesi dikkate alındığında bu çalışmanın sonuçları rutin laboratuvar uygulamalarında iyot analizleri için kullanılabilecek uygun koruyucuların belirlenmesine katkı sağlayacaktır.

Aim: The aim of this study was to determine the effects of different chemical preservatives such as hydrochloric acid, acetic acid, boric acid, Na2CO3, sodium fluoride, formalin, thymol, ethanol+polyethylene glycol on urinary iodine measurement in vitro.Material and Method: Taking into consideration the amounts obtained from the reference studies, urine samples were transferred to each tube prepared for different preservative chemicals, with a final volume of 10 mL from the urine pool. Iodine analyzes were repeated at least five times in each tube and basal urine samples appropriate to these tubes.Results: The interferences of the urine iodine analysis results in the chemical preservatives used were 1% (v/v) 100 g/L thymol, 0.5% (w/v) Na2CO3, 1% (w/v) Na2CO3, 1% (v/v) 6N HCl, 0.25% (v/v) 100 g/L thymol, 1% (v/v) 50% acetic acide, 1% (w/v) boric acid, 1.8% (w/v) boric acid and 10 mL/L formalin with 0.15 mol/L NaCl, respectively. In addition, while the parameters which have the effects of basal pathological urine levels on iodine analysis at acceptable levels were protein and leukocyte counts, the parameters which have the effects of 1:2 of diluted samples at acceptable levels were glucose, bilirubin, urobilinogen, ketone (acetoacetic acid), erythrocyte counts and epithelial counts. However, the effects of both basal and 1:2 dilution levels of the urine sample, which had significant levels of nitrite, leukocyte and bacteria, on iodine analysis were not acceptable.Conclusion: Considering the lack of scientific data in the literature for the types and levels of preservative chemicals that can be used in urinary iodine analyzes and the protective chemical knowledge suggested in the test guides of different manufacturers, the results of this study will contribute to the determination of suitable preservatives for iodine analysis in routine laboratory applications.