Strontium ranelate`ın kırık iyileşmesi üzerine etkileri (ratlarda deneysel çalışma)

Abstract

7. ÖZET Amaç Bu çalışmada, rat femurlarında oluşturulan transvers kırıkların iyileşmesinde strontium ranelal'ın etkilerinin radyolojik, histopalolojik ve biyomekanik olarak incelenmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem 60 adet rat her bir grup 10 adet olmak üzere 6 subgruba ayrıldı. Sağ diz bölgesinden etrograd pin yerleştirildi. Femur orta 1/3 diafizinde kırık oluşturuldu. Birinci ve dördüncü gruplara ilaç verilmedi. İkinci ve beşinci gruplara SR 450 mg/kg/gün. üçüncü ve altıncı gruplara SR 900 mg/kg/gün verildi. Birinci, ikinci ve üçüncü gruplar 4. haftada feda edildi. Dördüncü, beşinci ve altıncı guplar 8. haftada feda edildi. 4. ve 8. haftada direkt grafiler alındı, hiyomekanik değerlendirme de femur ve kallus dokusu dayanıklılığı üç nokta prensibine dayanan sistemle ölçüldü. Histopalolojik değerlendirme amacıyla 4. ve 8. haftada feda edilen leneklerin kapalı kırık oluşturulan sağ femurları kallus dokusuna zarar verilmeden çevre dokulardan sıyrılarak çıkartıldı. %10 formaldehit kavanozlarda fiksasyon işlemine başlandı dana sonra kesitler alınıp histolojik değerlendirme yapıldı. Bulgular Yapılan değerlendirmede, radyolojik olarak 4. ve 8. haftada gruplar arasında istatisliksel anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Kemik yoğunluğu ölçümü olarak 4. hafta BMC bulgularında SR 450 grubunun kontrol ve SR 900 grubundan daha yüksek değerlere sahip olduğu görüldü. I listopatolojik olarak 8. haftada doza bağımlı bir iyileşme görüldü ve en iyi lonuçlar SR 900 grubundan elde edildi. Biyomekanik olarak 4. haftada SR 900 grubu en yüksek maksimum kuvveti gösterdi ve kallus çapı olarak 4. hafta SR 450 grubu en kalın :allus çapına sahipti. Sonuç SR'ın kırık iyileşmesinde, özellikle kemik yoğunluğu, histopatolojik ve biyomekanik değerlendirmeler sonucunda doza ve zamana uygun olarak olumlu etkilerinin olduğu ancak sonuçların anlamlı olabilmesi için ileri çalışmaların gerekliliği ortaya çıkmıştır. Anahtar kelimeler: Strontium ranelate. Kırık iyileşmesi, Rat 45

8. SUMMARY Objective In this study, it was aimed that strontium ranelate's radiologic, histopathologic and biomechanic effects in the healing of transverse fractures which are produced in rat femora were examined. Materials and Methods 60 rats were seperated into 6 subgroups. Each group has 10 rats. A pin was retrograde inserted from the right knee intercondylar region. Femur closed mid-diaphyscal fractures was produced. Medicine was not given to the first and fourth group. SR 450mg/kg/day was given to the second and fifth group and SR 900mg/kg/day was given to the third and sixth group, first, second and third groups were sacrificed in fourth week. Fourth, fifth and sixth groups were sacrificed in eighth week. Radiographs were made in the fourth and eighth weeks. In the biomechanical evaluation, the strength of femur callus were measured with three-point sending system. The rats right femora which produced closed fractures were scrapping jontour tissue without damage of callus tissue. The fixation procedure was begun in the %I0 formaldehyde jars and then cross-section were taken to make histopathologic^! evaluation. Results In radiological assesment, it was seen that there is not statistical significant difference between fourth and eighth week groups. In bone densitometric measurements, it was seen hat in the fourth week 13MC inventions of SR 450 group has higher value than SR 900 and :ontrol groups. In histopathological assesment. it was seen that healing as well dose- lepending in eighth week and best results were taken from SR 900 group. In biomechanical esting. fourth week SR 900 group had maximum strenght and SR 450 group had thickest :allus diameter. Conclusion It is possible that, strontium ranelate has positive effects based on time and dose, specially by the densitometric. histopathologic and biomechanic assesment on fracture icaling but further researches are necessary for meaningfull results. Key Words: Strontium ranelate. Fracture healing. Rat 46