İskeletsel KI 2 yüz yapısında normal oklüzyonun oluşmasında rol oynayan etkenler

Abstract

59 ÖZET Bu araştırma iskeletsel olarak Kİ II yapıya sahip olduğu halde kompensasyon mekanizmasının işlemesiyle dişsel olarak normal oklüzyon gösteren bir grupla Kİ II iskelet yapıyla birlikte dişsel Kİ II, 1 maloklüzyona sahip vakaları karşılaştırarak normal oklüzyonun oluşmasında işleyen kompensasyon mekanizmasına bir açıklık getirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmamız A.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı Arşivi'nde bulunan ortodontik tedavi görmemiş 177 bireyden elde edilen uzak röntgen resimleri ve el-bilek grafileri üzerinde yürütülmüştür. Araştırma kapsamındaki tüm bireylerin ANB açılan 4° den büyük olup iskeletsel Kİ II yapıya sahiptir. Kİ II, 1 maloklüzyonlu ve normal oklüzyonlu 2 grup üzerinde çalışılmıştır, ayrıca gruplar cinsiyet ayrımı yapılarak kız ve erkek olarak 2 alt gruba ayrılmışlardır. Araştırma kapsamına alınan tüm bireyler maksimum pubertal büyüme atılımı tepe noktasına ulaşmış veya bu noktayı aşmışlardır. Araştırmada iskeletsel ve dentoalveoler yapı ile ilgili 32 açısal ve boyutsal ölçüm kullanılmıştır.. Uyguladığımız üç aşamalı istatistik yöntemle elde ettiğimiz sonuçlar diğer araştırıcıların bulgularıyla da karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Sonuçta gruplar arasında en büyük farklılığın dentoalveoler bölgede yoğunlaştığı, iskeletsel olarak ise sadece palatal plan eğiminin ön plana çıktığı görülmüştür.60 Mandibula boyutları maloklüzyonda daha küçük bulunarak, maloklüzyondan mandibulanın daha çok sorumlu olduğu ortaya çıkmıştır. Üst keser eğimi maloklüzyonun kompensasyonunda en büyük etken olmuştur.

61 SUMMARY This study was put into practice in order to define the compansation mechanism to achieve normal occlusion, comparing two groups, öne with skeletal Cl II, dental Cl II, l malocclusion and öne with skeletal Cl II but showing normal occlusion by means of compansatory mechanisms. Our study was carried out on the lateral cephalograms and hand and wrist radipgrams of 177 subjects selected from the archieves of Ankara University, Faculty of Dentistry, Department of Orthodontics and having no orthodontic treatment. Ali the subjects included in the study had ANB angles greater than 4° and skeletal Cl II morphology. The study was done on two groups with Cl ü, l malocclusion and normal occlusion and on two subgroups divided according to sex difference. Ali the subjects reached ör passed the maxinıum pubertal growth spurt. 32 angular and lineer measurements related with skeletal and dentoalveolar morphology were used. The results obtained by the three-level statistical method were evaluated by comparing them with other investigators' results. it was seen that the majör difference between the groups condensed on dentoalveolar region and as a skeletal parameter, only the palatal plane inclination was of notice. in malocclusion group mandible sizes were found to be sınailer, thus, mandible seemed to be more responsible of the malocclusion. The majör effect in the compansation of the malocclusion was upper incisor inclination.