Posterior kompozit rezinlerin klinik ve bazı in-vitro özelliklerinin süt dişlerinde incelenmesi

Abstract

ÖZET Süt molar dişlerde, posterior kompozit rezinlerin (Ful-fil ve P-10) klinik özellikleriyle birlikte, kenar sızıntısı ve aşınma özelliklerini, yüksek bakirli bir amalgamla (Epoque 2000) karşılaştırmalı olarak incelediğimiz çalışmamız; in vivo ve in vitro olmak üzere iki bölümden oluşmuştur. în vivo çalışmamız, yaşlan 5-8 arasında değişen 32 hastanın, 103 adet süt molar dişinde, Class I ve Class II restorasyonlanndaki uygulamalarla yürütülmüştür. Restorasyonları tamamlanan hastalar başlangıç, 3, 6, 9 ve 12. aylarda klinik kontrole alınarak; USPHS sistemi kriterlerine göre, restorasyonların renk uyumu, cavosurface marjin renkleşmesi, anatomik form, kenar uyumu ve sekonder çürük oluşumuyla ilgili özellikleri değerlendirilmiştir. Klinik çalışmamızda; Ful-fiTin renk uyumu ve cavosurface marjin renkleşmesi, P-10'un da kenar uyumu ve sekonder çürük oluşumuyla ilgili özellilerinin daha başarılı olduğu gözlenmiştir. Diğer yandan, restorasyonların anatomik form özellikleriyle ilgili değerlendirmelerimizde; Epoque 2000 amalgam dolgularla elde edilen oranlar, kompozitlere göre daha yüksek bulunmuştur. Oniki aylık klinik çalışmamızın sonucunda; süt molar dişlerin restorasyonlanndaki uygulamalan ile ilgili olarak, posterior kompozit rezinler ve amalgamlar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştir.101 Çalışmamızın in vitro bölümünde, kenar sızıntısı deneyi için, fizyolojik kök rezorbsiyonu nedeniyle çekilmiş 21 adet çürüksüz, alt ve üst süt molar dişi kullanılırken, aşınma deneyi için de, ADA standartları doğrultusunda hazırlanmış dolgu materyali örnekleri ile süt ve sürekli dişlere ait mine örneklerinden yararlanılmıştır. Kenar sızması çalışmamızın sonuçlarında, Epoque 2000 amalgam dolgularda, kompozitlere göre daha fazla sızıntı olduğu tespit edilirken, Ful-fil ve P-10 restorasyonlarında da gingival bölgelerdeki sızıntının, oklüzale göre daha yüksek düzeyde olduğu gözlenmiştir. Ancak, kompozit rezinler ve amalgamlarla elde edilen sonuçlar arasındaki farklılıklar anlamlı bulunmamışlardır. Aşınma deneyinin sonuçlarında ise, P-10, Epoque 2000 amalgam ve sürekli diş minesi örneklerinin, Ful-fil ile de süt dişi minesine ait örneklerin, birbirlerine yakın oranlarda aşınma gösterdikleri belirlenmiştir. Sonuç olarak ; posterior kompozit rezinlerin, süt molar dişlerin Class I ve Class II restorasyonları için uygun niteliklere sahip restoratif materyaller olabileceği düşünülmüştür.

SUMMARY In this study, the clinical performance and marginal leakage, wear resistance of posterior composite resins (Ful-fil and P-10) for the restorations of primary molars were investigated both under in vivo and in vitro conditions, comparatively with a high copper amalgam (Epoque 2000). In in vivo part of the study, posterior composite resins and amalgam were placed in the primary molars of 32 children aged 5 to 8 years. A total of 103 restorations were placed in Class I and Class II cavity preparations. The USPHS clinical rating system was used to evaluate color match, cavosurface marginal discolaration, anatomic form, marginal adaptation and seconder caries. The restorations were evaluated at baseline and 3, 6, 9 and 12 months. The results of this clinical study indicate that Ful-fil exhibited superior qualities for color match and cavosurface marginal discolaration, on the other hand, the marginal adaptation and seconder caries values of P-10 was higher than the others. For the anatomic form category, Epoque 2000 amalgam was superior but, these differences were not significant. Over a 12- month observation period, there was no significant difference between the posterior composite resins and the amalgam alloy in regard to their clinical performance as restorative materials for primary molars.103 In in vitro part of study, the marginal leakage tests were done using 21 undecayed upper and lower primary molars extracted for the physiological root resorbtion. The wear resistance tests were carried with the samples prepared in accordance with the ADA standarts, in additon, the samples of primary and permanent teeth enamel were used. The marginal leakage of Epoque 2000 amalgam showed a marked increase both on the occlusal and proximal surfaces, compared with the posterior composite resin fillings. In addition, the extent of leakage at the occlusal margins of Ful-fil and P-10 fillings were generally lower than at the cervical margins. On the other hand, there was no significant difference between the composite resins and amalgam fillings. In the wear resistance tests, no clear differences were found between P-10 and Epoque 2000 amalgam. However, the wear resistance of Ful-fil was approached to the values of primary enamel. The results of this study indicate that posterior composite resins can be employed succesfully in the restoration of primary molars.