Akciğer kanseri semptom taramasının sigara bıraktırmadaki rolü

Abstract

Giriş ve amaç: Sigara kullanımıyla ciddi ve ölümcül hastalıklar arasında ilişkilerin ortaya konmasından sonra sigara kontrolü için çalışmalar başlatılmıştır. Sigaraya hiç başlamamak en etkili ve yararlı yöntem olmakla beraber, sigara içmekte olanların bu davranışlarından vazgeçmelerini sağlamak üzere de çaba gösterilmesi önemlidir. Tarama yöntemleri sigara bırakma motivasyonu artırarak sigara bırakmada etkili olabilmektedir. Bu çalışmada Düzce ilinde 30 yaş ve üzeri sigara içenlerde akciğer kanseri semptom taramasının sigara bırakmadaki rolünü araştırmak amaçlandı.Yöntem: Düzce ilinde, deprem sonrası yapılan kalıcı konutlarda randomize 700 hane seçilerek 30 yaş üzeri sigara anamnezi olan 500 olgu çalışmaya alındı. Olguların demografik özellikleri, sigara alışkanlıkları ve akciğer kanseri semptomları (hemoptizi, kronik öksürük, göğüs ağrısı, kilo kaybı, ses kısıklığı ve çomak parmak) bir anket formuyla yüz yüze görüşmeyle sorgulandı. Sigaranın akciğer kanseri için önemli bir risk faktörü olduğu vurgulandı ve bu semptomlardan en az bir tanesi olanlara Göğüs Hastalıkları poliklinik kontrolü önerildi. 500 olgunun 25 tanesi geçmişte sigarayı çeşitli yıllarda bırakmış olgulardan oluşmaktaydı. Bu olgular çalışma grubunun kendiliğinden bırakma oranlarını hesaplamada kullanıldı. Halen aktif sigara içen 475 olgunun 353'üne 6 ay sonra telefonla ulaşılarak sigara alışkanlıkları yeniden sorgulandı.Bulgular: Toplam 353 sigara içen olgunun 32 (%9,1) kadın, 321 (%90,9) erkekti. Yaş ortalaması 46±9, ortalama 36±24 paket/yıl sigara anamnezi olan olgulardan oluşuyordu. 130'u (%36,8) sigarayı bırakmayı düşünüyordu ve 65'i (%18,4) sigarayı bırakmayı denemişti. 6 ay sonraki kontrolde 17 olgu (%4,8) sigarayı bırakmış, 59 olgu (%16) sigarayı azaltmış, 2 olgu (%0,6) ise artırmıştı. Sigarayı bırakanların hiçbiri ilk görüşmede bırakmayı düşündüğünü söyleyenler veya daha önce bırakmayı deneyenlerden değildi. Sigarayı bırakanların yaş ortalaması daha yüksekti (p=0.044) ve daha uzun süredir sigara içme öyküleri vardı (p=0.001). Hemoptizi ve çomak parmak semptomlarının varlığı sigara bırakma oranlarını anlamlı olarak artırmaktaydı (sırasıyla p=0.048, p=0.013). Başlangıçta sorgulanan 500 sigara anamnezli olgunun 25'i ortalama 5 yılda sigarayı bırakmıştı (yılda ortalama 5 olgu). Çalışma grubunun yıllık kendiliğinden bırakma oranı %1 (5/500) idi. Bu çalışmada akciğer kanseri semptom sorgulamasından 6 ay sonraki bırakma oranı (%4,8), kendiliğinden sigarayı bırakma oranından (%1) anlamlı olarak yüksekti (p=0,001).Sonuç: Akciğer kanseri semptom taramasıyla sigara bırakma oranları artırılabilir. Bu çalışmada doktorların poliklinik hastalarına yaptıkları telkinle benzer düzeyde sigara bırakma oranlarına ulaşılmıştır. Sigara bırakma poliklinikleri yanında bu tip çalışmalar da sigara mücadelesine katkıda bulunabilir.Anahtar Kelimeler: sigara bırakma; akciğer kanseri tarama; hemoptizi; çomak parmak

Introduction: After the relationships were proved between smoking and serious, mortal diseases some studies conducted to control smoking. Although no beginning smoking is the most effective and useful way, it is important to strive for smoking cessation. In this study it is purposed to research whether the symptoms of the lung cancer among 30 years old and older cases in Düzce has a role on smoking cessation.Materials and Methods: In Duzce randomized 700 household were chosen from the permanent houses built after the earthquake and 500 cases who have smoking history were included in this study. Demographic features, smoking habits and symptoms of lung cancer (hemoptysis , chronic cough, chest pain, lose of weight, hoarseness and clubbing ) were evaluated by a questionnaire with a face to face manner. Smoking had been a very important risk factor was emphasized. And everyone who had at least a symptom of lung cancer was advised to have a policlinic control. 25 of 500 cases were the ones who had given up smoking in the past years. These cases were used to evaluate the self cessation ratios.353 out of the 475 active smoker were interrogated after 6 months for their smoking habits by phone.Results: Among these 353 cases, there were 32(%9.1) women and 321 (%90.9) men, mean age was 46±9 years, mean duration of history of smoking was 36±24 pocket /year. 130 cases (%36.8) were intended to smoking cessation and 65 had tried smoking cessation. At the control after 6 months 17(%4.8) of them had given up smoking, 59 (%16) of them had decreased, and 2(%0,6) of them had increased. Cases who had given up smoking were not the ones who had an intention to smoking cessation and had tried cessating at the first meeting. Cases who had given up smoking had an older mean age (p=0.044) and they had smoking histories for a long time (p=0.001). Having symptoms like hemoptysis and clubbing were increased smoking cessation ratios expressively (p=0.048,p=0.013). Cases (25) who were interrogated at first visit had cessated smoking averagely in 5 years. Spontaneous smoking cessation of the study group was %1 (%0.001).Conclusions: Smoking cessation ratios can be increased by researching symptoms of lung cancer. In this study, similar smoking cessation ratios were reached compared to the suggestions of physicians during policlinic controls. As well as the smoking cessation policlinics, also these kinds of studies can have contributions among struggling with smoking.Key WordsSmoking cessation, lung cancer screening, hemoptysis, clubbing