Enterobacter biyotiplerinin antibakteriyellere dirençliklerinin R plazmidleri ile ilişkisi

Abstract

64 ÖZET Çalışmamızda çeşitli kaynaklardan soyutlanan Enterobacter cinsi bakterilerin biyoşimik özellikleri, anîibakteriyellere dirençlilikleri ve bu dirençliliğin R plazmidleriyle ilişkileri saptanmaya çalışılmıştır. Ankara'nın çeşitli hastanelerine yatan veya polikliniklerine Şubat 1989-Mayıs 1993 tarihleri arasında müracaat eden hastalardan ve sudan alınan numunelerden üretilen Gram negatif bakteriler ayrılmıştır. Bunlardan Enterobacter tanısı konanlar esas alınarak- tür tayini yapılmış görülme sıklıkları incelenmiştir (Tablo 2.2). Tablo 4.1'de görüldüğü gibi dışkıdan 159, idrardan 142, üst solunum yollarından 32, yaradan 24, akciğer materyalinden 8, kan ve göbek materyalinden 5, dren ve kulaktan 4, bağırsaktan 3 ve prostat, vajina, karaciğer dokusu, penis, BOS, safra ve sudan ikişer adet olmak üzere toplam 400 Enterobacter soyutlanmıştır. Uygulanan biyokimyasal testlerin sonucunda türleri tayin edilmiştir. Tablo 4.3'de görüleceği üzere 239 suş E. aerogenes olarak tiplendiriimiştir. 69 suş E. cioacae, 55 suş E. hafniae (Hafnia alvei), 25 suş E. agglomerans, 8 suş E. sakazakii, 3 suş E. gergoviae ve 1 suş- E. intermedium olarak değerlendirilmiştir. Buna göre en çok E. aerogenes türüne rastlanmıştır. İzole edilen Enterobacter türlerinin biyokimyasal özellikleri ve yüzdeleri Tablo 4.5'de gösterilmiştir. Kullanılan 1 1 değişik antibakteriyel, bunlara dirençli, inîermedier ve duyarlı olan suş sayısı, yüzde oranlan Tablo 4.6'da; suşiarın dirençli olduğu antibakteriyel sayısının soyutlandığı kaynaklara göre dağılımı ise Tablo 4.7'de verilmiştir. Buna göre; 400 Enîerobacîer'in en duyarlı olduğu65 antibakteriyel, Nalidiksik asid (%73) ve Gentamisin (%53.25)'clir. Kullanılan 11 antibakteriyelin hepsine duyarlı 6 susa rastlanmıştır. Ancak 159 dışkı numunesinden soyutlanan 47 ve 142 idrar numunesinden soyutlanan 38 ve 5 kan numunesinden soyutlanan 2 susun 8 değişik antibakieriyele dirençli olması konunun önemini ve Enterobacter enfeksiyonlarında tedavinin ne denli güç olduğunu göstermektedir. Ayrıca toplam 11 susun, kullanılan bütün antibakteriyellere dirençli bulunması da dikkat çekmiştir. Deneye sokulan 180 susun 140'ında` aktarım denemeleri gerçekleştirilmiştir. Bu suşların 5'i (%3.57) 10 antibiyotiğe, 16'sı (11.42) 9 antibiyotiğe, 14'ü (%10.0) 8 antibiyotiğe, 22'i (%15.71) 7 antibiyotiğe, 10'u (%7.14)-6 antibiyotiğe, 13'ü (%9.28) 5 antibiyotiğe, 5'i (%3.57) 4 antibiyotiğe, 13'ü (%9.28) 3 antibiyotiğe, 18'i (%12.85) 2 antibiyotiğe ve 24'ü (%17.14) bir antibiyotiğe direnç kazanmıştır. Bu arada alıcı E. coli susunun en az Seîoîaksim (%22.92) ve en çok Ampisilin'e (%66.11) karşı direnç kazandığı da tespit edilmiştir. Ayrıca Nalidiksik aside dirençli suşlar arasında 25 (%17.85) susun yeniden duyarlı hale dönüştüğü belirlenmiştir.

66 SUMMARY In this study, Enterobacter genus bacteria which were isolated from various sources and their biochemical characteristics were investigated. The resistance to antibacterial agents of these bacteria and the relation of this resistance with R-plasmids were examined. Gram negative bacteria samples which were obtained from water and from patients staying in hospital or coming to polyclinics of various hospitals dated on February 1989-May 1993 were separated. Among of them which were recognized as Enterobacter diagnosis were examined by designation of species and incidence of apperance taking Table 2.2 as principle. A total of 400 Enterobacter were produced as seen in Table 4.1 isolated 159 from faeces, 142 from urine, 32 from respiratory system, 24 from wound, 8 from lungs, 5 from blood and umbilical, 4 from drains and ears, 3 from bowel and 2 from prostate, vagina, tissue, penis, cerebro-spinal fluid, bile and water unit. The species were assigned from the result of applied biochemical tests to the producing Enterobacter. 239 strains as Enterobacter aerogenes were typed as seen in Table 4.3. 69 Enterobacter cloacae, 55 Enterobacter hafniae (Hafnia alvei), 25 Enterobacter agglomerans, 8 Enterobacter sakazakii, 3 Enterobacter gergoviae, one Enterobacter intermedium were evaluated. As seen from here, Enterobacter aerogenes species was the most encountered one. In Table 4.5, percenteges of isolated Enterobacter species and their biochemical characteristics were demonstrated. Using 1 1 different antibacterial agents, the percentages range of the67 resistant, intermedium and sensitive strains and also strain numbers were given in Table 4.6. The distribution according to sources which were isolated of antibacterial agents numbers the resistance of the strains were shown in Table 4.7. Nalidixic acid (%73) and Gentamicin (%53.25) were more sensitive antibacterial agents than the others. Only six strains were sensitive- all of the 11 antibacterial agents. 87 strains were resistance to 8 different antibacterial agents (47 strains from 159 faeces samples, 38 strains from 142 urine samples and 2 strains from 5 blood samples were isolated): Because of that the subject was very important. The Enterobacter infection therapy was very difficult for the same reason. The resistance of total 1 1 strains to all of the antibacterial agents has obtained. The transfer tests were achieved in 140 strains which were taken place in the experiment. As a result strains were acquired resistance as follows: (5 of them (3.57%) to 10 antibiotics, 16 of them (11.42%) to 9 antibiotics, 14 of them (10.0%) to 8 antibiotics, 22 of them (15.71%) to 7 antibiotics, 10 of them (7.14%) to 6 antibiotics, 13 of them (9.28%) to 5 antibiotics, 5 of them (3.57%) to 4 antibiotics, 13 of them (9.28%) to 3 antibiotics, 18 of them (12.85%) to 2 antibiotics and 24 of them (17.14%) to one antibiotic). Therefore, it was found that the recipient E. coli strain was the least resistance to Cephotaxim (22.92%) and the most to Ampicillin (66.11%). li was also obtained, the percentages of 25 strains (17.85%) which were resistance to Nalidixic acid were re-sensitivity.