Deneysel köpek salmonellozisinde klinik, hematolojik, biyokimyasal ve serolojik değişiklikler ile sağaltım

Abstract

ÖZET Bu çalışma S. typhi murium ve S. enteritidia gartner suşları ile oluşturulan deneysel Salmonellozis olgularında klinik, hematolojik, biyokimyasal ve serolojik değişiklikle ri belirlemek ve antibiogram sonuçlarına göre sağaltımda kullanılacak antibiotiklerin etkinliğini ortaya koymak amacıyla yapıldı. Çalışmada 36 adet dişi ve erkek 2-6 aylık yaşlı, 3-8 kilogram canlı ağırlıkta köpek materyal olarak kullanıldı. Bu köpeklerden onsekizi S. typhimurium, diğer onsekizi S. enteri tidis gartner ile ağız yoluyla enfekte edildi. Hasta köpeklerde tipik klinik bulgular kusma, beden ısısında yükselme ve kanlı ishaldi. Eritrosit sayısı, hemoglobin miktarı ve hematokrit değerlerinde enfeksiyonun 12-36. saatlerinde yükselme, 72 ve 112. saatlerde düşüş belirlendi. Sağaltım sonrası bu değerlerin normal sınırlarda olması prognozun iyi olduğunu göstermekteydi. ölen 9 köpekte bu değerler düşmeye devam etti. Enfeksiyonun 12 ve 36. saatlerinde lökosit sayısı azaldı. Prognozu iyi olan köpeklerde 72-112. saatlerde artış başladı, diğer köpeklerde lökosit sayısında artış belirlenmedi. S. enteritidis gartner ile enfekte edilen köpeklerde kan parametrelerinde belirlenen düşüşün S. typhimurium ile enfekte edilen köpeklerdeki değerlere göre istatistiki olarak daha önemli olduğu belirlendi. 111Denemeye alınan köpeklerde kan serumunda sodyum, klor ve kalsiyum iyonlarında düşüş, potasyum ve üre değerlerinde artış saptandı. Deneysel inokulasyonun 21. gününde enfekte köpeklerin serum antikor titreleri l:3200'e kadar yükseldi. S. typhimurium ve S. enteritidis ' in neden olduğu Salmonella- zisde Gentamisin' in Kloramfenikol 'dan daha etkili olduğu kanısına varıldı. Parenteral sıvı uygulamasının sağaltımı olumlu yönde etkilediği gözlendi. Deneysel olarak enfekte edilen köpeklerden sağaltımdan sonra 9'u (4'ü S. typhimurium, 5'i S. enteritidis gartner ile enfekte) öldü, herhangi bir sağaltım uygulanmayarak kontrol bırakılan köpeklerin ise hepsi (4 adet) öldü. 112

SUMMARY CLINICAL, HEMATOLOGICAL, BIOCHEMICAL AND SEROLOGICAL AND THERAPY IN EXPERIMENTALLY INDIUCED DOG SALMONELLOSIS. This study, was carried out for the estimation of clinical, hematological, biochemical and serological in Salmonellosis caused by the strain of S. typhimurium an S. enteri tidis gartner and the efficiency of the antibioctics to be used in therapy, according to the antibiogram result. 36 dogs from both male and female, aged between 2-6 months, weighing 3-8 kg were used in the experiments. 18 out of 36 dogs were orally infected by S. typhimurium, the others by S. enteri tidis gartner. The typical symptoms in dogs were vomiting, haemorrhagic diarrhoea, and increased temperature. Erythrocyte counts, hemoglobin content and hematocrite values were increased 12-36 hours after infection, while they were decreased 72-112 hours after infection. The fact that, these values returned to near normal showed a good prognosis. In the 9 dogs which died these values continued to decrease. The leucocyte counts decreased 12-36 hours after infection. They began to rise at 72-112 hours after infection in the dogs which had a good prognosis, in the other dogs an increase in leucocyte counts was not determined. The decrease in blood parameters in dogs infected with S. enteri tidis gartner was found istatically 113important in respectly those infected with S. typhi murium. In the dogs used in the experiment, there were a decrease in blood serum sodium, chloride and calcium ions, whereas, there was increase is potassium and blood urea nitrogen values. The blood serum antibody titreş rose to the level of 1: 3200 on the 21 'st day of the trial. It was seen that Gentamicin was more effective than Chloramphemicol against Salmonellosis caused by S. thyhimurium and S. enteri tidis gartner. Prognosis was improwed by the application of parenteral fluid. Of the dogs infected experimentally, 9 (4 infected with S. typhimurium and 5 with S. enteri tidis gartner) died despite treatment whereas all the control dogs which were kept untreated died. 114