Hemşirelerin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumlarının belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, hemşirelerin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumları ve bu tutumlara etki eden faktörleri belirlemektir. Tanımlayıcı tipte olan çalışma gurubunu, bir Üniversite hastanesinde çalışmakta olan 320 hemşire oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeden evrenin tamamına ulaşılmak istenmiş, ancak veri toplama işleminin yapıldığı tarihlerde izinde ya da raporlu olan ve çalışmaya katılmaya gönüllü olmayan hemşirelerin var olması sebebiyle 291 (%91,25) kişi araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Veri toplama işleminden önce gerekli kurum ve etik kurul izinleri alınmıştır. Araştırmanın verileri 15.08.2018-15.09.2018 tarihlerinde toplanmıştır. Araştırma verileri, kişisel ve ailesel özelliklerine yönelik kişisel bilgi formu ve hemşirelerin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumlarını belirlemek amacıyla Kanbay'ın 2016 yılında geliştirdiği` İSKEBE Tutum Ölçeği` aracılığıyla elde edilmiştir. Verilerin değerlendirme aşamasında, sayı-yüzdelik hesaplamaları, Kruskal Wallis testi, Man Whitney U testleri kullanılmıştır. Çalışmaya katılan hemşirelerin %60,1 'i kadın, %46,3'ü lisans mezunu ve % 47,4 'ü 26-35 yaş grubundadır. Hemşirelerin % 51,9 u yaşamının her hangi bir döneminde şiddete maruz kaldığını belirtmiş, %49,1'i aile içinde şiddet deneyimlemiş ve aile için şiddete maruz kalanların % 21,8 i eşlerinden % 20,0 babalarından şiddet gördüklerini belirtmiştir. Çocuk sahibi olan hemşirelerin % 27,5 i kendi çocuklarına şiddet uyguladığını belirtmiştir. İSKEBE Tutum Ölçeği toplam puan ortalaması 112,17±27,84 olarak bulunmuştur. Çalışmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda, hemşirelerin, şiddet türlerini öğretme ve var olan bilgilerini geliştirmeye yönelik eğitim programları hazırlanmalı, kadın algısı ve kadının toplumdaki yeri konularında geliştirici öğretim programları düzenlenmeli, kendi çocuklarına şiddet uygulayan hemşirelere aile içi iletişim ve öfke yönetimi eğitimlerinin verilmesi önerilmektedir

This study was carried out to determine the attitudes of the nurses towards violence against women and the factors affecting these attitudes. The study group, which is descriptive type, consisted of 320 nurses working in a university hospital. While it was desired to reach the whole universe before the selection of the sample, it was 291 (91.25%) of the study group because of the existence of nurses who were not in the study or who had been reported and who were not willing to participate in the study. The necessary institution and ethics committee permissions were obtained before the data collection process. The data of the study was collected on 15.08.2018-15.09.2018. The research data were obtained through the personal information form for personal and familial characteristics and the in İSKEBE Attitude Scale developed by Kanbay in 2016 in order to determine the attitudes of nurses towards violence against women. In the evaluation stage of the data, number-percentage calculations, Kruskal Wallis test and Man Whitney U tests were used. 60.1% of the nurses participating in the study were female, 46.3% were undergraduate and 47.4% were in the 26-35 year old group. 51.9% of the nurses experienced violence at any time in their lives, 49.1% experienced violence in the family, and 21.8% of those who were subjected to violence for their families stated that they had been subjected to violence by their fathers. 27.5% of the nurses who had children stated that they used violence against their children. The mean score of the scale was found as 112, 17 ± 27, 84. In line with the results obtained from the study, training programs should be prepared in order to teach and develop the knowledge of the violence types of nurses, and developmental curriculums should be prepared on women's perceptions and the place of women in society.