Farklı yöntemlerle polimerizasyonu sağlanan akriliklerin bazı fiziksel özelliklerinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi

Abstract

Araştırmamızda, konvansiyonel yöntem, enjeksiyonla kalıplama tekniği ve mikrodalga enerjisi ile polimerize olan akrilik rezinlerin su emilimi, çözünürlük, boyutsal stabilite, transvers bükülme, yorulma dayanıklılığı ve artık monomer miktarı gibi bazı özellikler açısından incelenerek karşılaştırmalarının yapılması amaçlanmıştır. Su emilimi ve çözünürlük değerleri, örneklerin 24 saat suda bekletilip, tekrar kurutularak tartılmaları suretiyle elde edilmiştir. Yapılan istatistiksel değerlendirmeler sonucunda, enjeksiyon ve mikrodalga enerjisi ile polimerize edilmiş akrilikler arasında her iki özellik açısından anlamlı farklılıklar gözlenmiştir. Boyutsal stabilite testlerinde lineer ölçüm yöntemi kullanılmıştır. Bunun için üst çene modeline benzeyen, ancak basamaklı bir yapı gösteren metal master model hazırlanmıştır. Alçı modeller ve bunlar üzerinde hazırlanan kaide plaklarından 24 saat ve 28 gün sonucu ölçümler alınmıştır. İstatistiksel olarak ilk 24 saat sonunda tüm gruplar arasında görülen anlamlı farklılık 28 günlük su emilimi sonunda konvansiyonel ve enjeksiyon sistemleri arasındaki önemini yitirmiştir. Transvers bükülme için hazırlanan test örneklerinin 3500 gr. ve 5000 gr. lık yüklemelerdeki değerleri elde edilmiştir. İstatistiksel değerlendirme sonucunda mikrodalga akrili ve diğer iki akrilik arasında anlamlı düzeyde farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.123 Üç farklı yöntemle polimerize ettiğimiz akrilik rezinlerin yorulma dayanıklılığı açısından irdelenmesi için test örnekleri hazırlanmış ve bunların yorulma test cihazında eğilme gerilmeleri ve kırılma anındaki devir sayıları tespit edilmiştir. Bu açıdan yapılan istatistiksel değerlendirmede tüm gruplar arasında önemli bir farklılık olmadığı saptanmıştır. Artık monomer miktarı açısından incelenmesi amacıyla, kullandığımız üç farklı akrilik rezin materyalinden oluşturulmuş örneklerin yüksek basınç sıvı kromatografi tekniği ile kantitatif analizleri yapılmıştır. Elde edilen değerlerin istatistiksel incelemesi sonucunda üç grup arasında anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Her üç rezin grubunda diğer çalışma sonuçlarına göre son derece düşük miktarda artık monomer miktarı görülmekte olup, özellikle mikrodalga rezinin en az artık monomer miktarıyla biolojik uyumluluğu yüksek bir materyal olduğunu söyleyebiliriz. Bulgularımız bir bütün olarak ele alındığında, incelediğimiz özellikler açısından enjeksiyon ve mikrodalga enerjisi ile polimerize edilen akrilik rezinlerin, rutin kullanımdaki protez kaide rezinleri ile aynı düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Ancak, bunlardan mikrodalga enerjisi ile polimerize edilen akrilik rezinin zaman ve işlem kolaylığının yanısıra ekonomik açıdan aşırı yük getirmeyen bir materyal olduğu ve incelenen tüm özellikler yönünden en iyi sonuçları ortaya koyduğu inancını taşımaktayız.

The purpose of this investigation is to compare some mechanical and physical properties of acrylic resins polymerized by conventional system, injection molding technique and microwave energy. The properties evaluated are water sorption, solubility, dimensional stability, transverse deflection, fatigue strength and amount of residual monomer. The water sorption and solubility values were obtained by weighing the specimens immersed in water for 24 hours and then dried. After statistical evaluation, there seemed to be a significant difference between the acrylic resins polymerized by injection method and microwave energy, for both parameters. Lineer measurement method was used for dimensional stability test. For this purpose a metal master model, simulating the shape of an edentulous upper arch was prepared. After 24 hours and 28 days, the measurements were made from the stone models and acrylic plates which were fabricated on these models. The statistically significant difference among all groups after 24 hours, lost its importance for the conventional and injection specimens immersed in water for 28 days.125 For transverse deflection, the results were obtained under the loads of 3500 g. and 5000 g. Statistically significant difference was observed between microwave acrylic and the other two acrylic resin groups. Also test specimens for the investigation of fatigue strength were prepared for three different polymerization methods considered. Bending stress and cycle number were obtained by fatigue testing machine. According to this statistical evaluation there was no significant difference among all groups. For the evaluation of residual monomer content, a high performance liquid chromatography technique was applied. Our findings showed lower residual monomer levels when compared to the results of other studies reported. However, there were statistically significant differences among all groups, acrylic specimens polymerized by microwave energy showing the least amount of residual monomer. When all the results are considered as a whole, it can be concluded that acrylic resin polymerization technique using microwave energy has the advantages of processing simplicity is time consuming, economic and can be accepted as an alternative to the conventional methods.