İzole büyüme hormonu eksikliği tanılı hastaların büyüme hormonu tedavisine yanıtları

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Çocuk Endokrinoloji Polikliniğine boy kısalığı şikayetiyle başvuran hastalardan, izole büyüme hormonu eksikliği tanısı alan hastaların, büyüme hormonu(BH) tedavisine verdikleri yanıtları ve hangi faktörlerden etkilendiğini araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Hastanemiz Çocuk Endokrinoloji polikliniğine boy kısalığı şikayetiyle başvuran ve izole BH eksikliği tanısı alan 111 hasta arasından kriterlerimize uygun olan 80 hasta retrospektif olarak incelendi. Hasta seçiminde en az 1 yıl tedavi almış olmasına ve hipotiroidi dışında büyüme ve gelişmesini etkileyecek kronik hastalığının olmamasına dikkat edildi. Hastaların cinsiyetleri, doğum tartısı, doğum haftası, tedavi öncesi yaşları, ebeveyn boyları, fizik muayene bulguları, laboratuvar bulguları, radyolojik değerlendirmeleri incelenerek, tedaviye yanıtları ne yönde etkiledikleri araştırıldı. İstatistik analizler SPSS v.22 paket programı ile yapıldı ve anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak dikkate alındı.Bulgular: Hastalar en az 1 desimal yıl, en fazla 6,6 desimal yıl olmak üzere ortalama 2,7 desimal yıl tedavi aldılar. 80 hastanın 40' ı erkek, 40' ı kız olmak üzere erkek/kız oranı 1 olarak saptandı. Hastaların 1.yıl uzama hızları değerlendirilerek yapılan korelasyon analizinde hedef boy ile başvuru VKİ SDS' leri arasında pozitif yönlü anlamlı bir korelasyon saptandı. Tedavi öncesi boy SDS, ∆KY, BH uyarı testlerine maksimum yanıtlar ve IGFBP-3 düzeyleri ile negatif yönlü anlamlı bir korelasyon saptandı. Hastaların tedavi yanıtları doğum haftasıyla ilişkilendirilemezken, doğum ağırlığı düşük olan hastaların tedavi yanıtlarının daha iyi olduğu görüldü. 1.yıl sonunda VKİ SDS değişiminde anlamlı bir farklılık görülmezken, 2. ve 3.yılda VKİ SDS değerlerinde artış olduğu ve VKİ' nin normal sınırlara yaklaştığı görüldü. Hastalarımızın başlangıç IGFBP-3 SDS düzeylerinin BH tedavi yanıtına etkisi değerlendirildiğinde tedavinin ilk üç yılında da, IGFBP-3 SDS düzeyi düşük olan olguların tedavi yanıtının daha yüksek olduğu görüldü. BH uyarı testlerine maksimum yanıtın 3 yıllık boy SDS değerleriyle karşılaştırılmasında üç yılda da, BH maksimum yanıtı yüksek olan hastaların tedavi yanıtlarının daha düşük olduğu görüldü. Bunun yanında tüm incelenen paramatrelerde gruplar arasında fark olmasa da tedavi yanıtlarının istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü. Olgularımızın tedavi başarısının değerlendirilmesinde Bakker kriterlerinden faydalanıldı. Bunlardan biri olan tedavi sonrası 1.yıl boy SDS artışının >0,5 olması kriteri ele alındığında hastalarımızın tedaviye yanıtlılığın %56,3 oranında olduğu görüldü. Sonuç: Bu bulgulardan yola çıkarak daha kısa boylu daha kilolu, KY daha geri, BH uyarı testlerine maksimum yanıtları daha düşük, hedef boyları daha yüksek ve tedavi öncesi IGFBP-3 düzeyleri daha düşük olan hastaların boy uzamasının daha fazla olduğu saptandı. BH tedavisinin hem Bakker kriterlerine göre hem de istatistiksel olarak başarılı olunduğu sonucuna varıldı.Anahtar kelimeler: Büyüme hormonu tedavisi, çocukluk çağı, izole büyüme hormonu eksikliği, kısa boy

Objectives: In this study, we aimed to investigate the response to growth hormone (GH) treatment and the factors that affecting in patients, who had complaints of short stature and had the diagnosis of isolated growth hormone deficiency, applied to the Pediatric Endocrinology Outpatient Clinic in Duzce University Faculty of Medicine Hospital.Material and Methods: 80 patients in accordance with our criteria of 111 patients were investigated retrospectively who admitted to our hospital' s pediatric endocrinology clinic, complaining of short stature and had been diagnosed as isolated GH deficiency. In selection criteria, we accepted that patients that should receive treatment for at least 1 year and had not a chronic disease affecting the growth and development, except hypothyroidism. Sex, birth weight, birth height, parental height, pretreatment ages, physical examination findings, laboratory findings, radiological assessments of the patients were examined and their affects in response to treatment were investigated. Statistical analysis were performed by the SPSS v.22 programe package and the level of p < 0.05 were considered as statistically significant.Results: Patients received the growth hormone treatment for at least one decimal year, maximum 6.6 decimal years and mean 2.7 decimal years. There were 40 males, 40 females and male / female ratio was found 1 for 80 patients. A significant positive correlation was observed for the target height and baseline BMI SDS when analysed against the first year growth. A significant negative correlation was found between pre-treatment height SDS, ∆BA(bone age), maximum stimulated GH and IGFBP-3 levels.While responses to the treatment couldn't be associated with gestational week, responses to the treatment of the patients with low birth weights were found to be better. While there was not a significant difference within the first year variational BMI SDS values, there were significant increments in second and third year BMI SDS values when they reached near-normal values. When we evaluated the effect of baseline IGFBP-3 SDS levels to the GH treatment responses, the patients with lower IGFBP-3 SDS levels showed a higher response to the treatment in the first three years. When we compared the maximum stimulated GH with the height SDS values for the first three years, the patients with higher levels of maximum stimulated GH showed a lower response to the treatment. Besides, although there was not a difference between groups for all examined parameters, treatment responses were found statistically significant.Bakker criterias were used for the evaluation of the success of theraphy. Response to the treatments of the patients were found 56,3%, when we handled the Bakker' s criteria of post treatment 1st year increase of height SDS >0,5. Conclusion: If patient, who were shorter and fatter and had lower BA, lower maximum stimulated GH, higher target height and lower pretreatment IGFBP-3 levels, grew more than others. GH treatment was successful according to both Bakker criterias and statisticall comparisons.Key words: Growth hormone treatment, childhood, isolated growth hormone deficiency, short stature.