Farklı tip mandibula kırıklarında kullanılan mini fiksatörlerin optimal konumlarının tayini ve biyomekanik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Mandibula kırıklarında miniplak kullanımı yaygın görülen cerrahi müdahale yöntemlerinden biridir. Mandibula kemiği kırıklarında plak-fiksatör uygulaması öncesi tetkiklerde kullanılacak biyomalzemenin taşıyabileceği sınır değerlerinin ortaya konması gerekir. Plak ve fiksatörün, çenenin maksimum kuvvete ulaştığı durumlar dahil her türlü etkiye karşılık verir nitelikte olması istenmektedir. Plak ve fiksatörlerin biyouyumlulukları yanısıra uygulandıkları bölgenin ihtiyaç duyduğu yükleri de karşılayabilecek nitelikte olması beklenir. Kullanılacak malzeme ve plak geometrisinin cerrahi öncesi tetkiklerle belirlenmesi gerekir.Bu çalışmada, bilgisayarlı tomografi (BT) görüntülerinden üç boyutlu mandibula modeli elde edilmiş, korpus ve simfiz bölgesinde kırık oluşturulmuştur. Her iki kırık modeli için, farklı geometrilere sahip miniplakların farklı konumları üç farklı biyouyumlu malzemeler (Titanyum Alaşımı, Krom Kobalt, Paslanmaz Çelik) ile tasarlanıp gerilme analizleri herbiri için ayrı ayrı olmak üzere ANSYS WORKBENCH programı ile tamamlanılarak karşılaştırılmaları yapılmıştır.

Miniplaque surgery is one of the common use of mandibular fractures. Fractures of the mandible bone fixation plate prior to application of the limit values can carry out audits need to be put biomaterial used. Plate and fixation, including cases where the chin reaches the maximum force required to have any effect responds to the nature. Biocompatibilities fixators are applied, as well as loads of plaque and also capable of meeting the needs of the region can be expected. Investigations necessary to determine and record the geometry of the material to be used prior to surgery.In this study, computed tomography (CT) images created in a three-dimensional model of mandibular sagittal split osteotomy and fracture in angulus created. Different positions of miniplate mandibular fixators with different geometry and three different biocompatible materials (titanium alloy, cobalt chrome, stainless steel) were designed and of were capacity compared with ANSYS Workbench software for both two farcture type.