Düzce Odayeri yaylasında botanik kompozisyonun belirlenmesi ve bazı ıslah yöntemlerinin ot verimine etkisi

Abstract

Ülkemizde yazın hayvan otlatmak amacı ile çıkılan dağların ve ormanların üst sınırında düz ve düze yakın topoğrafyaya sahip ve otlarla kaplı alanlar yayla olarak adlandırılmaktadır. En önemli doğal kaynaklarımızdan biri olan yaylalar, ülkemizin hemen hemen her bölgesinde bulunmakta ve hayvancılığının kaba yem ihtiyacının en ucuz karşılanabileceği alanlar olarak ülke hayvancılığına önemli katkılar sunmaktadır. Ancak yayla veya diğer adı ile dağ meralarında yıllardır süre gelen bilinçsiz otlatma baskısı bugün birçok yaylanın klimaks bitki örtüsünden uzaklaşarak çalı ve yabancı otlarla kaplanmasına neden olmuştur. Fakat bu alanlarda mera durum ve yapısına göre seçilecek uygun ıslah yöntemleri ile bu alanların ıslahı mümkün olabilmekte ve hayvancılığa olan katkısı da artırılabilmektedir. Ancak ülkemizde düşük rakımlı mera alanlarının ıslahı konusunda birçok çalışma yapılmışken, yaylalarda (dağ merası) pek fazla çalışma yapılmamıştır. Bu bağlamda çalışmada yem verimi bakımından zayıf mera sınıfına giren Odayeri yaylasında farklı ıslah yöntemlerinin yaylanın kuru ot verimi üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma 2016 yılında 1200 rakımda ve Türkiye yayla ortalamasına yakın olan Düzce ili sınırları içerinde yer alan Odayeri Yaylasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada rastlantı parselleri deneme desenine göre alanda 6 işlem (Kontrol, Tohum ekimi, herbisit, gübreleme, gübreleme + herbisit, tohum ekimi + herbisit) 3 tekrarlı olarak uygulanmıştır. Çalışma sonuçlarına göre Odayeri yaylasında Gübre, Herbisit + Gübre ve Herbisit uygulamalarından elde edilen kuru ot verimleri ( 390,0 kg/da, 325,4 kg/da, 222,8 kg/da ) kontrol parseline göre (196,3 kg/da) önemli derecede yüksek bulunmuştur. Elde edilen sonuçlara göre Odayeri yaylası ve benzer ekolojik koşullara sahip yaylalarda Gübreleme, Herbisit + Gübreleme ve Herbisit gibi ıslah yöntemlerinin uygulanabileceği böylece kuru ot veriminde önemli bir artışın sağlanabileceği düşünülmektedir.

The upland pastures; are used for the aim of animal grazing in summer periods. Upland pastures are one of the most important natural resources of our country, are located almost everywhere in our country and they. These areas can meet livestock forage in a cheapest way. As a result of overgrazing, pressure on mountain rangeland areas has increased, and today many pastureland areas have been covered with shrubs and weeds and the contribution to animal husbandry as a forage feed has been reduced. However, the amount of forage grazed from these areas can be increased by appropriate rehabilitation methods to be selected according to situation and structure of the grassland in such high mountain pasture areas. While there are many studies on the improvement of lower pasturelands in our country, there are not enough researches on upland pastures. It is important to increase the rehabilitation studies on upland pastures and extend their positive results to other areas. In this study, the effects of different rehabilitation methods on the forage yield of rangelands were investigated in an upland pasture area with low values in terms of feed efficiency. The study was carried out in 2016 in Duzce, Odayeri pastures with an altitude of 1200. The research consisted of 18 parcels of 30 m2 in size; randomly selected 3 plots by applying 6 treatments with 3 replicates. The study revealed fertilizer application increased forage yield (390,0 kg/da), herbicide&fertilizer (325,4 kg/da) and herbicide application (222,8 kg/da) were significantly higher than that of control parcel (196,3 kg/da). Results suggested that rehabilitation methods such as fertilizer, herbicide+fertilizer and herbicide can be applied to Odayeri pastureland and other pasturelands with similar ecological conditions in order to increase forage yield significantly.